Έφυγε

34 6 0
                                    

Η ζωή μου είναι χάλια. Είναι σαν είναι βγαλμένη από την χειρότερη ταινία του κόσμου.Δεν είμαι εγώ αυτή. Εγώ πάντα ήμουν το θύμα.Και τώρα... Τώρα κάνω την επανάστασή μου; Γιατί; Ξέρω οτι δεν θα βγάλει κάπου. Ξέρω ότι τα περισσότερα παραμύθια τελειώνουν με το ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Μόνο που στο δικό μου "παραμύθι" δεν υπάρχει ούτε εμείς ούτε καλό τέλος. Μπορεί ο Ορφέας να είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί αλλά δεν γίνεται να του είμαι πλέον βάρος.

Είχε πλέον βραδιάσει. Ο Ορφέας είχε πάει να κανονίσει κάτι δουλειές και ήμουν μόνη μου. Η σκέψη που περνούσε συνέχεια απο το μυαλό μου ήταν να φύγω. Να φύγω μακριά απο όλα και απο όλους.Γιατί πρέπει πάντα την ζωή μου να την ορίζει κάποιος; Όχι πια....Πήρα ενα σακίδιο και έβαλα μέσα δυο συνολάκια και μερικά εσώρουχα.

Κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες και βρέθηκα στο σαλόνι. Κοίταξα γύρω μου και άνοιξα την εξώπορτα. Δεν υπήρχαν φρουροί... Περίεργο. Περπάτησα μέχρι την πόρτα της αυλής και συνειδητοποίησα ότι ήταν κλειδωμένη.

"Σκατά..."

Πρέπει να σκαρφαλώσω από τα κάγκελα. Έριξα το σακίδιο πάνω απο τα κάγκελα και σκαρφάλωσα για να βγω.
Ήμουν έξω.. Ελεύθερη. Έκανα σβούρες και χόρευα σαν χαζό γιατί δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Μια άσχημη σκέψη όμως μου τα κατέστρεψε όλα. Που θα πάω;  Τι θα κάνω;  Αν ανησυχήσει ο Ορφέας;
Έπρεπε να κάνω αυτό που πίστευα οτ ήταν καλό για εμένα χωρίς όμως να πληγώνω τους γύρω μου. Δεν είχα άλλη επιλογή.

"Συγνώμη αγάπη μου. "Μουρμούρισα και είδα μια φιγούρα να πλησιάζει.

Έτρεξα κατευθείαν προς την αντίθετη κατεύθυνση και άκουγα πίσω μου φωνές. Δεν σταμάτησα έτρεχα χωρίς να ξέρω που πηγαίνω. Έτρεχα μέχρι που η φιγούρα που με κυνηγούσε  με έχασε. Ήμουν σίγουρη ότι ήταν αυτός αλλά δεν μπορούσα να τον διακρίνω μέσα στο σκοτάδι. Θα ου ήταν πολύ δύσκολο να του πω αντίο και το σίγουρο είναι οτι δεν θα με άφηνε να φύγω. Έπρεπε να φύγω όμως.

Ένιωσα μια δόνηση στην τσέπη μου.Χτυπούσε το κινητό μου.Το έβγαλα και ήταν αυτός. Όχι γαμώτο.Δεν μπορώ να το απαντήσω δεν μπορώ να του μιλήσω και να του πω ότι δεν θα με ξαναδεί. Το αγνόησα και το ξαναέβαλα στην τσέπη μου.

ΟΡΦΈΑΣ POV

Που στα σκατά έχει πάει γαμώτο; Γιατί δεν απαντάει το γαμημένο της κωλοκινητό; Που είναι γαμώ; Είχα σαστίσει.Άρχισα να σπάω πράγματα σαν μανιακός.
Βγήκα εξω στον δρόμο και άρχισα να τρέχω και να φωνάζω...

"Άννα αγάπη μου που είσαι;  Σε αγαπάω.... "

Μάταια φώναζα..δεν θα με άκουγε κανείς. Ένιωθα έναν πόνο στην ψυχή μου που σιγά σιγά εξαπλωνόταν σε όλο μου το σώμα. Έπεσα στα γόνατα και άρχισα να κλαίω. Τότε θυμήθηκα την φιγούρα που έτρεχε μακριά μου.Ήταν αυτή. Μπορούσα να μυρίσω το άρωμά της απο μέτρα μακριά.
Τι έκανα λάθος;Την πλήγωσα...Δεν το ήθελα.. Δεν θα πλήγωνα ποτέ έναν άγγελο.

"Γυρνά πίσω... Σε παρακαλώ. "

Είπα δίχως έχοντας άλλες δυνάμεις μέσα μου. Ήμουν έτοιμος να καταρρεύσω.Την ήθελα τόσο γαμημένα πολύ πίσω. Θα έδινα τα πάντα για να την είχα αυτή την στιγμή. Μάζεψα τις δυνάμεις μου και σηκώθηκα.

"Θα σε βρω." είπα στον εαυτό μου προσπαθώντας να τον ηρεμήσω.

Πήρα τον δρόμο για το σπίτι γιατί ήξερα οτι δεν θα με έβγαζε πουθενά όλο αυτό.Δεν είχα ιδέα που μπορεί να είχε πάει.

ΆΝΝΑΣ POV

Κατάλαβα οτι δεν είχα απομακρυνθεί και πολύ. Τον άκουγα να κλαίει και να οδύρεται και η ψυχή μου σιγά σιγά καιγόταν. Ένιωθα το  σώμα μου να μουδιάζει και να τρέμω ολόκληρη.

"Συγνώμη "είπα ψιθυριστά

Ξέρω ότι στη ζωή δεν διορθώνονται όλα με ένα συγνώμη γιατί ένα σπασμένο πιάτο δεν μπορεί να γίνει όπως ήταν πριν απο την στιγμή που το έχεις σπάσει... Έτσι και η καρδιά ενώς πληγωμένου δεν γινόταν να ξαναγίνει όπως πριν.
Ήταν απαίσιο όλο αυτό που γινόταν και δεν ήξερα που θα με έβγαζε αλλά έπρεπε να προσπαθήσω. Αν δεν δοκιμάσεις αν δεν πληγωθείς αν δεν νιώσεις πόνο ή οργή δεν θα μάθεις να ζεις.

Περπάτησα μερικά μέτρα και είδα ένα παγκάκι κάθισα πάνω του και ύστερα ξάπλωσα διότι δεν είχα πουθενά να πάω...

"Που θα πάω να μείνω; Ούτε καν φίλους δεν έχω... ".

Αυτό ήταν που με πλήγωνε πιο πολύ το ότι δεν είχα φίλους. Δεν είχα ένα  στήριγμα στην ζωή μου. Μόνο αυτός. Αλλά τώρα τον έχασα. Τα κατέστρεψα όλα. 
Σκέψεις περιτριγύριζαν το μυαλό μου μέχρι που αποκοιμήθηκα.

ΧΕΥΥ...😘😘😘
ΕΛΠΊΖΩ ΜΑ ΣΑΣ ΆΡΕΣΕ. 😘
ΣΑΣ ΑΓΑΠΏ. ΚΑΙ ΣΥΓΝΏΜΗ ΓΙΑ ΤΥΧΌΝ ΛΆΘΗ... 💜
ΠΛΙΖ VOTE ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΠΕΊΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΆΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΆΣΟΥΝ. 😘

-VOTE PLEASE!!!!
-SHARE PLEASE!!

ΑρκετάWhere stories live. Discover now