Missie #VAKANTIEBOEK

11

Hey sorry voor de late update, maar ik had het nogal druk. Vorige week had ik tentamens en ik heb twee onvoldoendes😅. He he yay😅😯😣. Ik ben bezig met h12 dus hopelijk komt die binnenkort online. Echt duizendmaal sorry en voor de lezers die mn verhaal nog steeds lezen bedankt voor jullie geduld😄

Zachtjes wordt ik door elkaar geschud, moeizaam open ik mijn ogen en kijk recht in het gezicht van Martijn. 'Hey' glimlach ik vermoeid 'hey schoonheid' drukt hij een kus op mijn lippen. 'Hoe gaat het met de kleine?' Strijkt hij liefdevol over mijn buik waarna hij er kusjes opdrukt waardoor een giechel mijn mond verlaat. 'Af en toe wat schopjes, maar voor de rest goed' ga ik glimlachend met mijn hand door zijn haar. 'Mooi' streelt hij glimlachend met zijn duim over mijn wang. 'Ik heb ontbijt gemaakt' staat hij op 'kom je?' 'Ja, maar ik ga me eerst even aankleden' stap ik uit bed. 'Dat hoeft niet hoor' grijnst hij 'en toch doe ik het' duw ik hem lachend de kamer uit, waarna ik de deur achter hem dicht doe.

'Lekker gedoucht?' Vraagt Martijn belangstellend als ik beneden kom. 'Ja, hoor' druk ik een kus op zijn wang. Ik smeer een broodje met kaas, waarna ik tegenover hem plaats neem. 'Zijn Vincent en Zara nog niet wakker?' 'Vincent is naar zijn werk en Zara slaapt nog' 'oké' 'ik moet trouwens ook zo weg' zegt Martijn nadat hij op zijn horloge heeft gekeken. 'Ahw' trek ik een pruillip 'ach zieltje' lacht hij. 'Ja' knik ik heel serieus 'kun je je niet ziek melden ofzo' bijt ik onbewust op mijn lip. 'Anders ben ik zo alleen' trek ik een zielig gezicht. 'Niet doen' haalt hij mijn lip tussen mijn tanden weg. Een onschuldig glimlachje siert mijn lippen. 'Maar om antwoord te geven op je vraag, nee dat kan niet. Ik moet geld verdienen weet je nog' knipoogt hij.  'Ja sorry' glimlach ik 'geeft niks schatje' kust hij mijn hand. 'Oh shit ik moet weg' staat hij snel op 'ik zie je vanavond' drukt hij een korte kus op mijn lippen. 'Tot vanavond' glimlach ik. Net op het moment dat Martijn de deur uit loopt komt Zara naar benden gelopen. 'Hey' gaapt ze 'hey' 'de mannen zijn al weg?' 'Moet jij ook nog werken?' 'Nee, ik heb me ziek gemeld' 'oh wat dan?' 'Ik voel me al de hele week niet lekker en ik ben ook vreselijk moe steeds' 'heb je ook veel honger en trek in dingen die je normaal niet lekker vind?' 'Ja nu je het zegt. Maar hoe weet jij dat nou?' 'Dit is een beetje een persoonlijke vraag, maar wanneer ben je voor het laatst ongesteld geweest?' Negeer ik haar vraag 'oh dat is al even geleden, dat moet ik zo even opzoeken in mijn agenda, hoezo?' 'Ik weet wat je hebt' 'wat dan?' 'Je bent zwanger' antwoord ik resoluut. 'Je maakt een grapje zeker' lacht ze nerveus. 'Nee Zara ik ben bloedserieus' 'oh god, oh god, oh god, oh god' ijsbeert ze door de woonkeuken. 'Zaar, doe even rustig. Wat is er mis mee?' 'Alles!' Roept ze hysterisch uit 'mijn ouders willen dan dat Vincent en ik gaan trouwen, want ze zijn tegen kinderen voor het huwelijk. Alleen wil Vincent niet trouwen en hij wil ook geen kinderen, dat vind hij allemaal onnodig. Hij zegt dat we aan elkaar genoeg hebben, en daar ben ik het wel mee eens, maar ik wil dat graag wel en straks maakt hij het uit en dan verstoten mijn ouders me en en dan ben ik helemaal alleen' barst ze in tranen uit. 'Hé, je bent niet alleen. Je hebt je zus en mij ook nog. En ik weet zeker dat Vincent het fantastisch vind dat je zwanger bent' leg ik mijn handen op haar schouders om een poging te doen haar rustig te krijgen. Op dat moment gaat de bel. 'Kom ga even rustig zitten, hier heb je een glas water dan doe ik de deur even open' duw ik haar op een stoel. 'Dankje Eef' snikt ze zachtjes 'graag gedaan' glimlach ik, waarna ik me naar de voordeur begeef. Als ik de deur open doe kijk ik verbaasd naar de bezoeker. 'Olivia? Wat kom je doen?' 'Ik kom even kijken hoe het met je gaat, mag ik binnen komen?' 'Uh ja tuurlijk' stap ik opzij, waarna ik deur achter haar sluit. 'Weet Wolfs dat je hier bent?' Loop ik voor haar uit naar de woonkamer met mijn hand op mijn buik. 'Ongeveer, hij denkt dat ik bij een oude vriendin ben. Als ik had verteld dat ik naar jou toe zou gaan dan zou hij mee willen en ik denk niet dat je dat fijn vindt.' 'Dat is waar, dankje' glimlach ik naar haar. 'Eef?' Komt Zara de kamer binnen. 'Wat is er?' 'Oh trouwens dit is Olivia, Olivia dit is Zara' stel ik ze aan elkaar voor waarna ze elkaars handen schudden. 'Wat moet ik nou doen?' Raakt Zara weer in paniek 'rustig Zaar, ga eerst even zitten' duw ik haar in een stoel. 'Wat is er?' Kijkt Olivia ons vragend aan waarna ik het hele verhaal uitleg.