I really love reading romance novels. Kaya hindi nakapagtataka na I have more than 600 pocketbooks (mostly PHR) sa shelf.
Mapili din ako, kaya kapag yung story nasa Reading lists ko, that only means na maganda talaga yung novel. Hindi naman nawawala...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Siya si Meredith Balajadia, ang twenty-five-year-old executive vice president ng Balajadia Industries, ang kompanyang pag-aari ng pamilya niya na may kinalaman sa lahat na yata ng uri ng industriya sa Pilipinas. Estimated net worth: US$11.6 billion.
Ako si Ash Montesines, ang twenty-five-year-old na bagong graduate after seven years in college at tatlong beses na pagpapapalit-palit ng course, family black sheep at damn proud of it. Current net worth: P1,127.25.Paano nag-krus ang mga landas namin? Ipinasok ako ng Ninong ko sa kompanya nila Meredith bilang personal assistant ni Miss Billionairess matapos akong itakwil ng tatay ko dahil nabangga ko ang pinakamamahal niyang Audi R8 sa barrier sa C-5. Kung di ko mapatunayang kaya kong buhayin ang sarili ko sa loob ng anim na buwan nang hindi umaasa sa kanya, good bye, mana na hindi man $11 billion ay malaki-laki rin naman. I've never worked a day in my life, but I've never been without money either. Kaya paano ko lalampasan ang challenge na ito sa buhay ko at makumbinsi ang bago kong boss na huwag akong patalsikin matapos ang mga katangahan ko sa opisina niya? Simple lang. Lalaki ako at babae si Meredith. You do the math.
Preview:
MATAPOS ang lunch at isa pang session ng pagsasabi sa 'kin kung nasaan ang alin sa mga cabinets at drawers sa magiging mesa ko, ibinigay sa 'kin ni Sheri ang number niya na may instructions na tumawag sa kanya kahit anong oras ng araw o gabi kung may problema ako, bago ako pinauwi nang alas-tres ng hapon. Mabuti na raw 'yun kaysa mag-stay ako ng full day. Mag-conserve na lang daw ako ng energy para makapasok ng maaga bukas. Apparently, I needed to be at work at 7 A.-to-the-fucking-M. Dumaan na rin daw ako sa Baclaran at magsindi ng kandila. Shit. Lumabas ako ng elevator sa ground floor at ibinalik sa reception area ang temporary pass. May bago na akong company ID, thanks to my ninong na hindi ko lang literal na ninong pero ninong din in a sense na backer ko siya sa kagaguhang ito. I mean, what else could it be? Telepono pa lang, komplikado na, ine-expect pa niyang kakayanin kong maging assistant ng EVP ng Balajadia Industries? I can bullshit my way through a lot of things pero parang hindi rito. Ang tamad-tamad ko kaya 'tapos aasahan niyang kakayaning kong mag-multitask, magpuyat, at mag-alaga ng bilyonaryang hindi alam kung oras nang kumain at umuwi? Fuck, I can barely take care of myself. Maybe it was time I talked to Ninong Ernest. Again. Hindi ko yata kaya ito.
Nagpasalamat ako sa receptionist nang iabot niya sa 'kin ang ID na iniwan ko kaninang umaga kapalit ng pass. Nagsimula akong maglakad patungo sa turnstiles palabas ng gusali pero napahinto ako. I bet hindi lang naman ako ang naapektuhan nang ganoon. I bet huminto rin ang oras para sa iba pang mga lalaking nasa lobby ng mga oras na iyon. She was walking towards me. She, Meredith Balajadia. Ang balita sa kanya, she was incredibly beautiful but was a little reclusive. Kung ang idea ninyo ng mga milyonarya o bilyonaryang heiresses ay si Paris Hilton, hindi ganoon si Meredith. Wala siyang social media accounts, very rarely went out to socialize kaya wala siyang nakakalat na pictures sa Lifestyle sections ng mga diyaryo or magazine interviews. The only picture I could find was the one in the company website kung saan mukha siyang 40-year-old virgin na nakapusod ang buhok. This Meredith was a goddess. Maamo ang mukha nito, hindi nakakasawang tingnan. Her eyes were light brown and framed by long, thick curling lashes. Matangos ang ilong niya na medyo uptilted at the end. Her lips were lush and made for kissing... or sucking a man blind. Kung sino man ang kumuha ng larawan nito para sa website ay kailangang bitayin kasama ng kung sino'ng naka-isip na okay na 'yun para i-post sa website ng kompanya. It didn't do her justice. Matangkad siya, mas matangkad pa yata siya sa 'kin and I was 5'11" dahil sa suot niyang heels na kailangan ng lisensya for being concealed weapons. Pinahaba pa niyon lalo ang mga legs niyang hanggang tainga niya yata. Makes you think how those legs would feel like wrapped around your shoulders while you did things to her body. Nakasuot ito ng conservative na business suit, not unlike the one her secretary was wearing, but the damn thing was molded to curves that made a man want to get down on his knees and beg. I wanted to move to her and run my hands all over those curves kung hindi lang niya ako sasampalin at kung hindi lang ako babatutain ng mga security guards na magalang na bumati sa kanya. She smiled at them, greeted them, knew all of them by name. And that smile went straight to my dick. Fuck. Sinundan ng tingin ko si Meredith nang lampasan niya ako papunta sa elevators. Her scent, something light and sweet, teased my nose, made me want to bury my face against her neck. She didn't even look at me pero who cares. She was going to know me. Sinabi ko bang kakausapin ko si Ninong tungkol sa trabaho ko? Oo, kakausapin ko siya. Magpapasalamat ako sa kanya na binigyan niya ako ng pagkakataong makilala nang personal ang babaeng ito. There might just be an upside to this stupid job after all.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
P.S. At first, akala ko tulad lang ito ng mga normal na novel na mababasa sa pocketbook. But I was wrong. And I love Ms. Elise more.
Nabigyan niya ng justice ang POV ni Ash. Hindi perpekto tulad ng lagi mong mababasa sa karamihan ng story sa wattpad. He have his flaws at nandoon si Meri para punan 'yon.
Love na love ko silang dalawa. I can't wait na mahawakan ko ang mismong libro (sana magkaroon na, please!)
