Princess Of The Kingdom

4. ~ Letters

Een Fenix komt met sierlijke bewegingen Hester's kamer binnen vliegen, door haar raam. Hij maakte een paar zachte geluidjes, om Hester wakker te maken. Langzaam werd ze wakker.

"Goedemorgen Atva, hoe was het bij koning Lars?" De sierlijke vogel maakte een paar blije geluiden, waarna hij het lintje aan zijn pootje lostrok met zijn snavel, en de brief vasthield. "Dankjewel Atva!" Het stevige lettertype vulde de brief.

Hallo prinses Hester! Fijn om te horen dat je eindelijk zelf eruit durft te gaan! Hoe is dat uiteindelijk afgelopen? Is Cemal boos geworden? En ook goed dat je jezelf leert boogschieten!

Ik hoop dat je binnenkort weer eens kunt langskomen, ik, de kippen, hertog Daan, Bram, en de Atlanen hebben je al lang niet meer gezien! Ik hoop zo snel mogelijk van je te horen!

Groeten koning Lars

Hester lacht, maar bedenkt haarzelf dan de afloop van haar 'eruit gaan' de laatste dagen. De Fenix land op haar schouder en duwt troostend zijn kopje tegen haar nek. De sierlijke vogel was een cadeau van koning Lars en Cemal toen hun alliantie tot stand kwam. Een sierlijke post- en gezelschapsvogel in de kleuren van Atla en Jenava. Rood en geel voor Atla, geel en zwart voor Jenava. Het was een vuurrode vogel, en de staart liep over naar een gele kleur, en om de zoveel tijd, ging hij in vlammen op om te herrijzen uit de zwarte as.

Hester dacht aan Lars. Sinds de alliantie is ze erg goeie vrienden met Lars, en een graag geziene gast in Atla. Lars is een wijs koning. Hij wist vaak raad. Misschien moest ze hem toch maar een brief sturen.

Hester pakt een stuk papier, haar schrijfveer, en haar inktpot. Ze begint met schrijven, en het krullende handschrift vult het blad. Wanneer ze klaar is, leest ze de brief door.

Hallo koning Lars,
Helaas was de afloop van mijn 'avontuur' niet zo mooi. Cemal is heel boos geworden en heeft me voor de eerste keer ooit geslagen. Hij heeft nu wel zijn excuses aangeboden, maar het was denk ik ook mijn schuld, maar ik vertel de details binnenkort wel wanneer ik naar Atla kom!

Gister avond deed Cemal zijn deur niet open. Hij zat opslot. Ik hoorde wel gekraak, maar geen gepraat of gemompel. Ik maak me zorgen over Cemal. Maar dit is met een reden.

Je kent vast Mike nog wel? Mijn beste vriend en bewaker? Hij ging boos naar Cemal toe toen hij erachter kwam wat er was gebeurd. Ik heb hun gesprek afgeluisterd. Ik was bang dat Cemal heel boos zou worden en Mike iets zou aandoen, dus ik luisterde mee om eventueel in te kunnen grijpen. Maar ik ben achter iets ongelooflijke gekomen. Cemal is niet mijn echte broer! Wist je dit? Ik niet namelijk, en ik kan het niet geloven dat Cemal zo lang tegen me heeft gelogen. Blijkbaar is David van Entropia mijn broer! Ik kan het niet geloven, jarenlang is mij verteld dat David slecht was, maar wie is nu echt slecht? Nogsteeds David? Of Cemal? Ik weet het echt niet meer. Ik ben niet de prinses van Jenava, maar van Entropia.

De gedachte dat ik jarenlang tegen mijn eigen volk heb gevochten sloopt mij.

Maar het ergste vind ik dat iedereen heeft gelogen. Cemal wist het, de bewakers wisten het, zelfs Mike wist het! Ik weet niet of de normale burgers het weten.

Ik ben radeloos, ik kan het gewoon niet verwerken. Wat moet ik doen?

Ik hoop dat ik je weer snel kan zien, samen met al de kippen! Helaas worden de kippen hier afgeslacht, dus hier zijn geen kippen te bekennen. Doe de groeten aan hertog Daan, Bram en de kippen.