irem hanım annesini hep unutmaya çalıştı. Annesinin boş bıraktığı yeri babasıyla dolduruyordu. Taki babası da ölene kadar...İrem hanımın babası o zamanlar çok hasta idi. Bir ay kadar hiç yataktan kalkamamıştı. Bir gün irem hanım okuldan gelmişti. Hemen babasının yanına gitti:" babam nasılsın?" kafasını salladı babası. İrem hanım:" sen açsındır ben sana çorba yapayım" dedi ve oturduğu yerden doğruldu. Tam gidecekti ki babası kolunu tuttu:" otur!édedi kısılmış sesiyle. İrem hanım korkmuştu. Hemen babasının yatağının yanına oturdu babası:" kızım benden bu kadar. Sen artık kendi ayaklarının üstünde durmalısın. Lütfen ben ölünce oku. anneni ve kardeşini bul. Onlara karşı kin besleme" dedi ve gözleri kapandı. İrem hanım "hayırrrrrr" diye çığlık attı ama babası ölmüştü. Hiçkimsesi yoktu İrem hanımın.Ağlayarak yan komşusu Ecen hanımı çağırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORKULARIMDAN KORKTUM
Mistério / Suspense...Siyah yanlışları düzeltmez sadece saklar... Kapağımı yapan "SANEMİNKANKASİLGİN" gerçekten çok güzel yapıyor herkese tavsiye ederim