A Wife's Tale (slow update)

chapter 1

AN: dedicated sa kanya kasi big fan ako ng My Genetically Modified Love. Galing nyang author promise!

=========================

Avie's POV

"Ikaw Avie, ikaw ang may kasalanan kung bakit nawala sa akin si Nicole. Kasalanan mo kung bakit namatay ang ate mo. Kung hindi dahil sa katigasan ng ulo mo, sana buhay pa ang anak ko. Kung bakit ba kasi di na lang ikaw ang namatay. Puro problema ang dala mo sa amin ng daddy mo. Wala ka talagang kwenta! Wala kang silbi. Ikaw ang malas sa pamilyang ito!"

Nagising ako na hapong-hapo at sobrang pawis. Umabalik nanaman ang multo ng aking nakaraan. Those words keeps on playing in my head na para bang sirang plaka. Those words came from my mom. Yes, from my mom.

Nung namatay ang ate ko 5 years ago, halos isumpa ako ng mga magulang ko. Hindi ko naman ginusto ang nangyari sa kapatid ko eh. Sana nga ako na lang ang nawala at hindi sya. Siguro masaya ang parents ko kasama sya. Simula pagkabata, si ate na talaga ang paborito nila mommy at daddy. Parang saling pusa nga lamng ako sa pamilya eh. Parang pakiramdam ko si ate lang ang anak nila. Good thing, sobrang bait sa akin ng ate ko. Mahal na mahal nya ako at ganun din ako sa kanya. Si ate ang nagparamdam sa akin ng pagmamahal na kahit minsan di ko naramdaman sa mga magulang ko.

I am 5 years younger from my ate. Sya lagi ang kakampi ko everytime na pinapagalitan ako ni mommy. For my mom, si ate ang pinaka perfect daughter sa lahat. Maganda, matalino, mabait, lahat nang magagandang traits nasa kanya na. I am the total opposite of my ate. But I am trying my best para mahalin din ako ng parents ko, specially my mom. Until that accident happen at simula noon, pakiramdam ko ako nalang mag-isa. Nawalan nga ako ng kakampi, ng bestfriend, ng ate.

*Flashback*

Niyaya ko si ate Nicole para manuod ng concert somewhere in Pasay. Mag peperform kasi yung favorite band ko. Pumayag naman si ate since minor pa ako. I was 17 at that time at ayaw ni ate na aalis ako ng bahay mag-isa. Alam din nya na hindi ako papayagan ni mommy kaya sinamahan na lang niya ako. Hindi na kami nagpasama sa driver at si ate ang nag drive papunta sa venue. It was past 12 in the evening at inaya na ako ni ate na umuwi kasi masyado ng late. Medyo malakas ang ulan that time at masyadong madulas ang kalsada. Idagdag mo pa na madilim ang kalsada.

Tumunog ang cellphone ni ate at nag flash sa screen na *mommy calling.." Ihininto nya muna sa gilid ang sasakyan at sinagot naman agad ni ate ang tawag kasi nga baka importante at siguradong hinahanap na kami sa bahay. How I wish kami ngang dalawa. Nagulat na lang kami ng may malakas na busina kaming narining then may ilaw na sobrang nakakasilaw. Then naramdaman ko na lang na may malakas na impact ang tumama sa kotse na sinasakyan namin at nakaramdam ako ng sakit ng katawan at pagkahilo. Nanlalabo ang paningin ko at nakita ko si ate na walang malay at duguan. Then everything turned to black.

The next thing I knew ay nasa ospital na ako. Marami akong natamong galos at nakabenda ang ulo ko. May cast din sa binti at braso ko. Ng magising ako, nurse lang ang naabutan ko. I was expecting my parents to be there na nag-aalala sa nangyari sa akin. Malakas ang ulan at madilim sa labas. Kitang kita iyon sa malaking bintana sa kwarto iyon. I asked the nurse kung nasaan ang ate at ang parents ko ang she told me that my ate didn't make it. She was dead on arrival when we reached the hospital. Dinala na daw sa chapel ang ate ko. The nurse also told me that I've been unconscious for 1 week. After that, nagpaalam na sya. Kahit na nanghihina pa ako, pinilit kong tumayo at kinuha ang saklay na nasa malapit lang.