Het Kronos Instituut

6. Het plan van aanpak

"En wat nu?" Vroeg Arnaut. "We kunnen niets doen, want we weten niet waar hij is. We kunnen wel een brief schrijven om hem te waarschuwen,  maar wat nou als het al te laat is?" "Ik heb een beter idee." Hugo keek even naar de grond. "Maar eerst moeten we Constance inlichten. Zij is hier het beste in plannen verzinnen. Daarnaast ben ik er zeker van dat ze niet kan wachten om wat van Dimitri te horen. Je weet hoe ze is." "Uhm...." Aarzelde Mick. "Constance zit in dezelfde vergadering als mijn vader."

"Dat is inderdaad een klein probleempje," mompelde Arnaut. "Hoe krijgen we haar daar nu weer onopgemerkt uit?" "Niet dus," zuchtte Mick. "Kunnen jullie haar niet gewoon een berichtje sturen of zo?" Vroeg Isabella verward. "Hoe bedoel je?" "Nou, je weet wel, een appje,  SMSje." "Een wat?" "Ach laat ook maar."

"Ze heeft wel een punt," bromde Arnaut. "Als we haar een bericht kunnen sturen,  weet zij misschien hoe uit de vergadering te komen." "Maar hoe doen we dat?" Vroeg Mick radeloos. Het bleef even stil. Hugo zuchtte: "Er is maar één optie; iemand moet naar binnenglippen." "En wie gaat dat doen?" Vroeg Isabella. Iedereen keek naar Hugo. Hij zuchtte weer. "Dat is dan geregeld, denk ik."

Even later stond de hele groep in de buurt van de deur van de grote zaal. "We moeten de wachten die voor de deur staan afleiden," stelde Arnaut voor. Mick wierp een snelle blik naar de deur. "Nee, nee, nee," schudde hij zijn hoofd. "Vergeet niet dat deze mannen zijn getraind in het verijdelen van moordaanslagen en hun leven zouden geven voor de koning. Ze kunnen vijanden neerhalen die minstens twee keer zo groot zijn als zij en ik denk niet dat een stel kinderen een grote uitdaging voor ze zal zijn. Ik heb een beter idee." Hij haalde de idificus uit zijn tas. "Als we er niet recht doorheen komen,  waarom proberen we het dan niet van bovenaf?

Idificus, zoek een plattegrond van het ventilatiesysteem van het kasteel." "Natuurlijk," antwoordde de idificus en met een piepje kwam er een plattegrond op zijn scherm te staan. "Het is hetzelfde principe als wat Dimitri en Laura in het slot hebben  gedaan; elk kasteel heeft een groot ventilatiesysteem en ieder die er de weg doorheen kent, kan overal in het kasteel komen zonder gezien te worden." Mick gaf de idificus aan Hugo en klopte medelevend op zijn schouder. "Neem hem maar mee, want geloof me: je zal hem nodig hebben."

Nu keek Hugo ook op de plattegrond en hij werd nog bleker dan hij normaal al was. Op de idificus was een enorm ingewikkeld systeem zichtbaar. "Veel succes maat," bromde Arnaut. "Je zal het nodig hebben."

Mick klom eerst op Arnaut's schouders zodat hij een ventilatieluik open kon schroeven. Hierna gaf Arnaut Hugo een voetje zodat hij in de ventielatieschacht kon klimmen.
"Wens me geluk," zuchtte Hugo met tegenzin voordat hij ging. Toen bedacht hij zich. "Nee, doe toch maar niet; dat kan alleen ongeluk brengen."

Terwijl de rest zenuwachtig buiten wachtte, leidde de idificus Hugo door een doolhof van ventilatieschachten met behulp van vervelende opmerkingen en waardeloze tips. Op een gegeven moment kwam hij aan bij wat de opening boven de vergaderruimte moest zijn. Langzaam liet hij zich zakken tot hij ongeveer een meter of twee boven de vloer hing. Daarna plofte hij geruisloos neer. Bijna als een ninja, zou Isabella hebben gezegd. Niemand in de ruimte lette echt op Hugo en hij kroop ongemerkt naar de grote tafel in met midden van de zaal.

Daar zat Constance, ze zag er een beetje ongerust uit en krabbelde een beetje in een reusachtig boek voor haar op tafel. Ze leek geen oog te hebben voor ook maar iemand aan de vergadertafel. Hugo trok zachtjes aan haar jurk en Constance stond op het punt om te gaan vloeken tot ze zijn gezicht zag. Hugo hield zijn wijsvinger voor zijn lippen en gebaarde naar de deur. Constance keek eerst erg verward en knikte toen langzaam.

Opeens schalde er een lage stem door de zaal. "Is alles goed Constance?" Vroeg de koning. Constance werd lijkbleek en knikte. "Ja, niks aan de hand." Het leek wel alsof die man een censor voor onraad bezat. De koning knikte en keek naar een grote rol papier voor hem op tafel. "Goed, dan nu weer naar de staat van zaken..." "Nou eigenlijk," piepte Constance. "eigenlijk moet ik naar de wc."

De koning kneep zijn ogen wantrouwend halfdicht en antwoordde: "Laat één van de wachten je dan in ieder geval begeleiden." Constance keek verbaasd, maar bleef rustig. Hugo slickte angstig. "Denk je echt dat dat nodig zal zijn?" Constance trok arrogant een wenkbrauw op. "Ik ben wel de toekomstige koningin." "Toekomstig ja," sprak de koning. "Dan is het beste dat je tot die tijd zal worden beschermd." "maar..." De koning wenkte een wacht en Constance beet angstig op haar lip. De wacht kwam steeds dichter bij en dichterbij. Hugo dook angstig weg.

Constance sprong op toen de wacht naast haar stond. "Zo'n haast om naar de wc te gaan?" Lachtte hij vrolijk. Constance keek onder de tafel. Hugo was verdwenen.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Dit zou eigenlijk een langer hoodstuk worden, maar ik heb al zo lang niets geupload. Ik zal het wel in twee hoofdstukken opsplitsen. Dit leek me trouwens ook gewoon een te mooie cliffhanger.