Part.19
"พี่ฮันบินครับ คิดถึงจังเลย"ชานวูวิ่งเข้ามาหาก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ
"ว่าไง สอบเป็นยังไงบ้าง"ฮันบินไถ่ถามเรื่องเรียนก่อนอื่นใด
"ทำข้อสอบได้บ้างไม่ได้บ้างอ่ะครับ"ชานวูตอบตรง เขาไม่ใช่คนเรียนดีแค่พอไปวัดไปวาได้บ้าง
"ไม่เป็นไรหรอกน่า คราวหน้าเอาใหม่พี่จะช่วยติวให้"
"จริงนะครับ ดีใจจังเลยอ่ะ"ขานวูยิ้มหวาน ลักยิ้มนั่นชวนมอง
"จริงสิ ถ้าเป็นเด็กดีก็จะเอ็นดูมากๆนะ"
"พี่ฮันบินใจดีที่สุดเลย"ชานวูเอนหัวลงไปซบที่ไหลของฮันบิน ทำท่าทำทางขี้อ้อนเป็นเด็กๆ
"ถึงจะทำตัวน่ารักกว่านี้แต่พี่ก็รักนายแค่น้องชายนะ"ฮันบินเอ่ยบอกพลางหัวเราะน้อยๆ
"ผมรู้ครับ แต่ผมก็มีความหวัง"
"ตอนนี้พี่กับจีวอนเราเป็นแฟนกันแล้ว เลิกหวังเถอะน่า"
"จริงเหรอครับ เป็นแฟนกันแล้วเหรอ ผมเศร้านะแต่ผมก็จะสู้"
"ขอบคุณที่รักกันมากขนาดนี้ชานวู แต่พี่ก็เจ็บที่เห็นนายเจ็บเพราะพี่นะ"ฮันบินเอ่ยบอก
ชานวูหน้าเศร้า แต่เขาก็ยังยิ้ม
"ไม่ต้องรักผมตอบก็ได้ แต่อย่าไล่ผมไปไหนเลยนะครับ"ชานวูเอ่ยบอก ขอแค่ได้ใกล้ชิดฮันบินแบบนี้ก็พอแล้ว ก็เขารักของเขาหนิ
"โถ่ เด็กน้อย เอาน่าไม่งอแงนะ"ฮันบินเอ่ยบอกพลางเอามือไปยีผมของชานวูเล่นเบาๆอย่างเอ็นดู
"ผมจะเป็นเด็กดีนะ"ชานวูยิ้มหวาน เขาชอบพี่ฮันบินจริงๆ ถึงแม้ว่ามันจะไม่สมหวังก็ตาม
"รอนานไหมครับ"จีวอนเดินเข้ามาพร้อมกัยยุนฮยอง เขามาตามนัดหมายที่ฮันบินนัดมาเจอ
"ไม่นานครับผมก็เพิ่งมาถึง"ฮันบินเอ่ยบอก
ชานวูยกหัวของเขาออกจากไหล่ของฮันบินเมื่อมีผู้มาใหม่
YOU ARE READING
That's no no #ฟิคลุ่มหลงดบบ
Fanfictionพี่มีดีอะไรผมเองก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าผมอยากอวดดี ผมจะทำให้พี่ใจตรงกับผมให้ได้