TERAPÖTİK ETKİLEŞİM (KİTAP OLDU)

BÖLÜM 3

                                                                                     İKİ KEÇİ

Ve gülümse şimdi hayata, karanlığın ardından doğan güneşe, sevinç çığlıkları atan kuşlara.
Kocaman bir merhaba yeni doğan güne ve beraberinde getireceği güzelliklere. Hayatın kader defteri elindeymiş, yazma hakkı sendeymiş gibi tut kalemini elinde, yaz yaşamak istediğin ne varsa. 
Sindirilella sihirli değneğini sende unutmuş gibi dokundur değneğin ucunu tüm güzellikler senin olsun.

Hayattan beklediğimiz birçok şey vardır. "Ölmeden önce yapılacak 100 şey 16.yaş günü ritüelleri." gibi listeler. İnsanların hayal ettiği yapmaya can attığı kendileri için büyük bazıları için küçük olan hayalleri vardır. Benimse hayalim dilediğim gibi bir tatil geçirmek. Hayal defterim de ilk sırayı tatil alıyor. Küçüklüğümden beri ailecek veya arkadaşlarıyla tatile gelen insanları çok gördüm ve bende öyle bir tatilin hep hayalini kurdum. Okul harçlıklarımı bile hep bir tatil için biriktirdim. Ve artık bu büyük hayali gerçekleştirmenin zamanı gelmişti. Arkadaşlarımla doya doya geçireceğim 1 hafta. Planlarımızı yapmış, kıyafetlerimizi hazırlamıştık.

Sabah annemin odama yaptığı baskınla uyanmıştım. Yataktan hemen doğrulup gözlerimi ovuşturdum ve eli belinde bana bakan anneme dönüp "Ne oluyor anne ya!" dedim. Kapıyı çalmadan odama girmezdi ve sabahları hep kendim uyanırdım. Şimdi ne oldu da tersine işliyor işler. "Kalk hadi kızım a gün bitiyor." demesiyle hemen telefonumu yatağın içinden bulup saate baktım ve saat 7.45'ti bunlar yemin etmiş benim uykumu zehir etmeye. Dün Tolga bugün annem, valla önüme gelene çatacağım artık sinirden. Bırakın uyuyayım ne istiyorsunuz benim güzel, narin, rahat, huzurlu uykumdan?

"Saat 7, gün daha başlamadı bile."

"7 mi 8 oldu neredeyse kızım kalk daha bir sürü iş güç var."

Hangi sözüne takılsam bilemedim. Saat 7.59 olsa bile o saat benim için 7'dir, uyu demektir. Son dediği iş güç var lafı vücuduma bir anda ağırlık vermişti. Sanki tüm işleri yapıp öyle girmiştim yatağa.

"Ne işi bu saatte?"

"Ev temizlenecek"

"Sabahın bu saatinde mi? Anne iki gün sonra yola çıkıyorum bırak beni de uyuyayım, kaç saatlik yola gidiyorum az acı bana lütfen.""

"Kızım bir hafta boyunca olmayacaksın, döndüğün zaman da rezervasyonlarla, gelen konuklarla ilgileneceğiz fırsatımız olmaz. Hem Pelinle ben bu işlerin üstesinden gelemem." Annem haklıydı, bu işlerin yapılması ve pansiyonun gelecek olan konuklara temiz ve bakımlı bir şekilde gözükmesi gerekiyordu.

Ne kadar emek o kadar ekmek.

Nerede emek, orada anne. Anne kelimesiyle bir yaş süzülmüştü yanaklarımdan. Emeğin karşılığıydı benim annem. Cefakar annem benim, ruhumu hep çocuk kılanım. O günü tüm duygularıyla hatırlıyorum. Yaptığım temizliğin deterjan kokuları hala elimde sanki. Nasıl oluyor da Beyin bu anımı bu kadar keskin bir şekilde hafızama kazıyor. Pelin ile o gün yaptığımız kavgayı hiçbir şeye değişmem. Ne ufak dertlermiş, varsın bağırsın çağırsın yeter ki sağ olalım, biz gene bir olalım. O kavgayı tekrar tekrar zihnimde yeniliyorum. Özlermiş ya insan, ben şu an tam olarak bu duygumu keşfediyordum. Özledim kardeşim, özledim seninle kavgalarımı.

"Tamam annem kalktım, Pelin'i de ben uyandırayım. Evin altından girip üstünden çıkalım, hadi." deyip yataktan pikeme dolanmış paçalarımla yere sürüye sürüye Pelin'in odasına annemin benim odama girdiği gibi girdim. Bir yandan da "Pelin kalk yeter yattın "diyordum. Yatağın içinde bir sağa bir sola dönüp mızırdanıyordu. Hemen yanına gidip dürtmeye başladım,
"Kalk hadi ablacım işler bizi bekler" deyip pikesini üstünden çektim. Annem bana bunu yapmamıştı ama bu kız hak ediyordu işlerden hep kaçamaz, yapmak zorunda. Bu pansiyon 3'ümüze aitti, anca beraber kanca beraber deyip dört elden sarılmalıydık.
Pelini uyandırdıktan sonra banyoya girip ihtiyaçlarımı hallettim ve odama geçip eski kıyafetlerimden giyip başıma da bir tülbent bağladım. Kollarımı sıvayıp temizliğe başladım. İlk olarak kendi odamdan başladım. Odamın camlarını, kapısını silip, kıyafet dolabımı düzelttim, halımı kaldırıp altını, yatağımın altını, çalışma masam, yukarı katlarda ki odalar derken bende işlerde 3 saat içinde bitmişti.