CHILD[ChanBaek]

CB -XXIII

Chanyeol gördüğü resimlerden sonra Mery'e durumu anlattıktan sonra Mery'nin durumu bildiğini söylemesiyle kısa bir tartışma yaşamışlardı.

Ve Chanyeol bir kaç saat sonra ona  her şey için  teşekkür ederek eşyalarını alıp ilk uçakla Kore'ye gelmişti.

Eğer orada yazılanlar doğruysa grubun rapperiydi  ve üyeleri bulup durumu anlatırsa  ailesine götürebilirlerdi onu. Sonuçta ekranda sesinden etkilendiği çocuğun hala onu hatırladığını biliyordu. Ona ulaşırsa belki her şeyi zamanla hatırlayabilir ve gece kabuslar görmeyi bırakabilirdi.

Hava alanından çevirdiği taksiye SM şirketine götürmesini söylemiş ve bir saat sonra bavullarıyla şirketin önündeydi.

Danışmaya ulaştığında baştan tanınmasa da onu gören, hatırlayan herkes hayalet  görmüş gibi kaçışırken bile Chanyeol sırıtıyordu.

İçinde nedenini bilmediği korkunun yanında sevinçte vardı. Görevlinin titreyen ellerinden adresi aldığında hiç vakit kaybetmeden yazılan adrese gelmesi saatlerini almıştı çünkü hiç bir yeri hatırlamıyordu doğru düzgün korece konuşamıyordu bile çünkü Mery  ve oradaki çevresiyle uyandığından beri sürekli İngilizce konuşuyordu.Neyse sonuç olarak şimdi baygın çocuğu kanepeye uzandırmış kendide hemen yanındaki orta sehpaya oturmuş uyuyan çocuğu inceliyordu.

Küçük burnu, ince dudakları ve dudağın üzerindeki ilgi çekici ben, birbirine karışmış kendi saçları gibi kahve saçlar, iç içe girmiş kirpiklerle kusursuz görünüyordu. Neden böyle hissettiğini bilmiyordu. Ama parmak uçları dokunmak için adeta alev almış gibiydi.

Chanyeol'un parmak uçları usulca beyaz tene yaklaşmış dokunacakken Baekhyun'nun gözlerini aralamasıyla karşında gözlerini kocaman açmış ne olduğuna bakan çocukla kanepe de  gerisin geriye çekildi.

''Tanrım artık hayaletini de görüyorum."diye sayıklayıp ağlayınca  Chanyeol ayaklanıp  evin tüm ışıklarını tek tek açarken Baekhyun hala hıçkırıklarla ağlayıp onun hareketlerini izliyordu.

Uzun olan sonunda tüm ışıkları açtığında tekrar titreşen gözlerle ona bakan çocuğun yanına gelerek konuştu.

"Bak sakin ol  hayalet falan değilim. Yani  nasıl söylenir bilmiyorum ama seni tanımıyorum ve tesadüfen sizin bir şarkınıza denk geldim. "Chanyeol zihninde kurduğu cümleleri toplamaya çalışırken  Baekhyun'nun düşünmeden üzerine atlamasıyla kolları havada asılı kalmıştı.

''Tanrım Chanyeol, sensin delirmedim. Ölmedin. Tanrım şükürler olsun, şükürler olsun ölmedin Chanyeol,geldin bana geri geldin  "diye sıkıca kollarını sarmış boynuna öpücükler kondururken Chanyeol şok olmuştu.

Uyandığımdan beri kimseye elini sürmememişti ve şimdi bu çocuk boynunu öpüp ağlıyordu.

Gözleri kapanırken kolları kendiliğinden siyah tişört üzerinden ince bele  sarınıp tanıdık kokuya kendini teslim ettiğinde her şey bir anda daha da güzelleşmiş gibi hissediyordu. Ama tüm gece böyle duramazdı.

''B...Baekhyundu değil mi? Bak  gerçekten kimseyi hatırlamıyorum. Dilimi bile hatırlamıyorum uyandığımda Barcelonaydım ve dediğim gibi tesadüfen buldum sizi."kolları hala sarılı konuşurken Baekhyun'nun onu bırakmak gibi niyeti olmadığını anlayınca devam etti.

"Ailemi görmek istiyorum. Belki onları görünce bir şey hatırlarım diye döndüm. Mery hatırlamayacağımı söyledi ama yine de  şansımı denemek istedim.Beni onlara götürebilir misin ya da adres...''

Baekhyun Mery ismini duyunca kendini durduramadan  devin kafasına bir tane geçirerek geri çekildi.

''Mery  de kim? ''Diye kıskançlık akan bakışlarla konuşurken Chanyeol anlamaz gözlerle ona bakıyordu.

"Kimse kim sanane... Ayrıca bana adresi ver onları görmek istiyorum Baekhyun. "demesiyle Baekhyun onaylamaz bakışlarını dikti yüzüne.3 yıl sonra çıkıp geliyordu.Hatırlamadığını söyleyip bir kızın adını söylüyordu.Baekhyun ne kadar kıskanç olduğunu nasıl unuturdu.

"Birincisi hafıza kaybı bile aptallığını götürmemiş Channie tch tch tch, ikincisi senin sevgilin benim benim yanımda kız erkek başkasının adını ağzına alırsan seni lime lime ederim.''diye yüzü Chanyeol'un yüzüne yaklaştırdığında Chanyeol yüzünü geri çekerek karşılık verdi.

''Ne, sevgilim mi? Daha neler  benim ilgimi  kızlar çekiyor bir kere, erkekler  ilgimi çekseydi bile senin gibi minik şeylerin yinede ilgimi çekeceğini sanmıyorum güzelim ''derken Baekhyunun biraz önceki tüm özlem dolu hisleri kaybolmuştu.

Devin yakalarından tutup  üzerine çektikten sonra ani bir hareketle  altına aldığında dudaklarına yaklaşıp nefesini vererek fısıltıyla konuştu.

"Bir daha düşün istersen Park Chanyeol  bana ilk aşık olan sendin. Ben sadece soğuk oda da  ısınmak istediğim için yatağına geldiğimde kalbi ilk çarpan sendin Yeol ama hatırlayacağız. Hatırlamak zorundasın. Her şeyi hatırlama ama... Ya da hayır hiç bir şeyi hatırlama yeni baştan aşık ol bana... İlk kez dokunur gibi dokun saçlarıma ,yüzüme, bedenime... Bu sefer önceki hataların hiç birini yapmayalım.Şimdi ilk öpücüğümüzü bu sefer ben başlatacağım. Seni ilk ben mühürleyeceğim benim olan Park Chanyeol "diyerek ona büyülenmiş gözlerle bakan adamın nemli dudaklarına dudaklarını bastırdığında yeni bir başlangıç için de ilk adımı atmışlardı. 

Bugün cidden son yani kesinlikle sondu  başka bölüm atmayacağım ve yarın da  bölüm atmayacağım yarının bölümünü de bugün attım çünkü :)))