hoofdstuk 1

814 43 2
                                    

Ik word gewekt door Rick. Mijn "broer". Niet op een zachte manier, wat betekent: emmer water over mijn hoofd. Meteen schiet ik wakker.

'Nou ben je wakker!' roept hij in mijn oren. Nog zeven jaar en dan leef ik op mezelf. Dan ben ik 18. Nou ja, ik ben bijna 11. Nog een week. Ik sta op en geeuwend loop ik de trap af. Mijn pleegvader begroet me vriendelijk (een laag gegrom) en mijn pleegmoeder schreeuwt: 'Ondankbaar kind dat je bent! Ik neem je op in mijn huis en dat krijg ik als dank!? Geen ontbijt! Mijn Rickietje is jarig en jij maakt zijn ontbijt niet eens klaar?'
'Ik begin er meteen aan, mevrouw!'
Ze knikt goedkeurend en gaat aan de tafel van de eetkamer zitten. Haar man en haar zoon gaan bij haar zitten. Ik dek meteen de tafel.
Ik maak 30 pannenkoeken klaar, waarvan ik er stiekem vijf op mijn bord leg. Ik maak voor Mevrouw Kyle thee, voor Meneer Kyle koffie en voor Rick warme chocolademelk met veel schuim en marshmallows. Voor mezelf een glaasje sinaasappelsap. Ik maak ook spek met eieren en restjes aardappel klaar en die leg ik op drie borden. Eenmaal klaar breng ik het eten naar de Kyles en ga ik zelf gaan ontbijten, alleen, in de keuken. Ik geniet van het ontbijt. Totdat ik Mary naar beneden hoor sprinten. Ze gaat naar de keuken en schreeuwt tegen me: 'En míjn cappuccino! Waar blijft mijn ontbijt!' Ik sta razendsnel op voordat de 13-jarige mij aan mijn haren kan trekken. Ik zet het koffiezetapparaat aan en geef haar de dampende gigantische mok koffie. Ze drinkt die in een teug leeg en gaat bij de andere zitten. Ik maak snel pancakes klaar en ik geef haar het eten. Ik breng de stroop en leg die op tafel.

Dit wordt weer een geweldige dag met de Kyles. Al snel begint Rick met cadeaus uit te pakken en dit jaar heeft hij er drieënveertig!? Hoe verwend is dat joch eigenlijk! Na mijn ontbijt ga ik de post halen. Er zitten enkele rekeningen bij en de krant. Maar er is een brief die mijn aandacht trekt. Hij is van perkament met een rood zegel en op de brief staat in sierlijke letters geschreven:

Elisabeth Potter
142 Hammerstreet
London

Ik verstopte de brief in een gleufje van de trap en bracht de post naar Mevrouw Kyle. Zij gaf de krant aan haar man en bromde: 'De rekeningen op het bureau.'
Ik breng ze op hun plaats. En ga naar het stoffige zolderkamertje A.K.A. mijn kamer. Ik stop eerst bij het gleufje en neem de brief mee. Eenmaal aangekomen open ik de brief en begin te lezen.

I'm his halfsister VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu