KORKULARIMDAN KORKTUM

PİKNİK

Kızlar aralarında konuşmuşlardı. Hep beraber pikniğe gideceklerdi. Ama bunu kendileri için değil. irem hanım için istiyordular. Ne de olsa bu aralar kendini iyi hissetmiyordu. Ecrin:" Gül herşey iyi hoşta. Bir sorunumuz var. İrem hanımı gelmeye kim ikna edecek?" Herkes gözünü Gül'ün üstüne dikti. Gül"kızlar sakın-ama sakın bana demeyin bunu da". Nisan" ama Gül! İrem hanım seninle konuşuyor bizle değil. Biz ne dersek diyelim biz ikna edemeyiz. hem bizim için değil. Unutma! herşey onun için" Gül istemeksizin olur masında kafasını salladı. Duygu sömürüsü ile Gül ikna olmuştu. Konuşacaktı ama nasıl? İrem hanımı bahçeye çıkarken görmüşlerdi. Haliyle bahçede nöbetçi olduğunu anlamışlardı. Gül yavaş adımlarla İrem hanımın yanına gitti. Gül "İrem hanım biz sınıfça cumartesi günü pikniğe gidicez. Siz de bize eşlik eder misiniz?"dedi ve gözlerini nolur dercesine irem hanıma dikti. İrem hanımın yüzünde bir gülümseme belirdi.Ama "olmaz" dedi. Gül bu cevabı hiç beklemiyordu. İrem hanım devam etti" pazar günü giderseniz gelirim"GÜl buna daha da sevindi. Pencereden onları izleyen kızalaar Gülün konuşmasından anladılar cevabın önemli olduğunu. Gül ne yapacağını şaşırdı ve irem hanımı kucakladı. En az kızlar kadar şaşırdı İrem hanım. kadar şaşıedı