21 yaşında olan güzel mi güzel Ashley'in hayatı bir gecede değişebileceğini kim bilebilirdi yada bir gecede anne olacağını. Evet yanlış duymadınız. Ashley in çok içmesi sonucu sabah kendini bilmediği bir yatakta bulması gelecekte çok büyük sorunlara...
"Teyzesi bir an önce onunla oynamak için sabırsızlanıyor."dedi ve ikimizde kahkahalarla bu duruma güldük.
ErtesiGün
Sabah kahvaltımı yapmadan evden çıkmıştım.Hiç yemek yiyesim yoktu çünkü.Şuanda ise yoldaydım.Harry'nin mesaj attığı adrese gidiyordum.
Geldiğim yer bir kafeydi.Anlaşılan kafede oturacaktık.Harry 'i oturduğu yerde görünce yanına gittim ve;
"Merhaba."dedim.Oda benim geldiğimi farkedince ayağa kalkmıştı.Ne de kibar.
"Merhaba."deyince sandalyeye oturuverdim.Oda oturunca söze başladı.
"Louisler bir saat sonra geliceklermiş.İşleri varmış da.Buarada ne yapmak istersin?Burada oturalım mı yoksa dışarı çıkıp biraz dolaşalım mı?"deyince biraz düşündüm.Dolaşmak daha iyiydi.Hem temiz hava hemde yürüyüş hem bebek için hemde benim için iyi birşeydi sonuçta.
"Dolaşmayı tercih ederim"dedim gülümseyerek.Harry de kafasını onaylar bir şekilde sallayıp mekandan ayrılmak için ayaklandık.
Sahile doğru yürümüştük.Şuanda da sahildeydik.Harry 'nin söze başlamasıyla ona doğru döndüm;
"Ee biraz kendinden anlat bakalım.Ne seversin ne yapmaktan hoşlanırsın?"
"Ne anlatabilirim ki?Okumuyorum ki zaten bunu biliyosun.Kitap okumaktan müzik dinlemekten ve gezmekten hoşlanırım.Ya sen?Sen nelerden hoşlanırsın."
"Aslında benim hoşlandığım pek bir şey yok.Çünkü yapıcak vakit yok.Ama illa bir tane söyle dersen herhalde şarkı söylemek derim."
"Hmm."dediğim sırada başım çok dönmeye başladı.Bende yürümeyi bırakıp olduğum yerde durdum.Harry benim durduğumu farkedip yanıma gelerek;
"İyi misin?"cevap verebilecek halim yoktu.Başım çok kötü dönüyordu.Harry'nin koluna tutunduğum sırada kendimi kaybettim ve en son duyduğum şey Harry'nin ismimi söylemesiydi.
***
Gözlerimi yavaş yavaş açtığım da bir yatakta yattığımı farkettim.Daha sonra da kolumdaki iğneyi.Hastanedeydim.Odada Harry 'i görmemle hafif doğrulmaya çalıştım.Sonuç başarısızdı.Elimi dahi kaldırmaya halim yoktu.
"Bilmiyorum bir an durdun ve bayıldın.Bende hemen seni hastaneye getirdim."
Ben bişey demeden odaya doktor girip tahlil sonuçlarımı incelemeye başladı.
"Görünüşte kan değerleri normal.Yani birşeyleri yok.Büyük ihtimalle aç ve yorgun düştüğünüz için bayılmışsınızdır.Ashley hanım ve bebek gayet iyi.Serum bitince taburcu işlemlerinizi halledebilirsiniz.Geçmiş olsun."deyip odadan çıktı.Harry ise azı bir karış açık kalmış duyduklarını düşünüyordu herhalde.
Of.Ben şimdi ne yapıcam?Kesin Harry şimdi gidip Louis'e söylicekti.
"Bebek mi?"
Ben bir şey diyemedim ve sadece kafamı öne eğip parmaklarımla oynamaya başladım.
"Bebeği aldırdın diye biliyordum."
"Öyleydi."
"Ee o zaman nasıl şuanda hamilesin?"dedi sakin bir sesle.
"Aldıramadım.Yani aldırmaya gittim ama yapamadım Harry."dedim ağlamaya başlayarak.
Harry yanıma gelip iki eliyle başımı yukarıya kaldırarak ona bakmamı sağladı.
"Ağlamana gerek yok.Bu kötü birşey değil.Hatta güzel birşey."
"Neresi güzel Harry.Onu istemeyen bir babayla ben nasıl bebek büyütücem.One ne dicem?Baban seni istemiyor mu?"
"Louis'in istemediğini nerden biliyorsun?"
"Biliyorum işte.Gözlerinden belli herşey."
"Yani Louis'in şuan haberi yok öyle mi?"
Sadece kafa sallamakla yetindim.
"Bilmeye hakkı var Ashley."dedi sesinde bir gram bile öfke olmayarak.
"Hepiniz aynı şeyi söylüyorsunuz.Bilmeye hakkı var diye.Bilince ne olucak Harry he ne olucak?Gelip babalık mı yapıcak?Ya bir de beni düşünün bebeğimi istemeyen bir babaya ben nasıl hala hamile olduğumu söylerim.Ona yük olmak istemiyorum anladın mı?"dedim artık dayanamayarak.Ağlamam dahada şiddetlenmişti.Kendimi ne kadar durdurmaya çalışsam da olmuyordu.
"Tamam neyse bunları konuşmanın ne yeri ne de sırası."
"Louis'e söylicek misin?"sesim fısıltı gibi çıkmışti.Ama beni duyduğuna eminim.
"Hayır şimdilik söylemicem.Ama zamanı gelince sen söyliceksin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ama Harr..."
"Aması filan yok Ashley.Tamam senide anlıyorum.Ama bebeğin babası o ve ayrıca düşündüğün şeylerde saçma Louis öyle biri değil."
"Buarada saat kaç Louisler ile buluşucaktık."
"İptal ettim."
"Neden?Ne dedin Louis'e."
"Senin dinlenmen gerekiyo gördüğün gibi ve merak etme sadece kendini iyi hissetmediğini söyledim."
