That's no no #ฟิคลุ่มหลงดบบ

That's no no - Part 16

Part.16

ฮันบินกลับมาที่คอนโด เขาเจอมิโนยืนอยู่ที่หน้าห้องของเขา ตกใจไม่น้อยที่เจอผู้ชายคนนี้แต่ก็เลี่ยงไม่ได้แล้วสิ

"มาหาใครครับ"ฮันบินเอ่ยถามด้วยท่าทางทีเล่นทีจริง

"คิดถึง"มิโนเอ่ยบอกอย่างไม่ปิดบัง เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ

"ขอบคุณครับ แล้วมีอะไรอีกหรือเปล่า"

"ไปดื่มเป็นเพื่อนหน่อยสิ"มิโนเอ่ยบอก

"สำคัญเหรอครับ"

"เรายังเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ นายไม่สบายใจพี่ก็ไม่สบายใจหรอกนะ"

"พี่รู้ได้ยังไงว่าผมไม่สบายใจ"

"พี่รู้เรื่องของนายทุกเรื่อง"

"พี่ให้คนตามดูผมเหรอ"

"เปล่า แค่แอบดูนายอยู่ห่างๆ ขอโทษที่ทำไม่ได้ ที่บอกกับจีวอนไว้ว่าจะไม่ยุ่งกับนาย"

"จีวอน? เกี่ยวอะไร"ฮันบินไม่รู้เรื่องด้วยหรอกนะว่าพวกเขาเคยคุยอะไรกัน

"เคยรับปากเอาไว้ว่าจะไม่มาตามตื๊อนายอีก แต่ทำยังไงได้ พี่รักนายมากจริงๆ"มิโนเอ่ยบอกออกไปอย่างที่คิด หลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาไม่มีความสุขเลย พยายามเท่าไหร่ก็ยังคงคิดถึงแต่ฮันบิน

"ขอบคุณครับ แต่ผมรักพี่ไม่ได้อีกแล้ว"

"ไม่ขอให้เรากลับมาเป็นแบบเดิมหรอกนะ แค่ได้เป็นเพื่อนกันแบบนี้ก็ดีใจมากแล้ว"

"กลับไปได้แล้วครับ ผมว่าตอนนี้คนที่ไม่สบายใจไม่น่าจะใช่ผมนะ"ฮันบินไขประตูห้องมิโนเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะรวบตัวฮันบินเข้าไปกอดจากด้านหลัง

"ปล่อยครับ เพื่อนกันเขาไม่ทำกันแบบนี้"ฮันบินแกะแขนยาวที่โอบรัดเอวบางของเขาออกก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไป

มิโนยืนนิ่ง เขารู้สึกโกรธตัวเองอย่างที่สุดที่ไม่สามารถรักษาความรักที่ดีเอาไว้ได้

ทำยังไงฮันบินก็ไม่กลับคืนมาอีกแล้ว เขาทำได้แค่เพียงต้องยอมรับมัน