CHILD[ChanBaek]

CB-XXVI

Baekhyun nasıl bir kaza geçirdim yani okuduğum haberler intihar ettiğimi söylüyordu. Neden böyle bir şeye kalkıştım. "Chanyeolun aklında geldiğinden beri bu düşünce vardı ve bir haftadır her bunu sormaya çalıştığında, Baekhyun kafe de ondan köşe bucak kaçıyor hayranlara imza veriyordu.

Ama şimdi kucağında kedi  gibi sırnaşıp uyanmamaya direnirken fırsatını buluştu.

Ama Baekhyun onu duymazdan geliyordu .O geldiğinden beri her şey bir rüya gibiydi. Sabahları yine onun kollarında uyanıyor. Chanyeol farkında olmasa da Baekhyuna karşı çoğu zaman eskiden yaptıklarını yapıyordu.

Kimsenin ona dokunmasına hala izin vermiyordu mesela.Ama yarın yurda dönmeleri gerekiyordu. Ve şirket Chanyeollu geri bünyesine almak istiyordu.

Tüm bunlar yeniden Baekhyunu korkuturken  eğer neden intihar ettiğini öğrenir ve hatırlarsa yine kaybetmekten korkuyordu.Yine onun soluduğu nefesi soluyamamaktan.

''Baek uyumadığını biliyorum. Hadi lütfen öğrenmem gerekiyor. Sende biliyorsun eğer yine bir ilişkiye başlayacaksak bilmeliyim, seni hatırlamalıyım meleğim. ''Diyerek alnına bir öpücük kondurduğunda Baekhyun hızla kafasını yukarı kaldırmıştı.

"Chan sevgiliymişiz gibi davranıyorsun bana aşık gibi beni hatırlamıyorsun bile... "

''Baek kalbim nereye dönersem  daima kuzeyi  gösteren pusula gibi seni gösteriyor. Şu yedi günde  neden yapamayayım, önceden yapmışım bir erkeği kabullenmiş ve sevmişim dedim. Ama çok boşluk var Baek sende beni anla lütfen.Öğrenmem lazım o boşlukları kapatmam için''dediğinde Baekhyun haklı olduğunu biliyordu.

''Chanyeol "diyerek yataktan kalkıp  kucağına oturarak başını göğsüne yasladığında Chanyeol'un bir eli belini bir saçlarını bulup sessizce okşarken konuşmasını bekledi.

''Chanyeol biz çok zor zamanlar yaşadık. Biliyorsun burada bu tür ilişkiler hiç iyi karşılanmıyor ve bizde her şeyi gizli yaşardık.Şirket bile bilmiyordu ilişkimizi ve onlardan gizli ev bile almıştık.

Orayı kendimize göre döşeyip düzenledik.Ama bir gün ben.... "Baekhyun anlatmak istemiyordu. O zamanları da hatırlamak istemiyordu ama kaçışı yoktu.

''Acelemiz yok Baek tek tek anlat seni dinlerim.'' diye saçlarına küçük bir öpücük kondurup küçük adamı  cesaretlendirdiğinde tekrar konuştu.

"Ben hamile kalmıştım. Böyle bir şey  nasıl başıma geldi bilmiyorum. Seninle çoğu kez birlikte olduk ama son kez birlikte olduktan sonra hamile kaldığımı öğrendim. "Dediğinde Chanyeol küçüğü kendinden uzaklaştırıp gözleri parlamış bir şekilde konuştu.

"Gerçekten mi? Tanrım benim bir çocuğum da mı var Baekhyun. Mery'nin de bir arkadaşı vardı böyle hamile kalan ve şimdi çocuğu beş yaşında. Yani benimde mi var ha?Nerede o ? " diye heyecanla konuşurken Baekhyun kollarından sıyrılıp hıçkırıkları arasında zorlukla konuştu.

"Chanyeol... Keşke o.. zamanda bu kadar sevinseydin bize sahip çıksaydın. O zaman bir aile olarak..... mutlu olurduk.''

''Ne diyorsun Baek bebeğe bir şey mi oldu?''

''Chanyeol konuşma lütfen sadece bitirmeme izin versen konuşunca iyi hissetmiyorum. ''
Demesiyle Chanyeol çatık kaşlarla burnunu deniz kokan saçlara gömdü.

"Sana söyledikten sonra benden uzaklaştın sana söyleyeceğim gece evimizde güzel bir gece geçireceğimizi sandım ama sen hiç bir tepki vermedin. Şok olduğunu düşündüm. Sonuçta ikimizde erkektik imkansız gibi bir şeydi ama olmuştu.

Bir kaç gün sonra kabul ettiğini ve birlikte eğlenmek istediğini söylediğinde o kadar mutlu olmuştum ki  Chanyeol sonunun hastanede biteceğini nereden bile bilirdim.''

''Ne bebeği sana zorla aldırttım mı yoksa ?''

''Konuşma lütfen  Ondan sonra bebeğin gidişi, senin ihanetin bunlar  bana çok fazla geldi. Birbirimize deli gibi aşıkken  o küçük varlığa kıymanı hiçbir zaman hazmedemedim.

Sevgili skandalını bile senin yüzünden kabul etmiştim. Sırf sen acı çek diye. Benim kalbim nasıl acı çektiyse senin de kalbin öyle acı çeksin diye."Chanyeol'un elleri durmuş tamamen hareketsiz kaldığında Baekhyun geri çekilerek karşındaki devin gözlerinden aşağı doğru süzülen yaşları silerken Chanyeol'un titrek elleri de Baekhyunun göz yaşlarını buldu.

''Ve içtiğim bir gün.... Hemde barıştığımız günün gecesinde.... Dizideki rol arkadaşlarımla çok içmiştim onlar gittikten sonra bile devam etmiştim. O gün çekimlerde beni gören çocuklara korktuğum için dokunmamıştım ve sen geldin eve götürmek için ne istersem yapacağını söylemiştin..... Bende de.... Bende.... Chanyeol inan gerçekten istememiştim. Gözlerim kararmıştı. Sensiz nefes bile alamazken  ölmeni ...''

"Bu yüzden mi kendimi uçurumdan attım"diye hala küçüğün göz yaşlarını silerken konuşunca Baekhyun sadece kafasını sağlamakla yetinmişti.

Baekhyunu tekrar kolları arasına alıp sırtını okşarken  küçük olan mayışarak gözlerini kapadı yine gideceğinden korkuyordu ama uykuya yenilmişti.

Chanyeol onu yataktaki boşluğa yerleştirdiğinde acılar çektirdiği yüze bir daha baktı. Yaptığı kötülüğü rağmen onu deli gibi seven adama baktı.
Ona bunları yaşatmaya hakkı yokken yaşatmıştı şimdi hatırlamasa bile kendi çocuğunun canına kıymıştı.

Beyni gözünün önünde kaybolmasını söylese de kalbi daha baskındı. Bu sefer yaralarını saracaktı. Ne olursa olsun hep yanında olacaktı. Çünkü tekrar tekrar aşık olmuştu bu mink korunmaya muhtaç adama ve buna  yarın kimsenin onlar üzerinde söz hakkı olmayacağını kabul ettirerek başlayacaktı.

Sizde sıkıldınız değil mi ?Artık eskisi gibi yorum yapmıyorsunuz.Sanırım cidden bitirmenin vakti geldi bu hafta içinde bitireceğiz birazcık daha dayanın...Sonra biraz dinlenmeye ihtiyacım var ve döndüğümde diğer ficlerimi bitirmem gerekiyor.Neyse çenem düştü yine...İyi geceler...