I'm his halfsister VOLTOOID

hoofdstuk 11

Met een roze paraplu tikt Hagrid op enkele bakstenen. Opeens beginnen de stenen uit het niets te bewegen! Sommigen gaan naar links, anderen naar rechts.

Zo worden ze gescheiden tot ze een poortje maken. Hagrid geeft ons een knipoog loopt erdoorheen. Harry en ik volgen hem een beetje twijfelend.

Eerst halen we gewaden, twee koperen ketels en leerboeken. Hagrid neemt ins uiteindelijk mee naar een winkel.
Olivander's sinds 386 v.C.
Wow! Dat is lang! We lopen naar binnen en even later komt er een oud mannetje naar ons gelopen. 'Ah...de Potters. Ik verwachtte jullie al.'
Hij glimlacht en ik schenk hem een verbaasde blik.

Hoe...?

'Zo... Zullen we maar eens beginnen.' de oude man glimlacht vriendelijk en verdwijnt in een berging. Niet veel later heeft hij twee lange doosjes vast. Hij geeft er een toverstaf aan elk van ons.

We kijken beduusd naar de toverstaffen.

'Doe een gebaar!' zegt meneer Olivander ongeduldig. Een vaas en een theepot vallen op de grond.

***
'Ik vraag me af...' mompelt meneer Olivander.

Hij loopt de berging weer in. Hij komt terug met twee doosjes.

'De feniks die een veer voor zijn toverstaf heeft afgegeven, heeft er nog drie andere afgestaan. Als het niet lukt, kinderen, ruil dan even.'

Als antwoord knikken Harry en ik. We krijgen elk een toverstaf. 'Voor juffrouw Potter, de staf met vuurdrakenschubben, haar van een eenhoornstaart en twee feniksveren.'

Ik neem de staf aan en voel een warme gloed door mijn lichaam gaan. Ik maak een beweging. De theepot en de vaas herstellen zich en keren terug naar hun oorspronkelijke plaats. Ik maak weer een beweging en het rommelkot is in één keer opgeruimd.

Olivander kijkt me glimlachend aan. 'Zo. Dat zijn dan samen 14 galjoenen.' Harry haalt geld uit zijn zak en betaald de toverstokken. 

We lopen de winkel uit en Hagrid zegt: 'Harry, Elisabeth, ik ga even iets gaan halen...gaan jullie maar een boterbiertje in de lekke ketel drinken.'

We knikken braaf en lopen naar de lekke ketel. We gaan aan de bar zitten en bestellen twee boterbiertjes. De barman lacht en zegt dat we ze gratis krijgen, in ruil voor handtekeningen. Hij geeft ons een blad papier en een stylo. We ondertekenen ze en we betalen onze biertjes.

Anders zou het oneerlijk zijn tegenover de andere klanten. Verder vallen er enkele klanten Harry een beetje lastig, maar mij niet. Tja, ik ben nu eenmaal "dood".