ang mayabang na chinito

2.7 ; just the beginning.

quin: how's your trip? i miss you.

quin: reply asap. i love you, cath.

bumaba na agad ako sa living room at tumambad sakin si jk na mahimbing pa ang tulog. halatang nag-movie marathon 'to mag-isa kagabi. umupo ako sa sahig at inilapit ang mukha ko sa mulha niya; sadyang napaka-swerte ko.

napaka-swerte ko na may kaibigan akong kagaya ni jk. na hindi ako kayang iwan. isang tao na hindi ako hahayaan na tahakin ang mundo nang magisa.

nag-vibrate yung phone niya na nakapatong sa lamesa kaya dinampot ko ito at... ah okay. isang voice message galing sa girlfriend niya—si spencer. dahil na rin sa isa akong dakilang chismosa. binuksan ko ito at pinakinggan ang lahat ng sinabi niya.

"baby, " bigla siyang humikbi. "baby-tawan na kita."

tumigil ito nang kusa at agad ko binitawan ang phone ni jk. isang malakig shunga rin 'tong si spencer. bakit bigla nalang niyang bibitawan si jk? tapos ano, sakin nanaman ibubuhos ni jk ang galit niya? sakin niya isisisi paghihiwalay nila?

kingina.

dinampot ko yung pinaka-malapit na unan sakin at agad itong ihinampas sa mukha ni jk. "hoy, baboy! bumangon ka na nga diyan!" galit na galit 'kong sabi.

"cath, ano nanaman?"

"tumayo ka diyan! kuhanin mo 'tong cellphone mo at umalis ka rito!" sigaw 'ko. "puntahan mo si spencer at ayusin niyo t-"

"ano ba, cath?! anong problema mo?!" he groaned. "kagabi pa yan si spencer okay? hayaan mo na siya! siya na nagsabi na kailangan niya ng space!"

uto uto naman 'tong isang 'to. nakipag-relasyon ka pa, susme.

"bestfriend ko si spencer," wait what? teka, wrong word. "uh- i mean, naging bestfriend! alam ko kung paano siya masaktan! now, go out there and fix the mess you made!" i yelled pulling him papunta sa front door ng bahay namin.

pero, ang bilis ng pangyayare. bago ko siya maitulak palabas. niyakap niya ako ng mahigpit at naramdaman ko ang bilis ng pagtibok ng puso niya.

"hindi ko mahal si spencer, cath. ngayon ko lang na-realize yon." bulong niya. "sana noon pa man sinabi ko na yung nararamdaman ko sayo. para hindi na ako naunahan ni joaquin. cath, promise. i had no choice but to love spe-"

"stop."

"-love spencer kahit na ikaw parin talaga ang mahal ko." 

"jk, i said stop!" i screamed and tears escaped on my eyes. "tama na naman oh! ayoko na! ayoko na magmahal! kaibigan lang talaga ang turing ko sayo." i shut the door and tumakbo na 'ko paakyat ng kwarto 'ko.

of course, naghilamos. nagpalit ng damit. inayos ang sarili 'ko.

nagmahal. nasaktan. tumakas ((nanaman)) ng bahay.

bago ko pinaandar ang kotse ko- luh jk. feelingera 'to si cath. nagtext ako sa lahat ng mga kakilala 'ko, wala lang. spreading the good vibes. diba? diba?

me [to mom]: hi, mommy. i know youre busy today. but, i love you po.

me [to dad]: daddy, see you soon. i love you so much po.

me [ to kuya]: yatoooot, kain ng marami ha? pasabi kay art, labyu. siyempre, ikaw rin, kuya. hahahahahaha :)))) i love you, kuya. yieeeee. hart hart jk.

me [to ate]: ate, bili kang mcdo tapos punta ka dito sa bahay. please? i love you.

nagiwan nga pala ako ng sticky note sa kitchen table namin na siya nalang kumain 'non. di ko alam, gusto ko kasi na dito siya sa bahay kumain. pero teka, may nakalimutan pa ba akong i-text bago ako umalis?

si spencer. amethyst. joaquin.

me [s,a,j]: gm for amethyst, spencer and joaquin. hi sainyo. uh, spence and amethyst, im so sorry and i love you both. kay joaquin? ah. wala lang. i love you.

nilagay 'ko na sa pocket 'ko yung phone ko tsaka pumadyak.

saan ako pupunta? hindi 'ko alam.

kung saan nalang siguro ako dalhin ng bawat padyak 'ko.

i slowly sang summer love by one direction at hinintay na pumatak ang mga luha 'ko. kung sakaling ngayon matatapos ang buhay 'ko? edi masaya. sulit na. nabuo na yung storya ko 'no. nakilala ko kahit papaano si prince charming, nakilala ko kung sino yung mga naging tunay na kaibigan ko. may mga problema pero, atleast na-keri diba?

kung feeling mo babang-baba ka na? isipin mo na malalagpasan mo rin 'yan.

may sumisira sayo? inggit lang sila. dahil, meron kang bagay na meron ka, at bagay na wala sila. bawat pagsubok ay nalalampasan. matatagalan pero kaya 'yan.

"miss, tabi!" bumalik ako sa realidad.

heto na naman; nagdilim ang lahat.

tanging naririnig ko lang ay ang sigaw ng mga tao sa paligid ko.

anong nanyare?