Modern Zombies ( The Birth Of A New Hero )

Chapter 7 : Fear

Charm Scarlet

Tagumpay ang plano ni Dann hindi na kami ngayon sinusundan ng mga zombies . Mabuti nalang talaga at hindi sila mga marurunong lumungoy . Dahil kung nagkataon ay baka mahirapan na kaming sila ay takasan .

Nag drive lang ng nag drive si Rave hanggang sa maka tungtong na ulit kami sa lupa . Ayon naman kay Snow ay wala masyadong zombies ang nakapaligid dito sa paligid . Nag stay muna kami doon at nag pahinga dahil sa ilang oras din naming pakikipaglaban ay sobrang napagod kami .

Nag prepare ng pagkain si Snow at tinulungan ko nadin siya . Nag si punta kaming lahat sa table at doon ay sama samang kumain at nag kwentuhan tungkol sa mga nangyari kanina.

Queen : Oh my G guys . I didnt expect na mananalo tayo at makaka survive .

Charm : Napaka nega mo kasi .

Queen : Sorry naman . Ikaw kayang lumaban sa mga zombies .

Ethan : Pero buti nalang ay nagtagumpay tayo sa plano natin .

Leanne : Ang problema nalang natin ngayon ay kung paano makakauwi .

Queen : That's right . Pano na yan paubos na ang mga gas natin . Kung bakit kasi di kayo nag lagay ng extra .

Charlie : Kaya nga eh . Di kasi natin i neexpect na makakalayo tayo ng ganito .

Rave : Nasan na ba tayo

Snow : Ah nasa Batanggas tayo ngayon . At ayon dito ay ang pinaka malapit na Bayan sa atin ay ang Bayan ng Shoal . Mga ilang minuto lang ang kailangan nating takbuhin para doon .

Queen : Edi ano pa iniintay natin guys . Lets Go mamaya niyan may mga zombies pa na humabol sa atin dito .

Ethan : At besides mga bro ay wala pa tayong tulog mag sun sunrise na naman at di pa tayo mga nakakatulog

Dann : Sige Tara na .

Bago kami umaandar ay napatingin muna kami sa dagat at doon ay nakita namin ang pag sikat ng araw .

Snow : Ang ganda naman niyan .

Queen : Akalain mo . Makakakita pa pala ako ulit ng sunrise .

Charm : Sana sa susunod nating makita ulit ang pagsikat ng araw ok na ang lahat .

Charlie : Tama yung tipong normal na ang lahat at masaya nating tinitingnan iyan .

Snow : Lagi nga akong nagdarasal na sana sa pagsikat ulit ng araw ay sana ok na ang lahat .

Dann : Kaya ipangako natin sa sarili natin na balang araw sa pag sinag ng araw ay ok na ang lahat .

Rave : Yung tipong mapapangiti nalang ang bawat mamayan ng buong mundo dahil sumikat na ulit ang araw at hindi kalungkutan at takot ang mamayani sa kanila tuwing ito'y sisikat .

Queen : Guys ano pa iniintay natin

All : group hug .

At masaya naming binagtas ang daan patungo sa Bayan ng Shoal . Habang umaandar kami ay nilibot ko ang tingin ko sa daan at napansin ang sign na 5 kilometers away From the Town of Shoal . Bumalik sa akin ang ala ala ng nakaraan . Parang dati lang ay kumpleto pa kaming pamilya na nag babakasayon dito sa Batanggas . Na parang dati lang ay puno ng buhay ang bawat paligid dito pero ngayon nag mimistulan na itong wasteland . Napatingin ako sa aking kambal na si Charlie at kagaya ko ay ganon din ang expression niya . I wonder na alala rin kaya niya ang dati .

Malapit na kami sa bayan ng Shoal siguro ay mga dalwang kilometro nalang ng magsalita si Snow

Snow : Guys bad News .