Evlilik haberini duyduktan sonra, uzaklaşmaya ihtiyacım olduğunu daha fazla hissetmeye başlamıştım. Uzaklaşmalı ve sana olan hislerimden tamamiyle kurtulmalıydım. Çünkü biliyordum ki, bizim birlikte olmamız konusunda beslediğim son umut kırıntıları da senin sözlerinle yok olmuştu.
Durup düşünüyordum ve yine de anlam veremiyordum. Ben, sevdiğim kişi tarafından sevilmeyi hak etmeyecek kadar kötü bir insan mıydım ? Değilsem, neden tüm bunları yaşamak zorunda kalıyordum ? Ne kadar düşünürsem düşüneyim, doğru cevabı bulamıyordum.
Üstelik kafaya taktığım bir konu daha vardı. Seni artık tanıyamıyordum... Benim tanıdığım Woohyun ile şu anki Woohyun arasında o kadar fark vardı ki... Ya da ben kendimi kandırıyordum, sen başından beri aynıydın ama ben bunu görmek istememiştim. Yine de emin olduğum bir şey varsa, o da seni anlatacak cümlelerimin artık kalmadığıydı...
Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki, Soo Hyun yanımda olmasaydı delirebilirdim. Onun gibi bir arkadaşa sahip olmak, hayatımda sahip olduğum en iyi şeydi. Bir zamanlar sende benim en yakın arkadaşımdın Woohyun... Keşke şu anda da sana 'arkadaşım' diyebilseydim. Aramızdaki tek bağ da ortadan kalkmıştı.
Soo Hyun her geçen gün daha kötü olduğumun farkındaydı. Artık evden bile çıkasım gelmiyor, geceleri uyuyamıyordum. Sürekli düşünmekten yorulmuştum. Artık hiçbir şeyi umursamadan güzel bir hayat yaşamak istiyordum ama olmuyordu işte... Tam mutlu olacağım diye düşünürken, yine bir sorunla karşılaşıyordum.
Soo Hyun'a minnettardım. Yanımda olup beni teselli ediyor ve beni güldürebilmek için fazlasıyla uğraşıyordu. Geceleri uyuyamadığımda sabaha kadar yanımda kalıp, uyumadan başımda bekliyordu... Bana sarıldığı zaman endişelerimin birazda olsa ortadan kalktığını hissediyordum.
Biliyor musun Woohyun, seni sevmiyor olsaydım Soo Hyun'la birlikte olabilirdim. Bunu da düşünmüştüm. Soo Hyun gerçekten mükemmel tanımına uyacak bir kızdı ve senin aksine daima benim ne hissedeceğimi düşünerek hareket ediyordu. Ayrıca zor zamanlarımda insanların ne düşüneceklerini umursamadan sürekli yanımda olmasını da unutmamak gerek...
Soo Hyun birlikte tatile gitme fikrini bana sunduğunda, başta kabul etmek istememiştim. Ama bir yerden başlamam gerekiyordu. Bu tatil hayatımda açacağım yeni sayfa için önemli bir rol oynayacaktı...
Birlikte tatile gitmiştik. Ben Soo Hyun'la geçirdiğim her dakikadan fazlasıyla zevk alıp, mutlu olurken... Senin bizim eve uğradığın haberini almıştım. Annem beni arayıp, kötü gözüktüğünü ve seni aramamı söylemişti.
Ama ne var biliyor musun Woohyun ? İlk defa üzgün olman umrumda değildi. Her zaman üzülen taraf ben oluyorken, bir seferliğine senin üzülmen sorun olmazdı. Umursamıyordum ve bundan sonra da umursamayacaktım. Bu tatil sana olan hislerimi vücudumdan yavaşça arındırırken, karşımdaki mükemmel insanla daha da yakınlaşacaktım. Bu yüzden seni aramamıştım ve muhtemelen ilerleyen saatlerde de aramayacaktım.
Bir soru vardır Woohyun... 'Kötü zamanlarında en sevdiğine mi gitmek istersin yoksa seni en çok sevene mi ?' diye... Benim bu soruya cevabım, beni en çok sevene gitmek Woohyun... Bu yüzden sana doğru attığım adımlarımı geri çekip, Soo Hyun'a doğru bir yol çizecektim. Böylece belkide sende beni daha iyi anlayabilirdin...
