İMKANSIZ AŞK

Bekarlar Toplama Kampı

Okula geldiğimizde abim beni bırakıp gitmişti.
Şuan kendime çok kızıyorum.
Sabah sabah toprağımın kalbini kırdım.
Keşke deseydi bana hanımevin olduğunu arsanın satıldığını. Sesimi bile çıkarmaz dım.
O ev benim için iyi anısı da var kötü anısı da.

"güneş "

Düşüncelerimi bölen bana seslenen hoca oldu.
Hocanın uyaran sesi ile kendime geldim.
Ders 20 dakika sonra bitti.

Çantamı toparlayıp sınıftan çıktım.
Merdivenlere yönelip Cafe ye indim.
Sabahtan beri hiç bir şey yememiştim.
Ve kurt gibi açım.

Cafe de sina yı tek başına otururken gördüm. Ve baya düşünceliydi.

Masanın yanına geldiğimde beni fark etmemişti bile.

Kolundan tuttuğumda bir an da irkildi.

"sina sakin ol benim...neyin var senin? "

" hiç Birşeyim yok. "

" eminmisin!? "

Çantamı masanın üstüne bırakıp yanındaki sandalyeye oturdum.

Saçını kulağının arkasına ittim.
Ve kollarından tutup kendime çevirdim.
Karşılaştığım manzara hiç iyi değil di.
Gözleri dolmuştu ve ağlamamak için kendini zor tutuyor du.

Hiç bir şey demeden kolundan tutup okuldan çıkardım.

Direk sahile götürdüm. Daha rahat konuşabilmek için.

Onu bank'a oturtup başında dikilmeye başladım.
Ellerimi göğsümün altında birleştirdim.

"evet seni dinliyorum bu halin ne...  1 dakikan var yoksa benden şimdi korkmaya başla. "

Kafasını kaldırıp bana baktı.
Ve ağlamaya başladı.
İçimde pişmanlık duygusu oldu.

Yanına oturup başını göğsüme yasladım.
Saçlarını okşayarak sakinleştirmeye başladım.

Dayanamayıp gözümden bir yaş düştü.
Hızla yanağımdan ıslaklığı sildim.

" sinacım neyin var anlat bana "

Kafasını kaldırıp...

" sadece beş dakika ver biraz ağlamak istiyorum söz sonra anlatacağım  "

Gözlerimi aç kapa yapıp evet dedim ona.

Tekrar aynı pozisyonu aldık.
Bu sefer daha sarılarak ağlamaya başladı.
Gelen geçen 1 kaç kişi bize dönüp bakıyordu.
Tabi gözlerimle" ne var hiç mi ağlayan kız görmediniz "bakışları atıyordum.

Dediği gibi tam 5 dakika sonra kafasını kaldırdı.
Yüzüne silmesi için çantamdan peçete çıkarıp verdim.

" teşekkürler "

Diyerek yüzünü silmeye başladı.
Denize kaçamak bir bakış attı.

Tekrar bana dönüp konuşmaya başladı.

" özür dilerim senide dersin den ettim "

" hayır saçmalama seni böyle bırakıp derse mi gireyim... Şimdi anlat bakalım neyin var nedir seni bu kadar ağlatan... Bak eğer bir erkekse onu doğduğuna pişman ederim "

" evet bir erkek ama... O erkek babam "

" kavgamı ettiniz? "

Gözünden yine yaşlar döküldü. Elindeki peçete ile tekrar sildi.