Missie #VAKANTIEBOEK

10

Ik ben hier inmiddels al ongeveer vier maanden en ik vind het echt geweldig hier. Het is hier heel mooi en de mensen zijn hier ook erg aardig. In het begin was dat Vlaamse accent nogal apart en raar, maar nu ben ik er wel aan gewend. Vincent en Zara zijn ook heel aardig en Zara helpt me ook heel erg goed. Een beetje te goed want ik mag nog amper alleen naar de andere kant van de kamer lopen. In die vier maanden tijd heb ik ook iemand ontmoet. Hij heet Martijn en is heel erg knap en lief. We hebben nu al drie en een halve maand iets en ik ben echt smoorverliefd op hem. We gaan ook samen mijn kindje opvoeden, waar ik heel blij mee ben. Dan heeft het kind tenminste nog een vaderfiguur. Van Wolfs heb ik niks meer gehoord, dus ik ga er van uit dat hij niks het met het kindje te maken wil hebben. En misschien is dat ook wel beter. Als het kindje er is en hij of zij wil Wolfs leren kennen, dan is dat zijn of haar beslissing. Maar voor nu is het goed zo. Voor vanavond heb ik met Martijn afgesproken, ik weet zeker dat het leuk gaat worden. Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door bel die door het huis galmt. Wie zou dat nou weer zijn? Zuchtend sta ik op en loop naar de deur, waarna ik hem open doe. Verbaasd kijk ik in de gezichten van Marion, Fleur en Tim. 'Hey, wat komen jullie doen?' 'We komen op bezoek. Het is al zo lang geleden dat we elkaar hebben gezien, dus zijn we spontaan hier naar toe gekomen.' 'Oké, leuk kom binnen' stap ik opzij en hou de deur open. 'Willen jullie iets te drinken?' Vraag ik als ik naar de keuken ben gelopen nadat ik de deur heb dicht gedaan. 'Ik schenk wel drinken in, jij moet rustig aandoen' staat Marion ineens achter me, terwijl ze me naar de woonkamer duwt. 'Maar..' 'geen maar zitten jij' duwt ze me in een stoel waarna ze weer naar de keuken loopt. 'Zeg hebben jullie nou eindelijk iets?' Vraag ik nieuwsgierig aan Tim en Fleur 'uhm ja' mompelt Tim met een rood hoofd wat me doet grijnzen. 'Nou gefeliciteerd dan!' Sta ik op om ze allebei een kus op de wang te geven. 'Dankje' glimlacht Fleur met een rood hoofd. 'Ik moet jullie iets vertellen' glimlach ik als Marion er ook is bij komen zitten. 'Vertel!' 'Ik heb een vriend' glunder ik. Zodra ik dit gezegd heb proesten ze hun drinken uit. 'Wat?!'  Roepen ze alle drie tegelijkertijd uit 'en papa dan?' Vervolgd Fleur 'je vader heeft Olivia, Fleur' breng ik er tegenin 'niet voor lang meer. Ze hebben ruzie en papa woont nu bij mij' gaat ze verder. 'Dus? Wat heb ik daar mee te maken?' 'Alles! Die ruzie gaat over jou' 'hoezo gaat het over mij?' 'Olivia vind dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen om voor jullie kind te zorgen. Natuurlijk weet papa dat zelf ook wel en hij zit er ook erg mee, maar je kent hem hij is te koppig om het toe te geven' nog voor ik iets kan zeggen gaat Fleur alweer verder. 'Zou je hem nog een kans willen geven?' Vraagt ze hoopvol 'ik weet het niet. In elk geval is de optie van relatie uitgesloten, ik hou heel erg veel van Martijn, maar ik weet niet of ik hem toelaat bij het kindje. Als ik dat wel doe, dan doe ik dat alleen voor ons kind want hij of zij heeft gewoon een vader nodig ook al gaan Martijn en ik hem of haar samen opvoeden. Ik gun het mijn kind ook om zijn of haar biologische vader te kennen.' 'Wacht even, waarom gaan jij en Martijn je kind opvoeden?' Brengt Fleur er tegenin, 'ja waarom eigenlijk?' Vallen Marion en Tim haar bij, 'omdat ik niks van je vader heb gehoord en dus ga ik ervan uit dat hij niks met het kindje te maken wil hebben en ik wil gewoon dat mijn kind een vaderfiguur heeft. Dat heb ik ook meteen vanaf het begin tegen Martijn gezegd en hij wil dat met alle liefde zijn' 'maar..' 'nee Fleur, dit is mijn beslissing respecteer dat alsjeblieft' onderbreek ik haar. 'Oké' zucht ze 'ik had alleen gehoopt dat het nog goed kwam tussen jou en papa' vervolgd ze. 'Dat snap ik, maar ik hou van Martijn en je vader van Olivia en als hij het kindje wil zien dan mag dat natuurlijk, maar dan moet hij wel even bellen ofzo.' 'Oké, ik zal het hem zeggen' glimlacht Fleur zwakjes. 'Wat als papa niks met jullie kind te maken wil hebben, mag ik hem of haar dan wel zien?' 'Ja, natuurlijk gek. Het is dan toch je broertje of zusje, natuurlijk mag dat. Je mag ook zo vaak langs komen als je wilt' 'dankje' glimlacht ze 'geen dank meid' trek ik haar in een knuffel.

Ik ben er weer!

Ik dacht jullie hebben al zolang gewacht laat ik nu maar h10 uploaden😊

'T kan nog even duren voordat h11 erop komt te staan, ik ben nu nog in Londen. Morgen ga ik terug en dinsdagochtend ben ik dr weer. Ik ga dan ook weer verder met h11.

Bedankt voor jullie gedult en begrip🙏

X

Esther