-4-

1.7K 53 4
                                    

Medya da Mert Uyar

Bölüm şarkısı: Era Istrefı - Bonbon

Yorumlarınızı ve o güzel votelerinizi bekliyorum tatlışlarım. 

Öpüldünüz...

Gözlerimi hafiften araladığımda etrafta hafif bir ışık vardı. Kaç saattir uyuyordum hiç bir fikrim yoktu ama iyi geldiği de aşikardı doğrusu. Karnımda hissetdiğim hareketlilik, kualklarıma gelen gurultu sesleriyle sırıttım az buçuk. Benim beyaz kaplan yine acıkmış demek ki.  Evet midemin ismi var. Beyaz kaplan.  Ne yani sizinkinin yok mu?

Yatatığım yerden doğrulup gözlerimi açıp kapatarak yere doğru kaydım.  Kayarken pikede benimle birlikte yere indiğinde pek te taktığım söylenemezdi. Uyuşuk hareketlerle bonyaya girdim ve aynadaki yandımama baktım.  Çok... kötü görünüyordum. Çok uyumaktan şişmiş gözler, darma dağan saçlar. Bu aynadaki ben miydim? Hızla musluğu açıp elime dolan soğuk suyu yüzüme çarptım.  Hem serinlememe hemde rahatlamama yardımcı olmuştu.  Bir iki defa daha bunu tekrarlayıp havluyla yüzümü kuruladım. Banyodan çıkıp üstümdeki dünden kalma kıyafetleri çıkarttım ve bir kenara fırlattım. Dolabıma yerleştirilmiş kıyafetlerden bir eşofman altı alıp hızla atıma geçirdim. Üstüme salaş bir askılı geçirip ayağıma beyaz spor ayakkıbılarımı geçirdim. Kapımı açıp seke seke aşşağıya inmeye başladım.  Şimdi siz diyosunuzdur ' bu kız dün başkaydı bu gün başka' ben buyum işte. Siz dengesiz dersiniz, ben iyimserlik derim,  iyi düşünme derim.  Belkide burdaki hayatım daha iyi olacaktı nerden bile bilirdim ki.  Yeni arkadaşlar, komşular, mekanlar. Her şey yep yeni olucaktı. Belki gerçek benliğimde ortaya çıkıcaktı. Nerden bile bilirdim ki.

Aşşağıya indiğimde kimse yoktu. Mutfağa doğru gitmeye başladığımda karşıma bir hizmetçi çıktı. 

"Arya hanım, bir şey mi istemiştiniz?" Gülümseyerek ellerini önünde bağladı. Samimiyetle gülümseyerek başımı 'hayır' anlamında iki kere sallarken konuşmaya başladım.

"Ah,  hayır teşekkür ederim." Başını öne eğip selam verdikten sonra yanımdan ayrıldı. Hızla kendimi mutfağa atıp buzdolabına koştum. Açlıktan geberecek durumdaydım doğrusu. Buzdolabında bir şeyler ararken arada bir salam atıyorum ağzıma.  Ne yani zayıfız diye yemekde mi yemeyelim? Şahsen öyle 'ay şunu yemiyeyim kilo alırım' 'ay bunu yemiyeyim basenlerim çıkar' diyen bi tip değilim. Gelişine yiyorum fakat kilo aldığım yok işte bu yüzden rahattım da. Dolaptan hızla peynir,  zeytin ve sarelle çıkartıp tezgaha koydum. Ekmek arayışına girdiğimde arkamdan gelen sesle irkildim.

"Bir şey mi aradınız efendim. Yardımcı olabilirim. " Sırıtarak arkamı döndüm ve başımı hızla aşağı yukarı sallayarak konuştum.

"Kurt gibi açım ve ekmeği bulamıyorum. Nerede?  Biliyor musun?" Gülümseyerek evet anlamında kafasını salladı ve benim yanıma doğru gelmeye başladı yanımda durduğunda aşşağıda duran çekmecelerden birini açacağını anlayıp geri çekildim ve ikinci çekmeceyi açıp ekmeğimi tezgahın üzerine koyup çekmeceyi kapattı ve ayağa kalktı. Mutlulukla gözlerim parlarken teşekür ettim. Hızla yemeğimi yiyip koşarak odama çıktım ve bağırarak toparlanmış olan yatağımın üstüne zıpladım. Komidinde duran telefonumu alıp whatsapp'ta ki gruba girdim.

(Hasret-Rapunzel. Defne-Dyaprak. Atakan-Ağa)

Damızlık sığırlar...😛😛

• Günaydınlarrr 😃😃😃

Rapunzel yazıyor...

Rapunzel: Günaydın kuşum

Yalnız Masal Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin