CHILD[ChanBaek]

CB- Final

''İstemiyorum Mery alma onu içeri!''

''GÖNDER ONU LÜTFEN ...Hayır istemiyorum.''

''Baekhyun lütfen aç kapıyı özledim seni bebeğim. Minik yaramazlarımızı da özledim.''

''Beni görürsen miden bulanır Chanyeol çok çirkin oldum. Kontrolde bir kadın bana kocam beni böyle gördükten sonra başka kadınlarla olmaya başladı dedi. Ya sende başkalarına gidersen istemiyorum. Görme beni.''

''Baek böyle kendini üzüyorsun ve bu sağlığın için iyi değil. Zaten zor bir hamilelik dönemi geçirdin ve hala geçiriyorsun bebeğim hadi aç kapıyı seni çok özledim. Ve sana yemin ederim hiç kimseye gitmeyeceğim.''

''Söz mü?''Diye yumuşamış ses Chanyeolun kulaklarına ulaştığında kalbi ferahlamış hissediyordu. Ta ki kulaklarına ulaşan çığlığı duyana kadar.

"Chanyeol ahhh kalkamıyorum. Çok acıyor...''

''CHANYEOLLLL!''

Chanyeol Mery'ye korkuyla baktığında Mery omuzuna vurarak "Kapıyı kırsana be adam"diye  ittiğinde Chanyeol'un yeni  aklı başına gelmişti.

Bir iki kere omuzlarını kapıya geçirdiğinde açılınca  bir kaç adım  ötesinde yerde iki büklüm olmuş acıyla kıvranan Baekhyunla kalbine biraz öncekinin aksine bir ağırlık çökmüştü.

''Baek'' diyerek yanına çöktüğünde Baekhyun acı dolu yüz ifadesiyle elini sıktı.

''Yoell onlar canımı yakıyor. Nefes... Ahh alamıyorum.'' diye karnına ellerinin götürüp bağırdığında Chanyeol onu ağır olmasını ve sonra belinin günlerce ağrıyacak olmasını umursamadan kucağına alıp Mery'nin arabasına bindirdiğinde. Hastaneye varmaları on dakikayı bulmuştu.

Baekhyun doktoru onu günlerce önce uyarmıştı şimdi ameliyatla alabileceklerini söylemişti ama Baekhyun inatla Chanyeollun iki  gün sonra geleceğini söyleyip istemediğini belirtmişti. Şimdi ise çektiği acılar yüzünden Chanyeol ve penisine küfürler savuruyordu.

Baekhyun ameliyata alınırken Chanyeol ne kadar onunla içeri girmek istediğini söylese de içeri alınmayıp kapıda bekletilmişti.

İçeriden hala Baekhyunun hıçkırık sesleri geliyordu. Yere çöküp gözünü kapıya diktiğinde saatlerin bir türlü ilerlemeyişi  onu tamamen tüketiyordu.

Mery diğer çocuklara haber verdiğinden beri hepsi defalarca aramış Chanyeollun kafasını dağıtmaya çalışmışlardı ama hiç bir işe yaramıyordu.

İki saat sonunda nihayet  içeriden yükselen ve Baekhyunun sesine karışan ağlama sesleriyle telefon Chanyeol'un elinden düşmüş eli hızla çarpan kalbinim üzerini bulmuştu.

Elleri gibi tüm vücudu titremeyi bırakmamışken içeriden hemşirelerin çıkmasıyla aralanan kapıdan Baekhyunun kanlar içindeki elbiseleri gözüne çarptığında bir daha ne olursa olsun içine boşalmamayı kafasına not ettikten sonra içeriden kuvöze konulmuş minik tenleri  kırmızılaşmış  iki bebekle nefesini tutmuştu.

Hemşire Chanyeolle onunla gelmesini söylediğinde Chanyeol hala içeride olan Baekhyuna bakınca hemşire tebessümle genç babaya döndü.

''En fazla bir saat daha ameliyat odasında çıkamaz bayım emin olun sadece on dakikalık kayıt işlemleri için aşağı gelmeniz gerekiyor.'' dediğinde  Chanyeol kafasını sallayarak hemşireyi takip ederken minik şuan tamamen savunmasız duran bebeklere kendi bebeklerine bakıyordu.

Göz yaşları  yanaklarını ıslatırken tüm bu heyecanı mutluluğu ona yaşatan eşine uyandığında defalarca teşekkür ederek,öperek karşılık verip çok daha fazla severek onu ve küçük ailesine sahip çıkarak verecekti.

....

''Baek bebeğim uyandın mı? "Diye hemen ayaklanıp tepesine dikildiğinde Baekhyun yorgunca gülümseyerek döktüğü göz yaşları yüzüne düşen adama baktı.

''Baek geçti bitanem. Onlar artık bizimle yarım saat sonra bize getireceklermiş. Sağlıkları da iyi. ''Diyerek Baekhyunun soracağı tüm soruları heyecanla cevapladığında Baekhyun elleriyle yaklaşmasını söyleyerek üzerine daha çok eğilmesini sağladığında dudaklarına zorlukla bir öpücük kondurup gözlerini tekrar kapatmıştı.

Baekhyunun verilen ilaçlardan sonra uyanması geceyi bulduğunda Chanyeol odaya getirilen minik, uslu bebeklerinin hala inceliyordu.

Bunların nasıl o küçücük karına sığdığını çözmeye çalışırken kapının açılıp çığlıkların atılmasıyla yerinden sıçramıştı.

Kapıda 32 diş gülen yedi adamla Chanyeol daha da duygulanırken Baekhyun söverek gözlerini aralamıştı.

''Lanet olsun, doğurdum ben doğurdum sessiz olun uyuyayım bari.'' Diye yakınırken üyeler onu takmayıp bebeklere koşunca Chanyeol uyanan kocasının yanına uzanarak onu kolları arasına alıp minikleri gibi kokan adamın saçlarına öpücükler kondurdu.

"Teşekkür ederim Baekhyun, benimle olduğun, benden vazgeçmediğin ve bana bu dünya da eşi benzeri olmayan o iki varlığı ve kalbini verdiğin için çok teşekkür ederim. Seni hiç bir zaman üzmeyeceğim. Onları en güzel şekilde yetiştireceğiz....Zor olacak onları gizlemek ama sadece bir süre dişimizi sıkacağız. Sonra onlara en güzel hayatı vereceğiz bebeğim birlikte. ''diyerek kafasını eğip küçüğün yanağını öptükten sonra Baekhyun ellerini sevdiği adamın yüzüne çıkararak okşadı.

Chanyeol seni seviyorum. Herşeyimizle sana inanıyoruz. Bizi yarı yolda bırakmayacağını bu sefer biliyorum. Şimdi uyuyalım lütfen biraz daha uyumak istiyorum diyerek devinin göğsüne daha da yaslanarak gözlerini kapattığında huzurla güzel rüyalara daldı.

The End

Final konuşması yapmak istemiyorum sadece okuyan ve bana destek olan herkese teşekür ediyorum. Sanırım artık yeni ficler yazmayacağım kalan iki Chanbaek ficimi en güzel şekilde içime sinecek şekilde bitireceğim ve hatalarım olduysa  affola... İlla gözden kaçırdığım şeyler olmuştur buna rağmen bana katlandığınız içinde teşekür ederim. Kendinize çok iyi bakın....