KR-4

76 20 27
                                    

fatmakesmez 'e ithafen.

Multi- Okan ÖZBERK.

Duru'nun ağzından;

"Ne oldu? Kaçıyor musun artık? Sen var ya tam bir zavallısın." dedi gülerek. 'Yeter.' dedim kendi kendime belki de kendim olmayı bırakmamalıydım. Ben buydum işte. Öfke kontrolüm yoktu. Değişeceğimi sanmıyordum bundan sonra da. Kimse beni değiştiremezdi. Ben bendim hep ve şu saatten sonra ne olacaksa olmalıydı.

"Yeter artık, Nur." Sesim alçalmamaya yüz tutmuş gibiydi. "Daha yeni başladık ama," dedi sahte masumiyetiyle daha sonra devam etti cümlesine "Hey, millet. Size bir haberim var." sesini yükselterek herkesin bakışlarını üzerimize çevirdiğinde anlamayarak ona baktım. "Duru'nun delirdiğini ve tımarhaneye kapatılması gerektiğini hepinizin bilmesi gerektiğini düşündüm." dedi gülerek. Herkesin gözleri üzerimde toplandığında kıkırdama ve aralarındaki benim dedikodumu yapan insanların fısıltısı doldurdu kulağımı. Peki o bunları nereden biliyordu? Vücudumu saran sinir akıntısı bedenimi ele geçirirken "Sen bunları nereden biliyorsun?" diyerek çıkıştım. Gözlerim onunkileri delip geçiyordu. Patlamaya hazır bomba nasılsa bende öyleydim şu anda. "Dostuna sorsana." derken gözlerini Sude'ye çevirdi ve ardından attığı kahkahayla beynimden vurulmuşa döndüm. Bunları onlara Sude mi söylemişti? Psikolojik destek almam gerektiğini Sude bilmiyordu. Onu nereden öğrenmişti peki? "Orada seni ziyarete geliriz merak etme." derken hala alay ediyordu. Sude'ye olan öfkem artıp Nur'un yaptıklarına eklenince artık dengem bozulmuştu. Öfke kontrolümü kuramıyordum içimde. Her şey üst üste gelmişken kendimi durduramıyordum artık. Nur'un son bulmayan kahkahalarını, beynime sinyallerini gönderen sinir hücrelerime yenik düşüp Nur'u var gücümle ittirerek sonlandırdım. Bir yandan da cümlelerimi sıralıyordum. "Senden de, bu yetimhaneden de, iki yüzlü insanlardan da, hayatımı oyuncak sananlardan da bıktım. Hepinizden nefret ediyorum," kendimi kaybediyordum artık. Nur geriye sendelerken bir kez daha ittirdim onu. Bilincimi kaybetmiş gibiydim. Nur tiz bir çığlıkla arkasındaki sandalyeye takılıp yere başını sert bir darbeyle vurduğunda gözüm dönmüş bir haldeydim. Ne yaptığımın farkında değildim. Delirmiş gibiydim. Nur'un yanına doğru hareketlenip düştüğü yerde karnına sağ ayağımla sert bir darbe geçirdim. Nur'un inlemesi kulağımı doldurunca gülümseyip son cümlemi noktaladım; "Bir daha, bir deliye bulaşmadan önce tekrar düşün derim." Nur'un gözlerine bakışlarımı çevirdiğimde görüş açısının daraldığını, kapanmaya başlamış gözlerini görünce fark ettim. Ne yapıyordum ben böyle? Kendime dur diyemeden yapmıştım yine yapacağımı. Nur'un bedeni hareketsizce duruyordu karşımda. Etrafta oluşan tiz çığlıklarla birlikte iki adım geriledim. Sonra kulaklarıma ağlayan bir bebeğin sesi geldi. Daha sonra kaza anında ki tekerleklerin çığlıkları. Ve yerde yatan Nur'un bedeninin yerini, annemin cansız bedeni doldurdu. Etraf bulanıklaşırken net göremememin sebebi gözlerimde birikinen yaşlardı. Gözlerimi yumup, kulaklarımı ellerimle kapattım. Görmek veya duymak istemiyordum o görüntü ve sesleri. Şoka girmiştim. Gözlerimden akan yaşlar yüzüme istila ederken bedenimi koyuvermiştim yer çekimine karşı. Tir tir titreyen bedenimde bulunan bir çift el hissederken onun Sude olduğunu görmemle kolumu hızla çektim.

"Delisin sen. Korkunç, ruh hastası." dedi Berfin, dizlerinin üzerine çöktü Nur'un yanında. Sonra titreyen elini Nur'un başının altına koydu. Geri çektiğinde bulanık görüş açıma eklenen Berfin'in kana bulanmış eliydi. Tekrar bir çığlık yükseldi Berfin'den. "Ne yaptın, sen?" dedi ayağa kalkarak, üzerime yürürken hala bağırıyordu. "Onu öldürmeyi mi planlıyordun? Aptal! Ona bir şey olursa.." diyerek sıktı kendini. "Ambulans çağırın. Ne bakıyorsunuz." dedi etraftakilere. Ne yapmıştım ben. "Ne yaptım, ben?" dedim kendi kendime fısıltıyla. Onu öldürüyordum. Hayatım alt üst olmuşken bunu başkalarına yansıtıyordum. İnsanların canını yakıyordum. "Ne yapıyorum ben?" yere odaklanan gözlerim ve sallanan bedenim ile artık kriz geçirmenin eşiğindeydim. "Canım, sadece sakin olmaya bak. Götüremeyecekler seni hiç bi-"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 25, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KAYIP RENKLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin