Sonunda sabah oldu ve günlerden pazartesi idi. Gül herzamanki neşesindeydi. Yine İrem hanımı düşünerek okula gitti. İrem hanım ise hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu. Gül onunla konuştuktan sonra konuşulanları kafasına çok takmaya başladı. Etkilenmiş olmalıydı. Sınıf herzamankinden daha sessizdi. İrem hanım tahtaya yazı yazıyordu. Bu düzeni Ela bozdu"hocam sizin kızınız mı var Gül konuşurken duydum da" . Ela Gül'ün yakın arkadaşlarından biri değildi. Aksine pek hoşlanmazlardı birbirrlrinden. Yani Ela geveze biriydi. Aslında iyi bir kalbi vardı ama çok gereğinden çok saftı. İrem hanım ondan tarafa döndü titrek sesle "sanane" diye tersledi onu. Yİne yarasına tuz basılmıştı. Ama Ela'nın niyeti onu incitmek değildi, meraktandı. Sorduğuna da çok pişman olmuştu.
İrem hanım yazı yazmayı bırakıp masasına oturdu. Yine aynı hüzün, yine aynı olaylar... Gül yavaş adımlarla İrem hanımın yanına geldi. Kısık bir ses tonuyla" Hiç annenizi hayl ettiniz mi?Bence ettiniz. Peki annenizi aradınız mı?Hayır demi?Babanızın isteğini yerine getirin. Annenizi de kardeşinizi de bulun. Siz onları aramadan onlar sizi bulamaz." Gül gerçekleri söylemişti.İrem hanım kafasını kaldırdı. Gözlerini üzerine dikmiş Güle baktı"Benim işime karışma" dedi. Nihayet irem hanım için çalmayan zil çalmıştı.
Gül İrem hanımın gerçeklerden korktuğunu düşünüyordu. Hatta annesini bulmayı o kadar çok istiyordu ki! ama böyle birşey mümkün değildi. Henüz ismini bile bilmiyordu İrem hanımın annesinin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORKULARIMDAN KORKTUM
Mystery / Thriller...Siyah yanlışları düzeltmez sadece saklar... Kapağımı yapan "SANEMİNKANKASİLGİN" gerçekten çok güzel yapıyor herkese tavsiye ederim
