Bryce and Dawn

Chapter 3

Chapter 3

Bryce is coming back

I tried to comprehend his words but I found it irrational. He's coming back? Impossible.

"You're joking, right?" If this is some kind of joke, then he should know that it's not funny.

I looked into his eyes but there's no humor evident in his face. He's serious. Mas seryoso pa sa seryoso.

"I wish I am, but I'm not," he softly said. "He's really coming back."

Fear overcome me for no reason. Bakit nga ba ako natatakot? Babalik lang naman iyong dati kong kaibigan, there's no reason to be scared at all, right?

"Ganon na lang 'yon?" Hindi ko mapigilan na mairita. "Hindi siya nagparamdam ng ilang taon tapos bigla siyang babalik?"

"Correction, he massaged me last week and according to him, he's coming back."

"Bakit sa'yo lang nag message? Bakit kahit simpleng hi lang wala akong natanggap?"

Ang daya kasi talaga. Si Mavy nakakausap niya pero ako, nakalimutan na ata. Karma siguro 'to. I'm trying to forget him because I'm losing hope that he'll return. At kung kailan ko siya kinakalimutan, bigla kong mababalitaan na babalik na siya.

He smirked, "Girlfriend ka ba para sabihin niya sa'yo lahat ng kaganapan sa buhay niya?"

I glared at him. Bryce is my friend. He promised me he'll never forget me. Anyare ngayon?

"Ang daya niya kasi!"

Napaisip siya, "Si Lola Caterina ba walang sinasabi sa'yo?"

Lola Caterina si Bryce's grandmother. Katapat lang ng bahay ni Mavy ang bahay ni Lola Caterina, which is two houses away from my house. Hindi naman talaga dito nakatira si Bryce. Madalas lang sila dito noon dahil kay Lola Caterina siya iniiwan ng magulang niya dahil sa negosyo nila sa ibang bansa.

Oo nga no. Close kami ni Lola at halos araw-araw akong nabisita sa bahay niya pero wala siyang nababanggit sa akin tungkol kay Bryce.

"Wala," sagot ko. "Minsan lang naman nagkukwento si Lola Caterina... at kung magkukwento iyon, tungkol sa love story niya at ng asawa niya ang sasabihin."

Ngumiti siya na parang nang-aasar. "News flash, Dawn, he's coming back anytime next week."

Halos mailuwa ko ang iniinom kong juice dahil sa sinabi ni Mavy. This is too much. Everything is going way too fast! Hindi pa nga ako makapaniwala na college na ako tapos ngayon nasa harap ko ang nawawala kong kaibigan para sabihin na babalik na si Bryce. I'm gonna faint.

"Are you kidding me?" I asked pero ngumiti lang ang loko.

"Your reaction was priceless, you should've seen it," he laughed. Tumawa pa talaga siya. Pasalamat siya at namiss ko siya dahil kung hindi, kanina ko pang nasapak 'to.

He heaved a sigh, "I'm serious, Dawn. Kahit itanong mo pa kay Lola Caterina..."

I frowned. Am I nothing to him? He's my friend, my best friend. And yet he didn't even bother to contact me. Kahit hi, wala. Kahit kamusta, wala akong natanggap. Ganun ba ako kadaling kalimutan? Nakalimutan na ba niya talaga ako?

Buti pa siya, nagawa akong kalimutan. Samantalang heto ako, nag hihintay kung babalik talaga siya.

"Dawn! May dala akong mga cupcakes!" Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses. "May bisita pala tayo." Seconds later, nagpakita ang aking Tita na may dalang cupcakes. Nilapag niya ang mga cupcakes sa may mesa bago ngumiti kay Mavy.