Chapter 15 : Little Rain Has Fallen

108 4 0
                                    

Dann Van Leyn

Tanghali na ng kami'y magising lahat at nagsimula narin kaming kumilos upang ihatid sina Rain sa kanilang lugar . Charmaine want us not to leave pero gustuhin man namin ay marami nag iintay sa amin pauwi specially kina Rain dahil si Dew ang namumuno sa kanilang lugar .

12:00 o clock ng mag paalam na kami sa kanila at ibinigay na sa amin ni Charmaine ang isa sa Van nila upang gamitin namin pauwi . Joan and Yohan thank me a lot for saving them at sinabi pa nila na pag ako naman ang may kailangan ng tulong ay wag akong mahihiyang tawagan sila . We hug each other for the first and last time di ko naiwasang malungkot doon dahil kahit konting panahon lang ang pinag samahan namin ay napalapit nadin ang loob ko sa kanila .

Tumalikod na nga ako at nag simula ng maglakad papunta sa van doon ay nakitang kong nakangiti sa akin sina Rain at ang kalungkutan na nararamdaman ko ay napalitan din ng ngiti .

Maybe iiwan na namin sila but that doesnt mean na makakalimutan ko  sila . We will see each other again as I promise to myself and from that time everythings gonna be alright   no more pains , crying and suffering and no more zombies will exist in this world .

For the last time ay humarap akong muli sa kanilang lahat at lahat sila ay masayang nag papaalam sa amin at binigkas ang mga salitang hanggang sa muling pag kikita . Inulit ko din ang mga sinabi nila hanggang sa muling pagkikita mga kaibigan .

Nag simula na ulit akong mag lakad at di pa man ako nakakalayo ay tinawag ako ni Charmaine at nilapitan ako .

Dann : Akala ko di ka na mag papakita .

Sasabihin ko na bali ang mga salitang iyon ng bigla niya akong niyapos at sinabing .

Charmaine : Thank you sa lahat kundi dahil sa inyo malamang wala na kami ngayon and I am sorry if I did not treat you right from the first time  .

Mag sasalita na bali ako ngunit nagulat ako ng bigla niya akong hinalikan . It was just a smack kiss at muli may sinabi siya .

Charmaine : Promise wag niyo kaming kakalimutan ha at wag niyo din kakalimutang bumisita .

Dann : Syempre naman after all we are all friends and promise me also one thing .

Charmaine : Ano naman yon .

Dann : That you will survive hanggang sa maibalik ko na ang dati sa lahat . Gusto ko sa muling pag bisita ko dito ay kumpleto padin kayo .

Charmaine : Yun lang ba Ipinapangako ko yan sa inyo .

Dann : Goodbye .

Charmaine : Goodbye .

Pagkatapos naming mag usap ay sumakay na ako sa Van na ibinigay sa amin ni Charmaine . Kumaway ulit kaming lahat at nag paalam sa kanila hanggang sa hindi na namin sila matanaw .

Aira : Para saan ang pag halik sayo ni Charmaine kanina .

Dann : It was nothing it is just only a goodbye kiss .

Aira : Goodbye kiss kailan may ganon pa .

Dann : Are you jealous .

Aira : Of course not . Bakit naman ako mag seselos .

Naputol lang ang pag uusap namin ng may nakasalubong kaming napakaraming zombies . Ipinark agad namin ang sasakyan at nag spray ng napakadaming pabango upang di nila maamoy ang mga dugo namin .

Tagumpay naman ito at nilagpasan lang kami ng mga zombies . Nag pasalamat ako dahil buti hindi nila kami napansin at ang ruta na pupuntahan nila ay hindi sa mansyon nina Charmaine .

Modern Zombies ( The Birth Of A New Hero ) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon