Missie #VAKANTIEBOEK

19

Ik schrik op uit mijn gedachten als de motor stil komt te staan. 'We zijn er' kijkt Wolfs mij glimlachend aan vanaf opzij, waarna we alle twee uitstappen. Hij doet de auto nog even op slot, waarna we samen een leuk restaurantje binnen lopen.  'Doe voor mij maar..' ' een chocomelk en een broodje kaas' maakt Wolfs mijn zin af. 'Ja, en doe ook maar iets met een kroket' glimlach ik. 'Zo toe maar' lacht hij zijn mooie lach. 'Ja, ik moet voor twee eten hé' grijns ik 'wil jij voor mij bestellen? Ik moet even naar de wc' sta ik op van mijn stoel 'ja hoor' glimlacht hij en strijkt kort over mijn arm, waardoor ik moet blozen. 'Tot zo' mompel ik terwijl ik naar binnen loop.

Als ik de wc uitloop om mijn handen te wassen, hoor ik opeens allemaal geschreeuw uit het restaurant komen. Dat klinkt niet goed. Ik doe de deur op een kiertje om de situatie een beetje in te schatten waarna ik de deur weer voorzichtig sluit. Ik loop een wc-hokje binnen en draai hem op slot. Waarna ik mijn telefoon pak, hem op stil zet en een appje stuur in de groepsapp met Olivia en Zara dat ze de politie moeten bellen. Waarna ik snel een appje naar Wolfs stuur.

"Hey, maak je geen zorgen ik ben veilig. Waar ben je? Dan kom ik zo snel mogelijk naar je toe x"

"Eef! Wat ben ik blij dat je veilig bent! Ik ben bij ons plekje x"  krijg ik al snel bericht terug.

Opgelucht adem ik uit, nu nog hier ongezien weg komen. Dan klinkt er opeens een schot en voetstappen die dichterbij komen. Paniekerig kijk ik om mij heen en spot het raam boven de wc. Snel doe ik de deksel van de wc dicht en duw het raam open. Twijfelend ga ik op de wc-pot staan. Ga ik hier doorheen passen? Met moeite hijs ik mijzelf omhoog en wurm mij door de opening. Het gaat toch een stuk moeilijker als je zwanger bent. Schichtig kijk ik om mij heen. Gelukkig de kust is veilig. Ik ren zo zacht mogelijk het steegje uit, waarna ik op een hoofdstraat uitkom. Gelukkig is het druk waardoor ik niet opval. Ik wurm mij door de menigte en probeer zo min mogelijk op te vallen. Straks zijn die criminelen hier nog. Zo snel als mij benen mij kunnen dragen loop ik naar het plekje van Wolfs en mij. Met het vooruitzicht dat ik Wolfs zometeen weer zie groeit de glimlach op mijn gezicht. Zodra ik dichtbij genoeg ben roep ik hem dan ook. 'Wolfs!' Hij kijkt op en vol enthousiasme rennen we elkaar tegemoet. Waarna ik hem om de hals vlieg en mijn benen om zijn middel sla. Wat overgens niet al te soepel gaat. 'Ik was zo ongerust' drukt hij mij dicht tegen zich aan 'dat dacht ik al' grinnik ik. 'Hoe is het met de baby?' Vraagt hij vervolgens bezorgd 'wel goed denk ik' glimlach ik, terwijl ik mijn hand op mijn mijn buik leg. 'Zou de politie er al zijn?' Vraag ik mij hardop af 'geen idee, hoezo?' 'Nou, ik had zo graag willen helpen' haal ik mijn schouders op. 'Ik weet het schat, maar je bent zwanger. Dan is het logisch dat je eerst aan de baby denkt. En daarbij je had toch niemand mogen arresteren ofzo wij zijn in België hé.' 'Je hebt gelijk' zucht ik en druk hem nog wat steviger tegen mij aan. Ik zit eigenlijk wel lekker zo. 'Zullen we gaan? Olivia appte dat we terug moesten komen. Onze Belgische collega's willen ons spreken' knipoogt hij 'nou laten we dat dan maar doen hé' glimlach ik, waarna hij mij weer op de grond zet. 

'Ik heb honger' pruil ik. 'Dan is het maar goed dat ik de broodjes heb laten verpakken' grijnst hij. 'Je bent een held' druk ik een kus op zijn wang. 'Waar is het?' 'In de auto' lacht hij. 'Nou waar wachten we dan nog op?' Sleur ik hem aan zijn arm mee naar de auto.

De stilte overheerst als we in de auto zitten. Op weg naar huis.  Het gesprek met onze Belgische collega's was zwaar en vermoeiend, voor mij althans. Ik ben blij dat we weer in de auto zitten. Langzaam vallen mijn ogen dicht. Maar dan voel ik opeen iets bij mijn buik, waardoor ik meteen rechtop zit. Natuurlijk is Wolfs dit ook niet ontgaan. 'Wat is er?' Vraagt hij dan ook. 'Volgens mij voelde ik de baby schoppen' glunder ik en leg mijn hand op mijn buik. 'Echt?' Is ook hij meteen enthousiast 'ja, zet de auto is aan de kant.' Als hij dat gedaan heeft, pak ik zijn hand en leg die ook op mijn buik. Meteen daarna vormt er een glinstering in zijn ogen.  'Dit is geweldig' kijkt hij mij blij aan. Glimlachend kijk ik hem dan ook aan, opeens wordt het dan erg warm in de auto. En dan is zijn gezicht opeens wel heel dichtbij. Zo dichtbij dat ik zijn heerlijke geur kan ruiken. Bijtend op mijn lip flitsen mijn ogen tussen zijn ogen en zijn lippen. En dan voel ik zijn heerlijke lippen op de mijne. Mijn hele buik ontploft van de vlinders, onze lippen lijken wel puzzelstukjes die perfect in elkaar passen. Vol passie kus ik hem terug en sla mijn armen om zijn nek. Terwijl hij mij op schoot trekt, ga ik met mijn vingers door zijn haar. Genietend sluit ik mijn ogen, terwijl ik helemaal in de kus opga. 

Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door mijn telefoon die afgaat. 'Sorry' mompel ik beschaamd, terwijl ik weer op de bijrijdersstoel ga zitten.

'Met Eva'  neem ik op.

'Hey Eef, met Olivia. Waar blijven jullie?'

'We zijn onderweg.'

'Oké, mooi. Ik werd al ongerust' lacht ze 'hebben jullie trouwens al gegeten?' 

'Dat is toch niet nodig? Ja, we hebben al gegeten.' 

'Ik weet het, maar je bent zwanger en ik dacht straks is er iets gebeurt ofzo.'

'Ja, ik snap het. Ik leg het wel uit als we weer thuis zijn.'

'Oké, tot zo.'

'Tot zo.'

Hallo daar ben ik weer!

Sorry dat het zo lang duurde, maar ik wist niet zo goed hoe ik al mijn ideeën moest verwerken. Het is gelukt! Alleen dit is het een na laatste hoofdstuk van het weekend of maandag komt het laatste hoofdstuk en dan is dit verhaal afgelopen. Ik hoop dat jullie het leuk vonden.☺

Xx