Kiedy wracamy ze szpitala od razu kładę się do łóżka. Dygoczę na całym ciele, tak, że ledwo jestem w stanie wejść po schodach na górę. Przykrywam się kołdrą i zamykam oczy.
Moja siostra nie żyje.
Moja SIOSTRA nie żyje.
NIE ŻYJE!
Wydaję z siebie przeciągły wrzask i łapię się za skronie.
Chyba zwariowałam.
Wszystko jest w porządku. Z Hanną wszystko okej, zapewniam samą siebie, chociaż wiem, że to kłamstwo. Nigdy w życiu bardziej nie pragnęłam, żeby okazało się prawdą.
Nagle wszystkie moje myśli zanikają i widzę ciemność przed oczami. Tylko ciemność.
* * *
Kiedy się budzę nie mam pojęcia czy wieczorem zasnęłam czy straciłam przytomność. Chwilę zastanawiam się gdzie jestem i co się właściwie wydarzyło. Wtedy wspomnienia i fakty wracają ze zdwojoną siłą. Nie ma już Hanny. Nie ma jej i już nie wróci. Czuję jak znowu zaczyna brakować mi powietrza. Zmuszam się żeby wziąć kilka głębokich oddechów.
Boże.
Ona naprawdę nie żyje. Jest martwa i zimna jak kamień.
* * *
Następne dni i tygodnie rozmywają się w jedną zamazaną plamę. Nie pamiętam co jadłam, o czym myślałam. Przed oczami ciągle mam szpital, albo sceny z koszmarów które śnią mi się noc w noc.
Z pogrzebu pamiętam tylko bladą jak księżyc twarz mojej siostry.
Nie chodzę do szkoły.
Z nikim nie rozmawiam.
Leżę sam na sam ze swoimi myślami.
Sama niszczę się od środka.
Nie widzę sensu.
Nie widzę celu.
Nic nie widzę.
Co rusz przypomina mi się twarz Luke'a pytającego - "Jak to Hanna nie wróci?".
Po jakimś czasie znajduję ukojenie. Któregoś razu znalazłam pod łóżkiem pudełko połamanych pasteli.
Używam tylko czarnej. Rysuję to co akurat przyjdzie mi na myśl. Czasami to po prostu czarny okrąg, czasami twarz, czasem śmierć.
Z rodzicami nie rozmawiam. Praktycznie nie spotykam ich od czasu pogrzebu. Pracują. Ostatni razem powiedzieli, że mam być silna.
Silna? Świetny żart. Silna.
Jak? Nie mogę nawet na chwilę zapomnieć o Hannie. Stella wszystkie zabawki nazywa jej imieniem. Dla mnie to jak drapanie rany.
Czy kiedykolwiek przestanie boleć?
CZYTASZ
|Miraculous - Biedronka i Czarny Kot| "Inna" - fanfiction. |Miraculum|
Fanfiction|UWAGA - tytuł może ulec zmianie - kiedy wymyślę fajniejszy| Piętnastoletnia Lana, ma czwórkę rodzeństwa, niewiele talentów i ogromną wyobraźnię. Nie uważa Paryża za idealne dla niej miasto, a jej życie jest tak zwyczajne jak to tylko możliwe. Ale k...
