Chapter 7: The Irresistable Vampires

454 34 4
                                    

REVISED!!! :)

FEEL FREE TO LEAVE A COMMENT AND PLEASE VOTE :)

ⓛⓞⓥⓔ'ⓛⓞⓥⓔ'ⓛⓞⓥⓔ'ⓛⓞⓥⓔ'ⓛⓞⓥⓔ'ⓛⓞⓥⓔ'ⓛⓞⓥⓔ

        (●̮̮̃•̃)..(●̮̮̃•̃)                                     (●̮̮̃•̃)..(●̮̮̃•̃) 

        ./█\ ♥/█\       CHAPTER 7           ./█\ ♥/█\     

                THE IRRESISTABLE VAMPIRES

"Hoy panget gumising ka na nga! Ano pupunta na ba tayo sa prefect! Oy panget gising na! Tulo laway mo" 

Sino yang nang gigising sakin? Pa epal naman oh! Pagod na pagod ako eh Atsaka hindi ako tulo laway noh! Tsss.

"Cheche gising na mag-aanounce pa tayo for audition" 

That soft voice, i miss that. It's probably Kris, he's waking me up. Nagising nako then tinignan ko yung nasa paligid ko, binuklat ko konti yung singkit kong mata, at natulog ulit. Inalog-alog na ako ni Kai "Hoy! Gumising kana!" Sigaw niya sakin.

"Eh"

"Ayaw mong magising ah? Pwes bubuhatin kita" Ano ka si superman? Hindi mo ako kaya noh.

"Hindi mo ako kayang buhatin noh? Cause you're weak!"

"Ah ganun ah? Weak pala ah!" Bigla niyang hinawakan yung bewang ko at binuhat ako parang yung mga bagong kasal, i was shocked.

"Hoy! baba mo ko!" I struggle habang buhat-buhat niya ako.

"Okay, baba kita yun lang pala eh" Bigla niyang binitawan so nahulog ako sa floor. Ouch! Ang sakit yung pwet ko, grabeh napaka gentleman mong tao. Nag act ako na parang umiiyak ako. Tignan nga kung gumana yung plano ko >:). Lumapit sakin si Kai then tinignan niya ako, tapos tinawan bago mag-offer ng tulong. Nung nag-offer siya ng tulong hinawakan ko yung kamay niya at hinatak pababa para bumagsak siya, and the plan worked >:) Muhahaha.

"And that's for being a jerk to me! JERK!" Sigaw ko sakanya.

Habang tumatawa ako sa lapag nag-offer ng tulong naman si Kris pero tinanggihan ko siya. "Hindi kaya kong tumayo, i don't need your help" Then tumayo nako by myself. Umaatake nanaman yung bitterness ko. Wala eh hindi parin makalimutan yung nangyari, nag leave na ng mark. Nagstart na akong maglakad papuntang prefect nasa likod ko si Kris.

"Hoy! Hintayin niyo ako" Sigaw ni Kai samin habang nasa sahig siya. Che! Bahala ka sa buhay mo iiwan ka namin! Ang arte arte mo pwede namang tumayo agad masyadong ninamnam yung sahig.

Hindi namin siya pinansin patuloy parin kaming naglalakad. So awkwardness strikes saming dalawa, sobrang tahimik nakakapanibago, kasi hindi naman kami ganito dati, naghahabulan pa nga kami nun eh. Tinry kong magstart ng conversation saming dalawa.

"Musta na nga pala?" Tanong ko.

"Okay lang naman, Ikaw?" Buti pa siya pag ngumiti parang wala talagang nangyari so yung iyak mo dati for show lang ba yun? Errr!

"Okay rin" Ngumiti ako ng labas yung ngipin. "Musta na pala kayo ni Margaux?" Urgh! Anong lumalabas sa bunganga ko? Geez!

Tumingin siya sakin na parang nainis sa tanong ko. "Patay na si Margaux" what? Seryoso? 

"I'm sorry for that... Was it hard?" 

Crazy, Stupid Heart ♥ (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon