That's no no #ฟิคลุ่มหลงดบบ

That's no no - Part 14

Part.14

จีวอนถูกวางลงบนโซฟายาว ตัวทั้งใหญ่ทั้งหนัก เขายอมใจหญิงสาวคนนั้นจริงๆที่กล้าอาสามาส่ง

ฮันบินมองหน้าคนตรงหน้าอย่างอ่อนใจ

จีวอนมาหาเขาทำไม อย่าทำให้คิดไปเองสิว่าคนตรงหน้าสนใจเขามากแค่ไหน

ฮันบินนั่งลงถอดรองเท้าคู่สวยของจีวอนออกทีละข้าง จีวอนเมาจนแทบไม่ได้สติ ดื่มอะไรขนาดนั้น

ฮันบินเดินไปหยิบผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้ ตาเรียวมองใบหน้าใสของคนตรงหน้าอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

จีวอนไม่ได้หน้าตาดี แต่กลับมีสเน่ห์อย่างประหลาด ใบหน้าได้รูปโดยเฉพาะสันกรามนั่นคมชัดน่าหลงใหล

"พี่จีวอนครับ"ฮันบินกระซิบเรียก มือสวยประคองหน้าของจีวอนไว้ไม่ห่างอย่างรักใคร่ มือเบาตบเบาๆที่ใบหน้านั่นเพื่อเรียกสติ

จีวอนลืมตาตื่น เขางัวเงียจากอาการเมาเล็กน้อย ดีใจที่คนตรงหน้าเขาคือฮันบิน

"มาทำไม"ฮันบินเอ่ยถามออกไปอย่างที่คิด สิ่งแรกที่เขาอยากถามที่สุด

"มาไม่ได้หรือไง"

"มาได้ครับ แต่การมาของพี่มันทำให้ผมคิด"

"คิดว่าอะไร"จีวอนมองฮันบินตาปรือ

"คิดว่าพี่คิดถึงผมไง"

"แค่อยากมา ไม่ได้คิดอะไร"

"แน่ใจเหรอครับ ยอมรับมาเถอะว่าพี่ติดใจผม"ฮันบินยิ้มยั่ว ถ้าไม่ได้คิดอะไรด้วยจะมาทำไม

"แค่ไม่มีที่ไป"เรื่องปากดีนี่ต้องยกให้คิมจีวอน

"เห็นผมเป็นของตายสินะ"

"ไม่ได้คิดถึงขนาดนั้น"

"คิดว่าผมไม่หวั่นไหวหรือไง ทำแบบนี้ผมก็คิดนะว่าพี่แสนจะสนใจในตัวผม"

"คนหลงตัวเอง"

"ผมว่าเราคล้ายกันนะ ปฏิเสธสิว่าพี่ไม่ได้มั่นใจในตัวเองเลยสักนิด"