CHILD[ChanBaek]

CB-VII

''Bitti mi Chanyeol?''

''E...vet efendim.''

Bu işi senin haledebileceğini biliyorum. Baekhyunu yola getirecek yalnız sen varsın.''

''Uyanmak üzere efendim. Uyandığında ne olacak?''diye yatakta küçülmüş görünen bedene baktı.

''Gönder onu bileti ,bavulu hazır hava alanına götür. Bir iki ay gözlerden uzak kendine gelsin.''

''P.. Peki sonra, tekrar gelecek değil mi? Gruptan atılmayacak değil mi?''diye birden aklına Baekhyunun gruptan olmayacağı ihtimalini düşününce bir an  paniklemişti.

''Saçmalama. Fanlarınızın çoğu Baekhyun için fandom da öyle bir para makinesini kaybedebilir miyim sence?''diye sorduğunda  Chanyeol  sadece "Anladım. "Diyerek telefonu kapattığında Baekhyun'nun olduğu yataktaki boşluğa oturup hala kendine gelmeyen sevgilisine baktı.

Yapmıştı...

Kendi bebeğinin canına kıymıştı.

Dün gece Suho yanından ayrıldıktan sonra Başkandan telefon almış ve onun söylediklerini kabul etmek zorunda kalmıştı. Karşı çıkabilirdi ama Chanyeol zor durumlarda mantıklı düşünemeyen bir insandı.(YN:çünkü Chanyeol aptal)

Şimdi ise bebeğini öldüren o değilmiş gibi  Baekhyun'nun uyanmasını bekliyordu.

Baekhyun ağrıyla gözlerini araladığında beyaz tavanla bir süre bakıştıktan sonra neden burada olduğunu anlamaya çalışırken Chanyeol'u karşısında görmesiyle gözlerinin önünde son kareler geçti.

''Chan...yeol, neden buradayız? "diye küçük olan  yataktan kalkmaya çalıştığında Chanyeol onu durdurmuştu.

''Baek dinlenmen gerekiyor.''

''Saçmalama Chanyeol burada ne işimiz var? Bayıldım mı? Bebeğimizle tanışmanı göremedim de .Halbuki o anı iple çekiyordum.''diye hiçbir şey olmamış gibi konuşurken aslında duyacaklarından kaçıyordu.

''Hadi gidip tekrar onu görelim ha?Orada olduğunu görelim kalbinin attığını duyalım.''diye sesi yükselirken Chanyeol onu  daha sıkı kavrayarak konuştu.

''Baekhyun sessiz ol lütfen....  O... O gitti.''

''Ne demek gitti. O içimde Chanyeol ,karnımda,  daha küçük hiç bir yere gidemez bensiz''

''Baek anlamıyor musun yoksa anlamamazlıktan mı geliyorsun. O yok artık. Aldılar onu.''

''Chanyeol o bizim çocuğumuzdu.Nasıl aldılar onu?Neden durdurmadın? "

''...''

"Lanet olsun ondan nasıl bu kadar çabuk vaz geçebildin.Tanrım Chanyeol hiç mi vicdanın yoktu. O seninde bebeğindi  ,nasıl onu öldürmelerine izin verdin? Benim iznim olmadan nasıl o lanet olasıca başkanla anlaşabildin? "

"..."

"Lanet olsun bana cevap ver idollük bu kadar önemli miydi?Ben ikiniz için her şeyi bırakmaya gözüm kapalı karar vermişken sen neden yapamadın?Neden kıydın ona ,senden hiç bir şey beklemiyordum ki ben onu tek başıma büyütmeye bile karar vermiştim.Sensiz .Neden Chanyeol neden  daha doğmamış bir varlıktan bu kadar nefret ettin."

"Baek beni dinle önce lütfen bak hastanedeyiz, sessiz ol" diye yataktan kalkmaya çalışan küçülmüş savunmasız bedeni kolları arasına aldığında Baekhyun'nun hıçkırıkları daha da artmıştı.

Chanyeol'un sıkı kollarını itmeye çalışırken hıçkırıkları, acı yakarışları daha artıyordu.Canından can gitmişti. Ona o kadar çabuk alışmışken,tek olmayacağını düşünürken ondan habersiz gitmesi ruhunu diri diri yakıp parçalara ayırıyordu.

"Katilsin Chanyeol onu öldürdün. Çocuğumu öldürdün. "Diye canının acısını umursamadan güçsüz yumruklarını Chanyeol'e geçirirken Chanyeol sadece sarılmakla yetiniyordu.

Geçecekti.Geçeceğini düşünüyordu. Sadece bir süre araları bozuk olacak sonra yine birlikte olacaklardı.

Ama Byun Baekhyun acıların en büyüğünü yaşıyordu. Belkide ilk ve son kez sevdiği adamdan bir parçayı kendi içinde taşımıştı ve şimdi yine sevdiği adam tarafından ihanette uğrayıp çocuğunu kaybetmişti.

Bunlar Baekhyun'u hiç bir zaman eski Baekhyun yapmayacak nedenlerdi.

Odanın kapısı açılıp Jongin, Soo, Suho ve Sehun içeriye girdiğinde kimse Chanyeol'un yüzüne bakmamıştı bile. Kyungsoo  çırpınan arkadaşından sinirle Chanyeol'u ayırıp kolundan tutarak dışarı attığında Chanyeol geri içeri girmeye çalışmasıyla konuştu.

"Bu oda da ve onun hayatında yerin yok Chanyeol ondan uzak dur.Bu yaptığın tüm hayatın boyunca yaptığın en adice şeydi."diye kapıyı suratına çarptığında Chanyeol öylece donmuştu.

İçeride Baekhyun'nun çığlıkları daha da yükselip çocukların telaşlı sesleri kulağına ulaştıkça kalbi eziliyordu. Sehunun kapıyı açmasıyla içeri girmek için ayaklansa da Sehunun yüzüne bakmayıp 'Hemşire gönderin' diye bağırmasıyla dayanamayıp Sehunu iterek içeri girmesiyle kafasına fırlatılan cam bardakla tüm oda sessizliğe gömülmüştü.

Yüzüne gelen ikinci  bir eşyayla Chanyeol şakağından yüzüne doğru akan sıcak sıvıyla neye uğradığını şaşırmışken ağlamaktan gözleri kan çanağına dönen adam onun yüzünü gördükçe eline geçen her şeyi ona fırlatıyordu.

''Alın şunu gözümün önünden...Yalvarırım alın!GÖRMEK İSTEMİYORUM BUNU ALINN!'' diye bağırıp sonunda tüm vücudu gevşemiş şekilde kendini yere bırakmışken Kyungsoo  kendine ilk gelen olmuş ve arkadaşına sarılıp sırtını sıvazlayarak daha da sakinleşmesine yardımcı oluyordu.

Suho ise yerdeki bitmiş çocuğa gözlerini diken Chanyeolu hızla  sürükleyerek odadan çıkardığında yüzünü pansuman için hemşireyi çağırmıştı.

''Hyung iyi olacaktır değil mi?''diye zorlukla konuştuğunda Suho inanamayak ona baktı.

''Siktir git Chanyeol. Sana söylemiştim olacakları bu kadar karaktersiz olacağını düşünmemiştim.Hepimizi hayal kırıklığına uğrattın."diyerek Chanyeolu sedyede bir başına  bırakarak odadan çıktı. 

 Bak dayanamayıp  bugünün ikinci bölümünü atıyorum ama  iki gün atmayacağım kkk

Neden ?

Çünkü biraz bölüm stoklamalıyım.Olaylar bundan sonra daha da karışacak yani asıl hikaye bundan sonra başlıyor.Tanıtımda zaten belliydi bebeğin Chanyeol yüzünden öleceği...Buda böyle bir piç Chanyeol adam edeceğiz artık ilerleyen bölümlerde...