○On Birinci Bölüm○

45 4 4
                                    

 '' Bazıları ' İz' bırakır ''

...

''Sayende harabeye döndü kalbim baba!

Umutla çıksam da,

Her yolun ilk dönemecinde kaybediyorum saklamak için biriktirdiklerimi.

Korkuyorum senden sonra...

Ya hayatıma girecek adam da terk ederse beni...

Tıpkı senin yaptığın gibi...

Sana bile güvenemezken kime, nasıl güveneyim?

...

İçimde her gün biraz daha büyüyen bir yangına dönüştün.

Yakıp yıkıyorsun işte...

Doğru söyle!

Nasıl bir beddua ettin de

Kalbim bir türlü iflah olmuyor.

Hangi ahının  bedeliyim?

...

Yoruldum baba!

Artık kapağını bile açmak istemediğim bir kitap gibisin benim için.

Okumaya üşendiğim ezberim...

Bütün yanlışlarıma inat, tek doğrum ol isterdim.

Senden sonra büyümedim ki baba!

Ama boş ver aldırma sen.

Nerede bıraktıysan beni, bırak orada öleyim! ''

***


' Bir adamın dikkatini ilk neden eller çeker ki? Ben erkek olsam herhalde ilk yüzüne bakarım bir kızın' diye geçirdi içinden İz. Ama Yiğit çok farklıydı. Yiğitte diğer insanlarda olmayan bir şey saklıydı sanki. Onu tekrar görmek istiyordu.

 ''Acaba bu gün gelir mi? Gelmezse üzülür müyüm? Ya gelmezse? Kendine gel İz. Salma kalbini hemen sonra zapt edemezsin.''

***

Bu gün Pazar olduğu için vaktini evde geçirmek istedi. Uzun zamandır evle ilgilenemiyordu. Bahçesi kötü durumdaydı. İz, bu duruma çok üzülüyordu. Annesi bahçesini böyle görse ne tepki verirdi acaba? Dışarı çıkıp renk renk menekşeler ve güller aldı. İz, menekşelere âşıktı. En çok da mor olanlarına... Bunlar dışında nane ve fesleğen tohumları da aldı. Bu bitkilerle bahçe tekrar canlanacaktı.

Eve geçip tulumunu giydi. Başına çiçekli bir bandana taktı. Saçları topuzdu ama dağılmıştı biraz. Bahçeye geçip kollarını sıvadı. Toprağı eşelemeye başladı. Önce havalandırdı toprağı. Sonra da  Çiçekleri ekmeye başladı. Toprağın taze kokusu İz'in içini ferahlattı. Bir şeyler mırıldanmaya başladı. Tam arkasına dönüp menekşeleri alacaktı ki. Karşıdan Yiğit'in geldiğini gördü. Panikledi. Eli ayağı birbirine dolandı. İçeri geçip üstünü başını düzeltmek istedi ama fırsatı olmadan Yiğit kapıdan içeri girdi. İz, utanarak da olsa yanına gitti.

...

-Yiğit... Sürpriz oldu. Bu kadar çabuk geleceğini tahmin etmiyordum.

-İnsan misafirini böyle mi karşılar küçük hanım. Bir selam bile vermediniz.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 16, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PAYİZ(Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin