KORKULARIMDAN KORKTUM

İREM HANIM AĞLIYORDU!

Tam bu sırada çalamayan zil çalmıştı. Gül İrem hanım ile konuşmak istiyordu. Aslında Gül ne kadar konuşmaya çabalasa da İrem hanım konuşmayı bir türlü kestirip atıyordu.

Aradan birkaç ay geçmişti. İrem hanımı hiçbirşey mutlu edemiyordu. Gül okul sonrasında Telefonunu ve kulaklığını alıp çantasını eve bıraktı. Aşağı parka doğru gezmeye çıkmıştı. Dinledği şarkıya eşlik ederken gözü barkta oturan İrem öğretmeni gördü. Okuldaki halinden daha da kötüydü. Gül birkaç adım daha yaklaşıp onu izlemeye başladı. Sonra tereddütlü adımlarla İrem hanımın yanına gitti ve banka oturdu. "iyi misiniz?" dedi kısık bir ses tonuyla.İrem hanım kırmızı gözleri ile Gül'ü süzdü. Ama ağzını bile açmadı. Gül tekrar şansını denedi:" bu halinizin sebebini bana anlatabilirsiniz. Yanlış anlamayın. Öğretmen-öğrenci gibi  değil arkadaş, sır dostu gibi... İrem hanım" sen kim beni anlamak kim" diye Gül'ü başından savmaya çalıştı. Gül ise tüm inatçılığı ile"nerden biliyosunuz bi deneyin. Zarar mı gelir?" Bu sözler İrem hanımı ikna etmeye yetmişti.zaten dertleşmeye ihtiyacı vardı. Derin bir nefes alıp"Bir aralar ben de mutluydum. Annem, babam, ben ve kardeşim... Benim mutluluğum uzun sürmedi. Annem babamla kavga etmiş,sonra da kardeşimi de alıp babamla bizi terk etti. Ben babmla yaşıyordum. Ama babam da çok sürmeden vefat etti. Sonra işte okudum. Çok zor imkanlarla okudum. Eeee tabi okuyana kadar acılarımla kıvrandım. Neyse Tanrım karşıma eşimi çıkardı. O beni benden alırdı. Derken evlendik onunla. Bir kızımız oldu. O da benim yüzümden oldu. Arbada kaza yaptım ve ....."sözünü bitiremedi. Boğazı düğümleniyordu. Konuşmakta zorluk çekiyordu. Gözyaşlarını silip" babmın vasiyetleri okumamdı; okudum, annemi ve kardeşimi bılmamdı; yapamadım bulamadım. Ya zaten bulsam ne olacaktı ki? Babam onun aşkından öldü. Belki de ben de onun yüzünden bu haldeyim. Onun saçımı okşayışını o kadar özledim. Onu o kadar severken nefret ediyorum."

Anne hasreti çok zordu. Gül bu duyguyu bir haftalığına tatmıştı. Ama ömründen bir yıl gitmişti. Gül daha fazla dayanamadı ağlamaya başladı. Zaten o çok duygusaldı. İrem hanı ise hiç iyi değildi. Gözyaşları bulgur taneleri gibi dökülüyordu. Yavaşça ayağa kalktı. Sersem sersem yürümeye başladı. Gül irem hanım gözden kayboluncya dek garip düşüncelerle ona baktı. 

Gül sevdiği arkadaşlarına mesaj attı. Evlerinin önündeki havuza gelmelerini söyledi. Onlar gelince de olanları harfi harfine anlattı.