Saat 22.44
Böyle güzel saatleri
sevdiğimi bilirsin.
Deniz kenarındayım
ve yıldızlar var.
Parlıyorlar,
ama sen kadar almıyorlar gözümü.
Biri kaysın da,
seni dileyeyim diye bekliyorum umutla.
Böyle yaşamak çok zor.
Her an, acaba şu an arasan,
bir yerden çıksan
ne olurdu diye düşünüp,
asla gerçekleşmeyecek senaryolar kurmak
ve bu arada birkaç damla göz yaşı feda etmek.
Haksızlık.
Kafamda iyi kötü tüm anıların
birbirine girmesi, haksızlık.
Birbirine böylesine karışan,
ellerimiz ya da en fazla
nefesimiz olmalıydı.
Ah şu yalnız, umutsuz,
karanlık ve sessiz gecede
yanımda sen olmalıydın.
Sadece sen.
Ağzından çıkan ilk güzel kelimeleri
yine bu yıldızların altında duymuştum
ve sonuncuları da.
Şimdi neden sadece dalga sesleri çarpıyor yüreğime?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzün Kız
Poetryhüznümü şu ufak kalbimden taşıranlara ithafen* İlk yazılma tarihi: Temmuz 2015 İlk yayınlanma tarihi: 1 Eylül 2016 Son düzenlenme tarihi: 6 Eylül 2016
