Evin yedek anahtarı Gül'de vardı. Anahtarı almak için çantasını açtı ve de telefonu çalıyordu. Aldırış etmeden telefonunu cebine koydu. Anahtarı alır-almaz kapıyı açtı. "Anne " diye bağırdı bu sesi birkaç kez tekrar etti. Hayır! ses veren yoktu. Gül ve arkadaşları yukarı (Esna hanımın odasına) koşarak çıktılar. Odada kimse yoktu. Yataklarda düzeltilmemişti. Bunu gören Gül deliye döndü.Herkesin bir takıntısı vardır. Esna hanımın en büyük takıntısı yatağın dağınık olması idi. Gül birden bir ses ile irkildi. Telaştan unutmuştu telefonu eve geldiğinden beri çalıyordu. Hızlı hareketlerle telefonu arka cebinden çıkardı. Babası Hüseyin bey arıyordu. Telefonu açtı Gül. Hüseyin bey:"kızım biz.............. hastanesindeyiz. annene birşey oldu. sen de hemen gel !" Gül'ün gözleri doldu "baba" dedi ama Hüseyin bey telefonunu çoktan kapatmıştı bile. Kızlara durumu yarım- yamalak anlattı. Ece hemen taksi çağırdı. Taksiye binip hasanenin adresini verdiler. Yarım saate hastaneye gelmişlerdi bile.
Gül annesinin yanından çıkan doktora annesini görüp göremeyeceğini sordu. Cevap olumsuzdu.O odadan çıkan doktor yan odaya girdi. Gül ise ağlıyordu... hiç konuşmadan sessizce ... Gül'ün canı ilk defa bu kadar yanıyordu. Esna hanım ile ilgilenen doktor elinde bir kaç dosyayla beraber Hüseyin beyin yanına yaklaştı. Gül'de doktorun yanına koştu. "Esna hanımın eşi siz misiniz?" Hüseyin bey telaşla kafasını salladı"evet benim" "Esna hanımın durumu iyi demeyi inanın çok isterdim. Malesef bebek doğmazsa ölebilir doğarsasa ilerde aniden hastalık oluşabilir.Malesef Esna hanımda yaşamını sonlandırabilir."dedi ve uzaklaştı. Gül doktorun gittiği yöne doğru uzun uzun baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORKULARIMDAN KORKTUM
Gizem / Gerilim...Siyah yanlışları düzeltmez sadece saklar... Kapağımı yapan "SANEMİNKANKASİLGİN" gerçekten çok güzel yapıyor herkese tavsiye ederim
