Missie #VAKANTIEBOEK

3

'Ben er weer!' Roep ik en sluit de deur achter me. Ik loop de kamer in en zie dat Wolfs de tafel inderdaad heeft gedekt, alleen een beetje anders dan ik had gedacht. Hij heeft allemaal kaarsjes op tafel gezet en er liggen wat rozenblaadjes over de tafel gespreid. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem verbaasd aan. 'Waarvoor is dit?' 'Gewoon' haalt hij zijn schouders op. 'Ik wou je bedanken, dat je er altijd voor me bent. Je bent mijn allerbeste vriendin en je hebt me nooit verlaten en daar ben ik je gewoon dankbaar voor. Er zijn niet veel mensen die het met mij volhouden. Jij bent één van de weinige en daar ben ik je dankbaar voor' 'bedankt, maar het had niet gehoeven. Jij doet precies hetzelfde voor mij. Daar zijn beste vrienden voor. Het is altijd al zo geweest en ik zou het niet anders willen.' Glimlach ik en trek hem in een knuffel waarna ik een kus op zijn wang druk. Verdomme waarom doe ik dit nou ik had nog zo tegen mezelf gezegd dat ik afstand zou houden. Ik forceer een glimlach en ga aan tafel zitten, waarna ik mijn overheerlijke bami op bord schep ik doe er nog een grote klodder satésaus op en begin dan met eten. Dit is echt verrukkelijk, hier kun je me 's nachts nog voor wakker maken. Ik kijk op en zie dat Wolfs me met een big smile aan staart. 'Is er iets?' Vraag ik met volle mond 'nee hoor' glimlacht hij. 'Ik vind het alleen grappig om te zien hoe je zo van die bami kan genieten' 'het is gewoon lekker' haal ik mijn schouders op en neem nog een hap. 'Oh trouwens de verdachte is uit het huisje geweest' meteen stop ik met eten en kijk hem geschrokken aan. 'Wanneer dan?' 'Ja dat is dus het rare vlak nadat jij weg ging, ging hij ook weg' verdomme, nu weet ik het zeker. 'Eef? Wat is er?' Hoor ik Wolfs ergens ver weg bezorgd vragen. 'Hij volgde mij.' 'Ik denk dat ik zijn volgende slachtoffer ben' mompel ik er achteraan terwijl ik doelloos door de bami roer. Zijn stoel wordt naar achter geschoven en niet veel later voel ik zijn hand troostend op mijn rug. 'Kom hier' trekt hij me in een knuffel terwijl hij troostend over mijn rug wrijft. Ik hou het niet langer vol en barst in snikken uit, terwijl ik hem dicht tegen me aan trek en hem stevig omhels. 'Ik wil het niet weer Wolfs' breng ik snikkend uit.  'Rustig maar Eef, het gebeurt niet weer dat beloof ik je. Ik bescherm je' drukt hij een kus in mijn haar. 'Dankje' fluister ik. Ik duw hem een klein stukje van me af en veeg mijn tranen weg. 'Ik ga naar bed' zeg ik dan 'nu al? Je hebt je bami nog niet eens op' 'ik heb geen trek' haal ik mijn schouders op. 'Oké, nou slaap lekker dan' 'dankje, jij ook' mompel ik nog waarna ik naar de slaapkamer loop. Ik kleed me om, waarna ik onder de dekens kruip en niet veel later val ik in een diepe slaap.