Η Εξήγηση

10 2 0
                                    

'Για αυτό λοιπόν πες μου.Γιατί δεν μου είπες ότι ήσουν ζωντανή τόσο καιρό;'
'Λοιπόν,όπως σου είπα και πριν κρύφτηκα για να σας σώσω,θα βρισκόσασταν ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο.Για αυτό κρύφτηκα τόσο καιρό.Έπρεπε να το κάνω'
'Ναι αλλά όλοι ήταν στεναχωρημένοι για το 'θάνατο' σου.Οι γονείς μας δηλαδή αν σε δουν,τι θα πουν;'
'Θα τους εξηγήσω.Όμως το έκανα για να σας σώσω.Ευτυχώς που δεν πέθανα από την σφαίρα αλλιώς...'
'Αλλιώς θα ήσουν πραγματικά νεκρή'
'Ναι.Εσύ θα με συγχωρήσεις;'
'Φυσικά και ναι.Είσαι η αδερφή μου και ήσουν από τα σημαντικότερα πρόσωπα της ζωής μου.Έχουμε περάσει τόσα μαζί'
'Σε ευχαριστώ,αδερφούλα.'
'Όμως πρέπει να τα εξηγήσεις όλα αυτά στον Κώστα.'
'Ναι.....Αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα'
'Κάτι πρέπει να κάνεις'
'Παιδιά,φτάσαμε επιτέλους.Νομίζω είμαστε εκτός κινδύνου'
'Αμάντα,πραγματικά δεν ξέρω αν θα είμασταν ζωντανοί χωρίς εσένα.Ευχαριστούμε'
'Τίποτε.Τι λέτε;;;Πάμε για κανά ποτάκι να το γιορτάσουμε;'
'Ναι.Μετά από αυτά που περάσαμε....'

Στο μπαρ

'Άντε στην υγειά μας και να μην ξαναέχουμε τέτοια προβλήματα'
'Στην υγειά μας'
'Εγώ πάω λίγο στην τουαλέτα.'
'Οκ,Ειρήνη'
'Συγγνώμη,πάνω δεν είναι και ο Κώστας;;'
'Σσςςς....Γιώργο'

Ειρήνη

Τέλος καλό,όλα καλά.Σωθήκαμε τελικά.Αλλά είμαι τόσο κουρασμένη που θα πάω να ρίξω πάρα πολύ νερό στο πρόσωπο μου.Θα πρέπει να μιλήσω στον Κώστα.Για το λόγο που έκανα την νεκρή.
'Κώστα;;;'
'Ειρήνη;;'
'Τι κάνεις εδώ;'
'Πήγα λίγο τουαλέτα.Ήθελα να σου πω...'
'Τι θέλεις;'
'Συγγνώμη.Που σου έκρυβα πως είμαι ζωντανή.Που είχες ενοχές όταν με πυροβολούσες.Που πίστευες πως δεν θα με ξαναέβλεπες.'
'Σε αγαπούσα γαμώτο Ειρήνη.Και ήσουν πάντα στην καρδιά μου αλλά μετά που άκουσα όλα αυτά που μας είπες,δεν ξέρω αν θα σε συγχωρέσω'
'Σε παρακαλώ ρε Κώστα.Κατάλαβε πως σε αγαπώ.Σε σκεφτόμουνα όλο τον καιρό που ήμουν κρύμμενη.Θέλω να ξαναείμαστε μαζί'
'Νομίζω πως έχουμε έρθει σε απόσταση αναπνοής για αυτό απομακρύνσου.'
'Γιατί τι θα μου κάνεις;'
Ο Κώστας αρχίζει να φιλάει την Ειρήνη και να την κολλάει στον τοίχο.
'Ωστέ αυτό ήθελες να μου κάνεις Κώστα;'
'Γιατί;;Θες να σταματήσω;;Δεν ξέρω Ειρήνη αλλά νομίζω πως άλλαξα γνώμη.Θέλω και εγώ να είμαι μαζί σου και ναι,σε συγχωρώ'
'Συνέχισε'
'Δεν θα συνεχίσουμε εδώ.Θέλω να πάμε στο σπίτι μου'
'Χμμμ..Πάμε'
'Εε παιδιά.Που είσασταν τόση ώρα;;Και που πάτε τώρα;;'
'Εε...να τακτοποιήσουμε κάποιες εκκρεμότητες στο σπίτι του Κώστα'
'Μάλιστα....Καλά να περάσετε' είπαν όλοι οι άλλοι με την Αθηνά να κλείνει το μάτι στην αδερφή της

Όμορφες ΑναμνήσειςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora