Faith, Hope & Love - I. She Is My Bad Girl

15

Kochałam go. Kochaliśmy go oboje...
Chyba teraz było mi już obojętne to, czym Matt się zajmuje. Mimo wszystko nie chciałam go stracić tak jak ostatniej nocy... Przeżywać tego samego, tego bałam się najbardziej... W ciągu dnia postanowiłam nic nie robić. Zwyczajnie odpoczywałam.
Matt dzisiaj wyszedł na kilka godzin, ale szybko wrócił i szukał jakichś papierów.

- Kelly, dziś muszę znów jechać.

- Nie... Nie ryzykuj.

- Muszę. - spojrzał na mnie.

- Kurwa mać!

Krzyknęłam i usiadłam z twarzą w dłoniach.
Poczułam lekki skurcz w brzuchu.

- Auć... - zasyczałam.

- Coś się dzieje? Skarbie? - podszedł Matt do mnie

-Nie.

- Przecież wiesz, że się o ciebie martwię. Nie rób mi tego... - westchnął czule.

- Martwisz? Dobrze to jedź. My sobie poradzimy.

- Okej, jak chcesz... - powiedział i już po chwili ubierał się w czarną koszulę i dżinsy. Wyglądał fantastycznie, chodzący ideał w moich oczach. Matt potrafił wzbudzić we mnie pożądanie, ale ostatnio ciągle byłam na niego zła. Nie potrafiłam zrozumieć jego bezmyślnego zachowania. Umówił się z kimś na mieście mimo, że był ranny. Powinien uważać na swoją rane i się oszczędzać, a nie szaleć... Postanowiłam chwilowo odpuścić i dać mu czas...

- Wrócę wieczorem.

- Mam nadzieję. - stwierdziłam.

Po chwili usłyszałam pisk opon i zauważyłam, że Matt wyjeżdża bramą. Chwyciłam za telefon i zadzwoniłam do Mel zapraszając ją na małe pogaduchy. Zgodziła się, a już po niecałej godzinie przyjechała z ciachem twierdząc, że kobiety w ciąży powinny jeść za dwóch. Co prawda miałam ostatnio wiele zachcianek i potrafiłam jeść dżem z ogórkiem, ale słodkości uwielbiałam zawsze.

- Matta nie ma? - zapytała.

- Nie. Wyjechał.

- A wróci? - zaśmiała się.

- Wróci. Jakieś sprawy ma podobno.

- Ciągle te ich sprawy. Ostatnio Josh nie chce mnie nigdzie zabierać tylko powtarza, że to zajęcie dla dużych chłopców. - zachichotała.

- Taa. Extra zabawa, a Matt to istny Spartakus. - zakpiłam.

- Widzę, że humor wrócił.

- Być może i wrócił... Dobra daj te ciacho bo głodne jesteśmy.

- Głodne?! - zapytała.

- No co? Ja i moja córeczka...