The Story Of My Life........... (Ilse)

H6

Pov ilse
Het is 9 uur. Ik hang wat tegen bart aan. We zijn net klaar met eten en jb is aan het afrekenen.
'Gaat het een beetje ils?' Vraagt bart bezorgd. Ik knik langzaam. Jb komt aanlopen. Ik sta op en doe gelijk me jas aan en pak me tas.  'Thank you guys' zeg ik met een klein glimlachje. Jb komt naar me toe gelopen en geeft me een knuffel. Even later lopen ik en bart alleen terug naar huis. Bart trekt me tegen zich aan. 'Ach meissie toch het komt goed' zegt bart. Dat werd me teveel. Huilend laat ik me tegen bart vallen. 'Ik ik ben zo bang' zeg ik huilend 'stt maar meissie we komen hier samen door heen' zegt bart om me rustig tekrijgen. Nog na snikkend lopen we naar de auto. We zitten in de auto en ik kijk voor me uit. Waarvoor? Waarvoor ik? Waarvoor nu? Waarom mijn vader? Waarom? Al snel rolt er weer een traan over me wang. Ik veeg hem weg 'wat een kut tranen' grinnik ik. Bart lacht en zegt 'ach er komen er zeker nog veel meer maar weet dat ik altijd maar je luister dag en nacht' 'bedankt' glimlach ik we rijden de hoek om en kom ik tot de conclusie dat we er zijn. Ik stap uit de auto en slenter naar de voordeur. Ik wacht op bart. Als bart ook komt aanlopen doet hij de deur open. Ik loop naar binnen en doe me jas en schoenen uit. Als ik de kamer in wil lopen houd bart me tegen. Hij legt zijn hand onder me kin en zegt 'lieve ilse wat er ook gebeurt waarneer je moet huilen doe het gewoon voel je niet schuldig en wees zeker niet bang om je emoties te latenuiten ik ben er voor je 24 uur per dag' er rollen weer tranen over me wangen dit keer niet van verdriet maar van blijdschap. Bedankt bart.. bart geeft me een zoen. Ik loop de kamer in en pak me telefoon.

15 gemiste oproepen.

                        Mama