Şizofren

Tavşan

Sokağa girdi. Rahatça görünüyordu. Elinde telefonu vardı. Galiba Instagram'a bakıyordu. Neşeli bir şekilde yürüyordu. Apartmanın önüne geldi. Anahtarını çıkardı. Kapının deliğinden içeri soktu. Çevirmeye başladığı zaman hafifçe sağına döndü. Sokakta ondan başka kimse yoktu. Bir anda sokakta yüksek bir çığlık duyuldu . 4-5 saniye boyunca yankılandı. Cebinden keskin bir bıçak çıkardı. Karşındaki ne bir katildi ne de bir suçlu. Karşısında sadece peluş bir tavşan vardı. Evet kız gerçekten peluş bir tavşana bıçak doğrulttu.

Adı Clara Swift. 7 aydır psikolojisi bozuk. Aile içinde yaşadığı sorunlardan ötürü delirmeye başladı. Bir ikizi var. Cathana Swift. Ailelerinden ayrı ikisi beraber yaşıyor. Cathana Clara'nın sorunları başladığı andan beri en çok yanında olan kişi. 7 ay boyunca ondan ayrılmamak için akıl hastanesine hiç bilgi vermiyor. Aile dostlarından biri, Sarah Williams bir psikolog. Yıllardır Cathana ve Clara'nın annesinin çok iyi bir dostu. Sadece ailesi ve o biliyor bunu. Cathana her ay düzenli olarak kardeşini ona götürüyor. Ama son iki haftadır kadının suratı hep asık. Küçük bir kızı var. Josephine Williams. 2 ay önce kanser oldu. Son günlerde de durumu ciddileşince Sarah hiç gülmedi. Son olarak Cathana'nın 2 yaşından beri en yakın arkadaşı olan Zara var. Onun da kendine has problemleri var tabiki.

Bıçakla beraber tavşana yavaş yavaş yaklaştı. Birden yoğun bir sis dumanı ile tavşan yok oldu. Bıçağı elinden yere düştü. Clara'nın gözlerinin fal taşı gibi açılmasından hemen sonra yere diz çöktü. Elleriyle gözlerini kapadı. Sinirleri bozulmuşcasına ağlamaya başladı. Sokak hala bomboştu. Apartmanın kapısı açıldı. Cathana telaşlı bir şekilde Clara'nın yanına gitti. Elini omzuna koydu. İyi misin diyemeden Clara korkunç bir şekilde yavaşça başını çevirdi. Makyajı akmıştı. Tek gözü titiriyordu. Yerden bıçağını aldı. Yavaş bir şekilde Cathana'ya doğrultmaya başladı. Cathana dayanamadı ve kardeşine sert bir tokat attı. Clara tokadın şokuyla ağır bir çığlık atıp yere yığıldı. Bayılmıştı. Cathana titreyerek cebinden telefonunu çıkardı. Akıl hastanesini aradı. Korkmuşçasına konuşmaya başladı. "Kardeşim aylardır deli. Kimseye zarar vermediğinden aramamıştım. Ama az önce bana bıçak doğrulttu. Ne yapmalıyım yardım edin. Katil olmasını istemiyorum " diyerek hiç susmadı ardından telefondaki adam konuştu. "Sakin olun hanımefendi. Tam olarak nerdesiniz. Kardeşinizin adı ve soyadı nedir. Merak etmeyin sizi koruyacağız".Ama Cathana hiç bir soruyu cevaplamadan telefonu kapadı. Kardeşini göndermek istemiyodu. Onu sürükleyerek apartmana soktu. Kimseye zarar vermesin diye onu bodruma attı ve kapıyı kilitledi.

Sabah olduğunda Clara uyandı ve yine ağlamaya başladı. Merdivenleri çıktı ve kapıyı açmaya çalıştı. Ama Cathana kilitlemişti. Çığlık atmaya başladı. Yardım edin. Ölmek üzereyim. Cathana gel ve kurtar beni. Kimse onu duymuyordu. Birden tüm ışıklar kapandı. 2 saniye sonra bodrumun arka taraflarından bir ışık yanıp sönmeye başladı. Clara oraya doğru yürümeye başladı. Işığın olduğu yere geldi. Ve yine o tavşan. Yine onu görüyordu. Ne istiyorsun benden diye ağlamaya başladı. Ama tavşan normal olarak hiç kıpırdamıyordu. Yerde bir not vardı. Onu aldı. İçinde, Okçuluk antrenmanına gidiyorum. Gelince kapıyı açacağım. Sevgiler Cathana. Yazıyordu. Kafasını nottan kaldırdığında tavşan yok olmuştu. Clara koşarak merdivenlere çıktı. Kapıya yumruk atmaya başladı. Çok uzun süre kıramayınca kapıya kafa attı. Elleri kan içindeydi. Kafası yarılmıştı. Ama kapıyı kırdı. Yavaş bir şekilde apartmandan çıktı. Okçuluk arenasına doğru yürümeye başladı.