Έχει περάσει ένας μήνας. Ένας μήνας απαίσιος. Χωρίς αυτόν. Χωρίς τον άνθρωπο που δεν θα με ένοιαζε αν ήμουν στην κόλαση ή στον παράδεισο. Αρκεί να ήταν εκεί. Τώρα όμως δεν είναι. Μου λείπει. Μου λείπει η μυρωδιά του. Μου λείπει το κάθε τι που έκανε.
-ΑΦΉΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΦΎΓΩ!!!
Φώναζα όσο πιο δυνατά μπορούσα αλλά δεν ήταν κανένας να με βοηθήσει. Δεν υπήρχε διέξοδος από αυτό το άθλιο μέρος. Είναι πλέον ξεκάθαρο. Θα πεθάνω εδώ. Χωρίς φίλους χωρίς κανέναν.
Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ο Στίβεν.
-Σου έφερα να φας. Και μην διανοηθείς να μου πεις όχι γιατί θα σε δέσω για να φας.
Δεν έδωσα σημασία στα λόγια του. Ήθελα να φύγω. Μόνο αυτό.
-Πότε θα με αφήσετε; Τι σας έχω κανει; Σας παρακαλώ.
-Μην με ζαλίζεις. Φάε και σταμάτα.
-Θα φάω οπότε θέλω.
-Δεν κατάλαβες καλά. Εγώ θα ταΐσω. Δεν θα κάτσω να υπακούσω στα πείσματά σου.
-Σου είναι δύσκολο να υπακούς. Εγώ όμως υπακούω σε εσάς. Κάθε μέρα που περνάει πλησιάζω στον θάνατο και εσείς με έχετε κλεισμένη εδώ μέσα. Σκοτώστε με καλύτερα να ησυχάσω.
Ήρθε με ορμή κοντά μου και με έπιασε από τον λαιμό.
-Θα φας και θα σκάσεις! Έγινα κατανοητός;Γιατί αν πάθεις κάτι θα υποφέρει πάρα πολύ. Και πίστεψε με δεν θα την γλιτώσεις με μια σφαίρα. Θα δεις τα πιο αγαπημένα σου άτομα να υποφέρουν μπροστά στα μάτια σου. Για αυτό μην παίζει με την υπομονή μου.
Όταν πήρε τα χέρια του από τον λαιμό του άρχισα να βήχώ και να αναζητώ λίγο οξυγόνο.
-Θα κάτσεις να φας και αν μιλήσεις θα πάθεις κακό.
Ήρθε και κάθισε δίπλα μου. Και άρχισε να με ταΐζει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Ήθελα να πάρω το όπλο του και να του τινάξω τα μυαλά στον αέρα.
Να τον κάνω να υποφέρει όπως έκανε αυτός σε εμένα.
Όταν επιτέλους τελείωσε να με ταΐζει σηκώθηκε από το κρεβάτι και έφυγε.
-Και να σου πω..Μην τολμήσεις να κάνεις καμιά τρελά γιατί ο Ορφέας σου θα είναι dead σε κλάματα δευτερολέπτου.
-Μην τολμήσετε και τον πειράξετε.
-Από εσένα εξαρτάται.
Είπε μαι έφυγε.
Ήθελα να τον σκοτώσω. Αν τολμήσουν και τον πειράξουν θα γίνει χαμός. Αλλά αν το δούμε ρεαλιστικά δεν θα μπορέσω να τους κάνω τίποτα.
Γαμώτο!!!! Που έχω μπλέξει. Γιατί; Γιατί; Γιατί; Γιατιι;
Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που έχουν κάνει απαίσια πράγματα και εγώ δεν έχω κάνει τίποτα και περνάω αυτά τα μαρτύρια.
Δεν μπορώ να ζήσω έτσι.
Έχω ένα σχέδιο.
-ΒΟΉΘΕΙΑ!!!ΒΟΉΘΕΙΑ!!!
Έπεσα κάτω και έκανα την λιπόθυμη.
Άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Στίβεν.
-Άννα!! Άννα!;;
ΣΤΊΒΕΝ POV
Μπαίνω μέσα και την βλέπω λιπόθυμη. Η καρδιά μου χτύπησε πάρα πολύ δυνατά. Γιατί;
Στίβεν βρες τον εαυτό σου! Δεν ήμουν εγώ έτσι.
Την περνώ στα χέρια μου και την μεταφέρω στο σαλόνι. Δεν ήταν κανένας άλλος στο σπίτι και δεν ήξερα τι να κάνω. Αν πάθει κάτι θα με σκοτώσει το αφεντικό. Γαμωτο.
Πήγα στην κουζίνα να φέρω λίγο νερό. Όταν γύρισα δεν ήταν εκεί. Μα...πως; ΤΗΝ ΓΑΜΗΣΕΣ.
HELLOOO ΞΈΡΩ ΌΤΙ ΈΧΩ ΚΑΙΡΌ ΝΑ ΒΆΛΩ ΠΑΡΤ ΚΑΙ ΖΗΤΏ ΣΥΓΝΏΜΗ.
ΕΛΠΊΖΩ ΑΥΤΌ ΤΟ ΠΑΡΤ ΝΑ ΣΑΙ ΑΡΈΣΕΙ. 💕
VOTE ☆
