Missie #VAKANTIEBOEK

15

'Eef, kom is!' Hoor ik Zara door de winkel roepen, terwijl een paar medewerkers haar boos aankijken. 'Wat is er?' Vraag ik als ik naast haar sta. 'Kijk hoe schattig dit is' kirt ze terwijl ze me aantal kleertjes laat zien. 'Dat is echt heel leuk' glimlach ik 'ik denk dat ik wel genoeg heb, ik heb zelf ook leuke kleertjes en ik heb ook een aantal rompertjes en schoentjes.' Laat ik een paar dingen zien 'ik ga even afrekenen' 'ja, is goed.' Klinkt Zara een beetje afwezig 'wat is er?' Kijk ik haar onderzoekend aan. 'Wat? Oh niks hoor' 'oké' haal ik mijn schouders op en loop naar de kassa.  Net nadat ik heb afgerekend gaat mijn telefoon. 'Doeg' knik ik nog naar de cassiere, waarna ik naar buiten loop. 'Eva' neem ik op 'hey Eef, met mij' klinkt Olivia's stem door de telefoon. 'Hey, ben je nu al klaar met het aflebberen van Thomas?' Grijns ik 'nou Eef!' 'Ja wat het is toch zo' lach ik 'was het lekker?' Vraag ik grinnikend door 'Eva!' Roept ze verontwaardigt 'sorry Livie, waarvoor bel je eigenlijk?' 'Ik heb van Vincent dat jullie in de stad zijn en ik vroeg me af of jullie zin hadden om samen te lunchen' 'ja klopt. Ik vind het goed, ik vraag Zara zo even want ze is nog druk bezig met babykleertjes uitzoeken. Is het met de mannen erbij of alleen wij drieeën?' 'Weet ik niet, ik zal Vince en Thomas even vragen wacht even' 'yo' 'hey Eef' staat Zara ineens naast me 'hey, ben je klaar?' 'Ja, sorry dat het zo lang duurde, maar het is allemaal zo leuk' kirt ze 'geeft niet hoor' glimlach ik. 'Wie heb je aan de telefoon?' 'Olivia, ze vroeg of wij wouden lunchen, ze vraagt ook gelijk aan Vincent en Thomas of die mee willen' 'oké, leuk' glimlacht ze 'maar dan heb jij niemand.' 'Ik vraag Martijn wel' 'ja kan' klinkt ze niet al te enthousiast. 'Wat is er?' 'Ik vertrouw hem niet. En ik wil je een gebroken hard besparen' 'wat bedoel je?' Vraag ik verward. 'Ik heb hem een paar keer met een ander gezien' 'w-wat?' Springen de tranen in mijn ogen 'waarom heb je het niet eerder gezegd?' 'Ik heb hem ermee geconfronteerd en hij zei dat hij het je zou vertellen. Ik wou dat je het van hem hoorde, het spijt me' 'het geeft niet, je kan er niks aandoen' glimlach ik kleintjes. Meteen pak ik mijn telefoon en stuur een berichtje naar Martijn. Het is uit, ik kom vandaag nog mijn spullen ophalen. Het is het beste als je dan niet thuis bent.'Wat doe je?' 'Ik heb Martijn net een berichtje gestuurd dat het uit is, en eerlijk gezegd voel ik mij opgelucht' 'dat is mooi' glimlacht Zara. 'Kom dan gaan we naar Olivia' sta ik op.