{Hoofdstuk 15}

61 5 28
                                    

Die avond was het erg gezellig. We hebben gelachen ik heb gespeeld op de gitaar. Alleen ik weet dat dit niet voor lang is. Vroeg of laat moeten we weer verder, maar voor nu geniet ik hier even van. 

"Ik ga naar bed," geeuw ik en rek me uit voordat ik opsta. 

"Ik ga mee," hoor ik Tyler zeggen en hij vlecht zijn hand in de mijne. Met een lach op mijn gezicht ga ik naar boven. De kamer waar ik deze jurk vandaan heb staat nog open. 

"Ga nog maar kijken," zet hij en knipoogt. "Ik wacht wel op je." Ik grinnik en laat zijn hand los.

"Wie zegt dat we samen gaan slapen," zeg ik speels en sla mijn armen over elkaar. 

"Ik, Mevrouw Awesome," zegt hij begint me te kietelen. Snel ren ik naar de kamer toe.

"Nou Meneer Awesome dat zien we nog wel," Ik steek mijn tong uit voordat ik de deur voor zijn neus dichtklap. Ik hoor hem lachen en vertrekken. Nog even kijk ik door de kleren van het meisje. Ze had smaak. Ik ga hier zoiezo kleding vandaan halen. 

Ik trek een flanellen pyjama broek aan en een zwart hemdje voordat ik naar de kamer ga waar Tyler ligt. Mijn pistool ligt op het nachtkastje en die van Tyler op de andere.

"Voor het geval dat," zegt hij als hij me ziet kijken. Ik knik en kruip bij hem in bed. 

"Slaap lekker," zeg ik en draai me van hem af om hem te plagen. Ik hoor hem verveeld kreunen en ik moet moeite doen om mijn lach in te houden.

"Geen kusje voor het slapen gaan?" fluistert hij in mijn oor wat me de rillingen bezorgd. Ik draai me om en doe net alsof ik moet denken. Tyler trekt me dichter naar hem toe en hij geeft me een kus op mijn mond.

"Hé, " zeg ik verontwaardigt. "Ik heb niet eens ja gezegd."

"Maar je wilde het wel," zegt hij lacherig. "Slaap lekker." Hij doet het licht uit en legt een arm om me heen. Rustig val ik in slaap.

-

Van schrik geef ik een gil als we ruw uit onze slaap worden verstoort. Tyler en ik staan meteen naast het bed en pakken de pistolen. Als we bij de gang aankomen zien we de rest ook staan. Ik geef een teken dat ze terug hun kamers in moeten gaan. Langzaam druipen ze af naar hun eigen kamers. Ik wenk Tyler dat hij mee moet komen.

"Hé, doe open alsjeblieft," hoor ik een meiden stem van buiten komen. Ze klinkt een beetje in paniek. 

"Jij doet hier de deur open ik sluip via het raam naar buiten en ga achter hun staan, oké," zeg ik tegen Tyler en hij knikt. Langzaam loop ik naar de andere kant van het huis waar zich een raam bevind. Ik maak hem rustig open en klim er door heen. Mijn voeten belanden zacht in een beetje gras wat er is. De doorns van het bosje waar ik door heen moeten prikken in mijn huid. Ik ga zo lopen dat ik kan zien wie er voor de deur staan. Het zijn twee meisjes en een jongen. 

Op dit moment bevind ik me vlak achter hun. Met mijn pistool voor me uit gestoken zie ik Tyler de deur open doen. Ik zie het meisje schrikken en ze wilt wegrennen maar op dat moment kom ik de bosjes uit zetten.

"Wat doen jullie hier?" zeg ik met ene heldere stem. "Wie zijn jullie?"

"Euhm...wij.. Euhm," stottert het meisje met blond haar en blauwe ogen. De jongen neemt de leiding en zet een stap naar voren.

"Ik zou je maar niet bewegen als ik jou was. Je hebt twee pistolen op je gericht je wilt niet dat die afgaan," zegt Tyler en stiekem ben ik trots op hem. Zoiets wilde ik namelijk ook gaan zeggen. 

"Nou wie zijn jullie?" zeg ik nog duidelijker.

"Ik ben Jake en dit zijn Emma en Emily," zegt de gespierde jongen.

Dit stukje draag ik op aan twee toffe meiden hier op wattpad!

_xxeffxx_ en BriskFamily 

Hopelijk vinden jullie het leuk! Haha.

{X}

Nothing -  {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu