Vierenzestig

408 22 0
                                    

Rosalie Thomas
"Schat, kom. Trek die warme sweater uit" zei Luke en legde zijn handen op de onderkant van de trui. "Nee, l-liever niet" stamelde ik.

"Baby, je bent mooi hoor" zei hij. Hij verwijderde zijn shirt. Ik legde mijn hand op zijn sixpack. "Wauw" zei ik. "Alsjeblieft?" Vroeg hij. Misschien moet Luke het weten. Of niet? Ik keek hem recht aan in zijn blauwe ogen. "Is er iets?" Vroeg hij en ik beet op mijn lip omdat ik de tranen voelde branden.

"Schatje. Je huilt. Wat is er?" Vroeg hij bezorgd en sloeg een arm om me heen. Hij keek me aan. Hij kneep zacht in mijn schouder. "AUW AUW!" Riep ik. Hij liet me direct los. "Wat is er? Heb ik je pijn gedaan?" Vroeg hij bezorgd. Ik schudde nee en kroop als een balletje in elkaar op zijn bed.

"Schatje. Vertel me wat er is" zei hij. "Ik kan het niet" zei ik en begon te snikken. Hij sloeg voorzichtig een arm om me heen. "Ik ben het. Je kunt me alles vertellen" zei hij. "Dat weet ik, maar het is zo erg" zei ik en keek hem weer aan. "Alsjeblieft. Ik kan wel wat hebben" zei hij. "Ik kan het je wel laten zien" zei ik.

Ik hoop dat hij niet boos wordt.

✔That Boy ~ lrh✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu