chapter 21

23 4 0
                                    


"Που πάμε τώρα;;" μονολογω και για άλλη μιά φορά περιπλανιεμαι στούς δρόμους. Δεν έχω την σωματική ούτε την ψυχική δύναμη για να περπατησω. <<δεν είναι κάτι που δεν έχω ξανά δει>> η αυταρεσκη έκφραση του παίζει ξανά και ξανά στο μυαλό μου και ορκίζομαι πως πάω να τρελαθω. Δεν γίνεται κάθε φορά που μαλωνουμε για να επανορθώσει πάει να με χρησιμοποιήσει σεξουαλικός και στην τελική να τα κάνει όλα χειρότερα.

Η σκηνή με τον ελλ να αγγίζει την Kelly στοιχειώνει το μυαλό μου και νιώθω πως θα πέσω κάτω.

Νιώθω πως ζαληζομαι. Όλα σιγά σιγά μαυριζουν, η όραση μου,η ψυχή μου, ο κόσμος μου και τα όνειρα μου. Το κινητό μου χτυπάει και χωρίς να μπορώ να δω ποιός είναι το σηκώνω.

"Rydel για το θεο! Που είσαι!;" η ανήσυχη φωνή του Νίκολας ηχεί στα αυτιά μου. Θεέ μου τον χρειάζομαι αυτή την στιγμη.

"Νίκολας.." κλαίω καθώς προφέρω το όνομα του.

"Τι έγινε; τι σου έκανε; " φωνάζει από την άλλη γραμμή.

"Δεν είμαι καλά, έλα να με πάρεις από εδώ " κλαίω ακόμα περισσότερο.

"Που είσαι;; " ξεφυσαει.

Κάνω βόλτες με τα μάτια μου στην περιοχή που είμαι και δεν καταλαβαίνω πολλά.

"Δεν ξέρω " λέω με αναφιλητα

"Άνοιξε το γαμημενο GPS σου και θα σε βρω" διατάζει θυμωμένος και υπακουω. Η κλήση τερματίζεται και κάθομαι πάνω στον σάκο μου περιμένοντας τον. Στιριζω το κεφάλι μου μέσα στα χέρια μου και το μόνο που παρακαλάω τον εαυτό μου είναι να σταματήσω να κλαίω.

Το γνωστό μαύρο τζιπ κάνει την εμφάνιση του μετά από λίγα λεπτά. Ένας ανήσυχος Νίκολας βγαίνει γρήγορα από εκεί μέσα. Γωνατιζει μπροστά μου και με κλείνει στην ζέστη γεμάτη αγάπη αγκαλιά του. Τον σφίγγω μέσα στα χέρια μου σαν να είναι αυτός η λύση στο να κολλησω τα κομμάτια μου.

"Πάμε " μου ψιθυρίζει και εγώ γνεφω.

Παίρνει την τσαντα μου και την βάζει στο πίσω κάθισμα όσο εγώ έχω ήδη μπεί στην θέση του συνοδηγου και βάζω την ζώνη μου.

Ο Νίκολας γυριζει το κλειδί στην μίζα και το αμάξι ξεκινάει.

Είναι πρωί μα νιώθω λες και είναι μεσανυχτα. Κλείνω τα μάτια μου και νιώθω το χέρι του Νίκολας πάνω στο πόδι μου.

"Θα μου πεις; " η φωνή του παρακλητική καθώς με κοιτάζει στα μάτια.

Εγώ γνεφω και του εξιστορω ότι έχει γίνει.

LOVE WHEN YOU ARE READYWhere stories live. Discover now