Vijfenzestig

409 21 0
                                    

Rosalie Thomas
Ik trok langzaam mijn sweater uit. "WHAT THE FUCK!" Riep hij. Ik dook in elkaar. "Niet slaan! Alsjeblieft!" smeekte ik. "Wow, sorry" zei hij en pakte mijn hand. "Niet. Mij. Slaan. Alsjeblieft" smeekte ik. "Nee, ik zou je nooit slaan" zei hij zacht en legde zijn hoofd tegen het mijne.

"Schatje, wie heeft je dit aangedaan?" Vroeg hij. "M-mama" zei ik stotterend. "Waarom?" Vroeg hij. "W-weet ik n-niet" zei ik en voelde de tranen weer branden. "Kom" zei hij en klopte op zijn knieen. Ik ging langzaam op zijn schoot zitten. Hij trok me tegen zich aan.

"Sshht, je gaat echt niet meer terug. Je blijft lekker bij mij" zei hij. "Ik k-kan dat niet. M-mama wilt d-dat ik terug k-kom" zei ik. "Maar je gaat niet terug" zei hij. Ik begon te trillen. Luke sloeg een fleece deken om me heen en legde me op zijn bed. Hij pakte een creme uit mijn tas. "Ik je je plekken verzorgen" zei hij. Hij ging voorzichtig op mijn kont zitten en streek zijn handen over mijn rug. "Sshht, alles komt wel goed" stelde hij me gerust.

Hij gaf me de rest van de middag overal kusjes op mijn gezicht en handen en rug. "Mag ik het aan Liz vertellen?" Vroeg Luke.

Ja hoor, misschien mag ik dan niet meer naar huis.

✔That Boy ~ lrh✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu