Sad Soul

Κεφάλαιο 14❤

Ένα χέρι με τράβηξε προς μία κατεύθυνση.. Δεν μπορούσα να τον κοιτάξω επειδή φορούσε κουκούλα..

Εγώ:Άσε με..Γαμω τι  θέλεις;;;

Δεν μίλησε..Με άφησε κάτω και ήρθε κοντά μου..Του τραβώ την κουκούλα και αυτόν που είδα έμεινα αφωνη..Δεν έφυγε αυτός;;;

-Νικητας:Πριν πεις τίποτα..Όχι δεν έφυγα..Δεν μπορώ χωρις εσένα γαμω το μυαλό μου.. Αυτός ο μαλάκας ήταν έτοιμος να σε φιλήσει....Λέει..Άρα....

Εγώ:Άρα....

-Νικητας:Άρα τι;;; Ναι θα απαντήσω σε αυτό..Ναι είσαι ακόμη δικιά μου..Δεν θα αφήσω κανέναν να σε ακουμπήσει...

Εγώ:Γιατί δεν με πίστεψεςς;;

-Νικητας: Είναι μαλάκας το ξέρω..

Εγω: Χαίρομαι που το κατάλαβες..Και γελασα πνιχτα..Με σήκωσε πάνω και με κόλλησε στον τοίχο..

-Νικητας:Με ανάβεις τόσο γαμημενα πολύ με αυτό το φόρεμα..Δεν θα ξανά ντυθείς έτσι...

Εγώ:Γιατί ;; Λογαριασμό δεν θα σου δώσω..

-Νικητας: Όπως σου είπα είσαι δικιά μου..Και είσαι αναγκασμένη να ακούσεις αυτά που λέω..

Εγώ:Ότι πεις.. Φυσικά και δεν θα το κάνω..

Έρχεται κοντά μου και παίρνει στα χέρια τους καρπούς μου.. Άρχισε να πιπιλαει τον λαιμό μου δυνατά.. Σίγουρα θα έχει μείνει σημάδι.. κατεβαίνει όλο και πιο κάτω.. Άρχισε να πιπιλαει το στήθος μου και με έκανε να αναστεναζω όλο και πιο πολύ...

-Νικητας :Τοσο υγρή για μένα μωρό μου...Λέει ψιθυριστά στο αυτί μου και δαγκώνει τον λοβό μου.. Κατέβηκε στον λαιμό μου..

Εγώ:Μου έλειψες...Λεωω αναστεναζοντας..

-Νικητας:Έλα πάμε...

Εγώ: Που;;;

Νικητας:Μην ρωτάς πολλά και ανεβα....Του εγνεψα και φύγαμε σε μια άγνωστη κατεύθυνση..μετά από ενα δεκάλεπτο φτάσαμε σε ενα ξενοδοχείο..Λογικά εδώ θα μένει..

-Νικητας:Έλα κατεβα....Με τραβάει από το χέρι και μπαίνουμε στο ασανσέρ...

Εγώ:Αυτό που έχεις στο μυαλό σου δεν πρόκειται να γίνει..

-Νικητας: Γιατί μωρό μου;;

Εγώ: Γιατί το λέω εγώ.... Φτάνουμε και μπαίνουμε μέσα.. Είναι ωραία δεν μπορώ να πω...Με σπρώχνει απαλά και με μία κίνηση μου είχε ξεκουμπωσει το φόρεμα.. Πλέον ήμουν με τα εσώρουχα μπροστά του..Του αφαιρω την μπλούζα και με φιλάει λαίμαργα..