Φυσικά και έχουμε πολλά να πούμε,αλλά δεν είναι το σωστο μέρος ούτε η σωστή στιγμή.
"Δεν μπορώ τώρα, δουλεύω" λέω το προφανές και απομακρυνω τα χέρια του από πάνω μου.
"Δεν με νοιαζει. Θα περιμένω μέχρι να τελειώσεις" πεισμωνει και κάθεται σε μια καρέκλα του μπαρ.
"Όπως θες" λέω δήθεν αδιάφορα μα μέσα μου χαίρομαι που επιμένει να μείνει για να μιλήσουμε στο τέλος της βραδιάς.
Η ώρα πέρασε μέ εμένα να σερβίρω κάτω από τό αδιακριτο βλέμμα του ελλ.
Έχει κολλήσει τα μάτια του πάνω μου,ότι κανω,ότι λέω και ότι γίνεται τα παρακολουθεί.
Η αλισια έχει πιεί μερικά ποτά και αρχίζει να κάνει κάποιες "τρελιτσες" όπως λέει. Ο Ράϊκερ από την άλλη του μιλάει μία κοπέλα, η οποία είναι ντυμένη σεμνά αλλά έχει κάτι προστυχο στο βλέμμα της. Τον θέλει και του το δείχνει απροκάλυπτα αλλά αυτός δείχνει αδιάφορος. Ίσως όντως να ήθελε την Kelly.
Ωθώ αυτές τις σκέψεις στην άκρη και κάθομαι μέσα από την μπάρα.
"Είσαι πολύ όμορφη σήμερα " μου λέει ο ελλ που κάθεται από την έξω πλευρά. Είναι τόσο γλυκός. Και τα κομπλιμέντα δεν είναι κάτι που συνηθίζει να κάνει. Ίσως να του το παίξω λίγο δύσκολη. Ίσως πρέπει να του δείξω πως δεν μπορεί να με έχει δεδομένη και φυσικά δεν πρόκειται να κάτσω να τα ανεχομαι.
"Ότι πεις " απανταω αδιάφορα. Ορκίζομαι πως μέσα μου κάνω ένα μεγάλο fangirling.
"Ότι πω; αλήθεια μόνο αυτό έχεις να πείς;" ρωταει αγριεμενος.
"Σαν τι έπρεπε να πω δηλαδή ;;" κοιτάζω το μαγαζί για να δω αν χρειάζεται κανείς τίποτα.
Αυτός προς απάντηση μουρμουριζει κάτι και γυρίζει από την άλλη πλευρά.
Η ώρα είναι περασμένες τρεις και επιτέλους έχω σχολάσει.
Τα πόδια μου πονανε αφάνταστα και το κεφάλι μου γυρίζει. Παίρνω τα πραγματα μου και αποχαιρετω την αλισια.
Με την συνοδεία του ελλ βγαινω από το κλαμπ. Με πιάνει από τό χέρι και με βάζει μέσα στο αμάξι του. Δεν έχω δύναμη για να αρνηθώ ή να του πω κάτι που θα τον νευριασει. Όσο πιό γρήγορα φτάσω σπίτι τόσο τό καλύτερο.
Είμαστε ήδη στα μισά της διαδρομής και δεν μιλάει κανείς. Θέλω να πώ κάτι αλλά δεν θέλω να είμαι εγώ αυτή που θα σπάσει την σιωπή.
"Επρόκειτο να χορέψεις και εσύ στην μπάρα; " Η ξαφνική του ερώτηση με πιάνει απροετοίμαστη.
"Δεν...δεν ξέρω, υποθέτω πως όχι" εύχομαι .
"Υποθέτεις;" ρωτάει απότομα.
"Ναι υποθέτω. Το αφεντικό είπε πως θα κάνω ότι μου λέει, αν χρειαστούμε σερβιτόρα θα σερβιρω, αν χρειαστούμε καθαρίστρια θα καθαρίζω καί αν χρειαστούμε χορευτρια θα χορέψω" μιμούμε την φωνή του αφεντικού μου για να δώσω μία χιουμοριστική πινελιά και ο ελλ ξεκαρδιζετε.
Κλείνω τα μάτια μου και απολαμβάνω τον υπέροχο αυτον ήχο, το γέλιο του. Ζεσταίνει την καρδιά μου. Λατρεύω να τον βλέπω να γελάει διότι δεν τό κάνει συχνά, και όταν γελάει εξαιτίας μου χαίρομαι περισσότερο από αυτον.
"Ugh rydel. Είμαι τόσο μαλακας" αναφωνεί.
"Δεν θα διαφωνησω " πνίγω ένα γελακι.
"Και σου ζητάω συγνώμη " λέει λυπημένα "ποτέ δεν εννοούσα αυτά που είπα. Απλώς βγήκαν από το στόμα μου χωρίς να μπορέσω να το κρατήσω." Απολογείται. Με κοιτάζει που δεν λέω τίποτα και αναστεναζει.
Δεν λέω τίποτα όχι γιατί θέλω να του κάνω την δύσκολη, αλλά γιατί φοβάμαι πως κάθε φορά αυτό θα γίνεται, θα λέει διαφορα,θα με πληγώνει και εγώ θα καταντάω να κλαίω για άλλη μία φορά, και θεέ μου. Έχω κουραστεί να κλαίω.
"Πες κάτι " παρακαλαει.
"Ελλ,δεν ξέρω " αποκρινομαι.
"Τι δεν ξέρεις;" σφίγγει τό τιμόνι γύρω από τα μπράτσα του.
"Πάντα το ίδιο κάνεις,με πληγώνεις,κλαίω και μετά νομίζεις με ένα συγνώμη πως έχεις λύσει τα πάντα. Λοιπόν δεν είναι έτσι" λέω τις σκέψεις που είχα πριν φωναχτά με την φωνή μου να σπάει. Είμαι ήδη τοσο κουρασμένη και αυτή η συζήτηση με έχει τρελάνει.
"Δεν θα το ξανά κάνω " αμέσως λέει. "Θα μπλοκαρω τον αριθμό της " υπόσχεται. Αναστεναζω.
Όταν δεν απανταω βρίζει μέσα από το στόμα τού και ανάβει ένα τσιγάρο. Τα μάτια μου γουρλωνουν καθώς η μυρωδιά του καπνού και της νικοτίνης εισβάλει στην μύτη μου. Χωρίς δεύτερη σκέψη το παίρνω από το στόμα του και το πετάω έξω από το παράθυρο.
"Τι διάολο κανείς;!;" φωνάζει.
"εισαι χορευτης. Το σώμα σου είναι το όργανο σου και δεν θα έχεις δεύτερο. Μην το καταστρεφεις. Ούτε αυτο ούτε την ψυχή σου." Απανταω ήρεμα ενώ έχω κολλημένα τά μάτια μου στα φώτα του δρόμου.
"Τι και αν καταστρέφομαι;;; εφόσον δεν είσαι μαζί μου να πάνε στο διάολο όλα " λέει σαν να είναι τα πιό απλά λόγια για αυτόν, ενώ για εμένα έχουν ήδη μπεί στην καρδιά μου και την ζεσταινουν.
Η διαδρομή αρχίζει να γίνεται γνώριμη και καταλαβαίνω πως φτάνουμε. Και όντως στιγμές αργότερα έχει παρκάρει κάτω από το σπίτι μου .
Καθόμαστε και οι δύο σιωπηλοί. Βυθιζω το σώμα μου περισσότερο στα δερμάτινα καθίσματα και απολαμβανω το γεγονός πως είμαι μαζί του. καθαρίζει τον λαιμό του και μετά από λίγο μιλάει.
"Υποθέτω πως εδώ λέμε καληνύχτα " αναστεναζει σαν να καταριέται την στιγμή που θα βγω από το αμάξι.
"Εμ,εσύ θέλεις να...να έρθεις πάνω;" κομπιαζω. Δεν μπορώ να βρω τις σωστές λέξεις. Είναι σαν πρόσκληση για σεξ ή κάτι τέτοιο, και αυτή δεν είναι η προθεση μου ούτε τα σχέδια μου.
"Εσύ θέλεις να έρθω; " αναρωτιέται. Ελπίδα όλο γεμάτη στην φωνή του.
"Ν-ναι. Απλώς δεν θα γίνει αυτό που φαντάζεσαι " σπεύδω για να εξηγήσω.
"Δεν περάσει στιγμή αυτό από το μυαλό μου rydel. " με καθησυχάζει.
"Οπότε πάμε " λέω και βγαινω από τό αμάξι και προχωράω μπροστά. Ακουω την πόρτα νά ανοιγει και να κλείνει δίνοντας μου να καταλάβω πως είναι πίσω μου. Ανοίγω την πόρτα και βγάζω τα τακούνια μου ενώ τα περνάω στα χέρια μου. Ο ελλ μπαίνει και αυτός και μέ ακολουθεί που ανεβαίνω πάνω. Μόλις μπαίνω στο δωμάτιο μου πετάω τα παπούτσια μου και οι πατούσες μου τρίβονται πάνω στο ροζ μάλλινο χαλί μου. Βλέπω τον ελλ που μετατοπιζει το βάρος του αμήχανα. Είναι γλυκό. Ο αμήχανος ελλ ίσως είναι ένας από τους αγαπημένους μου εφόσον έχει πολλαπλές διαθέσεις.
"Μπορείς νά ξεντυθεις " διευκρινιζω.
"Εννοείς να κοιμηθώ μέ το μποξερακι; είσαι εντάξει μέ αυτό;" τα λόγια του είναι προσεχτικά όπως και οι πράξεις του. Χαίρομαι που είναι προσεκτικός.
"Ναι είμαι εντάξει με αυτό " επαναλαμβάνω τά λόγια του και γνεφη. Στιγμές αργότερα έχει βγάλει τα ρούχα του και έκανα μεγάλη προσπάθεια για νά μην κοιτάξω το σώμα του ενώ κρατάω το βλέμμα μου στο κινητό μου τό οποίο ενεργοποιώ. "Εσύ δεν θα αλλάξεις; " ρωτάει.
"Εμ ναι. " κοιτάζω τον χώρο γύρω μου σαν να τον βλέπω για πρώτη φορά. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω στα ρούχα του.
"Μπορώ, εμ. Να φορέσω το μπλουζάκι σου;" ρωταω ερχόμενη να μην ακουστει περίεργα και με περάσει για φρικιό.
"Φυσικά " χαμογελάει και παίρνω το μπλουζάκι του μαζί και ένα σορτς και αλλάζω στο μπάνιο. Το άρωμα του έχει αποτυπωθεί στο σώμα μου.
Όταν βγαινω από τό μπάνιο ξαπλωνω δίπλα του. Είναι στην άλλη άκρη χωρίς να κάνει τίποτα. Οπότε παίρνω πρωτοβουλία και ξαπλωνω στο στέρνο του.
Ακούω την καρδιά του να χτυπά γρήγορα.
"Θα αλλάξω. Το υπόσχομαι. Καληνυχτα" λέει ενώ χαϊδεύει τα μαλλιά μου.
"Καληνύχτα " λέω και νιώθω για αλλη μία φορά χαρούμενη, παρόλο που ξέρω πως δεν θα κρατήσει για πολύ.
Hope you guys like it.
-A.
