~2.Bölüm~

261 20 0
                                    

"Duygu?"babamın sesiyle gerçeklere döndüm. Anıl'ı benden almıştı. Daha ne istiyordu? Mutlu olmamı mı? Kameralara oynamamı mı? Ne?! Göz yaşlarımı silip ona döndüm.

"Efendim?"

"Yarın holdinge gel. Toplantı salonunda basın ile röportaj yapacaksınız."

"Başka istediğin bir şey var mı? Daha ne istiyorsun benden? Anıl'ı aldın. Şimdi evlendiriyorsun. İstersen canımıda al. Ama canımı yakamazsın. Anıl'ın dediklerinden sonra acıyı hissetmez oldum. Kalbim uyuştu. O yüzden istediğini söyle. İstediğini al. İstediğine sat. Ben senin neyinim? Parayla satın aldığın malın mıyım? Önce bunları düşün. Sonra ben basınla konuşurum."diyip odama çıktım. Kapıyı sertçe kapatıp,kilitledim. Üstümdekilerden kurtuldum. Banyoya girip,bedenimi sıcak suya teslim ettim.

Havluyu bedenime sarıp banyodan çıktım. Beyaz,üzerinde pembe puantiyeler olan elbisemi giydim. Saçlarımı tarayıp kuruttum. O sırada kapının altından not geldi. Beyaz kağıdı elime alıp yazanı okudum.

Arka bahçede bekliyorum.
-Baban

Notu kenara koyup,odadan çıktım. Arka bahçeye geldiğimde babam elinde viski bardağı ile beni bekliyordu.

"Neden beni çağırdın?"

"Dediklerini düşündüm. Sen benim her şeyimsin. Prensesimsin. Ben senin için dünyayı yakarım. Bak meleğim;yaptıklarım için özür dilerim. Ben ne yapıyorsam senin iyiliğin için."

"Hangi birini benim için yaptın? Ben sevdiğim adamı kaybettim. Onun gözlerinde her zaman kaybetme korkusu vardı. Beni kaybetmekten hep korktu. Ben Anıl'ın gözlerinde bensizliği gördüm. Yaptıkları benim için yapsaydın ben burda değil,Anıl ile yemek yiyor olurdum. Bana ettiği evlenme teklifine evet diyor olurdum."sözümü keserek "Artık Anıl'ı unut. İki gün sonra evleniyorsun."dedi.

"İki gün mü?!"

"Bağırma. Gökhanlar duyacak."

"Onlar burda mı?"

"Evet. Yarın basınla konuştuktan sonra eve geleceksin. Kına gecenen için hazırlıklar var. Demir'in de bekarlığa vedası olacak. Biz oraya gideceğiz. Ertesi günde düğün var. Anıl'ı davet etmeyi düşünür müsün?"

"Hayır."

"Geç kaldın. Davetiyeyi yolladım. Seni kaybettiğini bilmeli. Eğer o düğün gerçekleşmezse Anıl'ın canını yakarım."

"Daha nasıl yakacaksın merak ediyorum."diyip odama çıktım. Yatağıma girdim. Neden?! İnsan öz kızına neden bunu yapar?! Dayanamayıp,göz yaşlarımı serbest bıraktım. Göz kapaklarım git gide ağırlaşıyordu. Daha fazla dayanamayıp,bedenimi uykuya teslim ettim.

Telefomun çalmasıyla uyandım. Gözlerimi açıp,yattığım yerde dikeldim. Telefonumu elime alıp arayana baktım.

Gizem arıyor....

"Efendim?"

"Amerika'dan döndüğünü ne zaman söyleyecektin?"

"Dün geldim. Didem ne yapıyor?"

"Bana ne soruyorsun?"

"Kızım beni deli etme. Didem senin ev arkadaşın değil mi? Liseden beri aynı evde kalıyorsunuz. Bende sizinle kalacaktım ama babam izin vermedi."

"Uyuyor o."

"Gizem ben evleniyorum."

"NE?! Anıl'ın teklifini kabul mü ettin?"

"Hayır. Anıl ile evlenmiyorum."

"Ee,kiminle evleniyorsun o zaman?"

"Demir ile."

Zoraki EvlilikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin